



به نقل از خبرگزاری آلمان، "شم دیویس" جوان 29 ساله انگلیسی و پدر "تیا" چهارده ساله با بهدنیا آمدن نوه اش، عنوان جوانترین پدر انگلیس را از آن خود کرد.
نوزاد که "گریس" نامگذاری شده است، بهدلیل اینکه هفت هفته زودتر بهدنیا آمده است، همچنان در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان ولز نگهداری می شود.
به گزارش مرکز ملی سلامت انگلیس، میزان بارداری دختران نوجوان این کشور 5 برابر هلند و 2 برابر فرانسه و اسپانیا است، بهطوریکه تنها در سال 2009 میلادی 38259 دختر انگلیسی زیر 18 سال باردار شدند که کمتر از 50 درصد این بارداری ها به تولد نوزاد ختم شدند.
منبع: خبرگزاری برنا






با بیان اینکه دومین و آخرین جلسه رسیدگی به اتهامات «مونا» صبح پنجشنبه گذشته در دادگاه کیفری استان همدان برگزار شد، تصریح کرد: در ابتدای جلسه رسیدگی، نماینده دادستان به عنوان مدعیالعموم ضمن قرائت کیفرخواست، اشد مجازات را برای متهم این پرونده درخواست کرد.
وی با بیان اینکه مونا در جلسه اول دادگاه مدعی شده بود که جعفر (همسر طاهره) ضمن آنکه از رابطهشان عکس و فیلم تهیه کرده او را به ماده مخدر از نوع شیشه نیز معتاد کرده است، افزود: مونا در جلسه دوم و در پی تحقیقات ماموران نتوانست ادله قانعکننده برای اثبات ادعای خود مطرح کند و بر این اساس ادعای این فرد در مورد مصرف موادمخدر در زمان ارتکاب جرم ثابت نشد.
فریبا افزود: مونا در بیان آخرین دفاع از خود در این جلسه رسیدگی، دلیل این اقدام انتقامجویانه خود را ذهنیت بدی که جعفر از طاهره برای او ساخته بود، اعلام کرد.
به گفته وکیل قربانی، بازپرس در جریان تحقیقات، دخالت مستقیم و موثر جعفر در اسیدپاشی را رد کرده و قرار منع تعقیب وی صادر شده است و تا زمانی که سرنخ و شواهد جدیدی مبنی بر حضور مستقیم همسر طاهره در پرونده یافت نشود، وی بیگناه است.
فریبا گفت: طاهره در این جلسه با حضور در جایگاه شاکی خواستار قصاص متهم شد. قضات دادگاه کیفری استان همدان با اعلام ختم رسیدگی به این پرونده، وارد شور شدند تا در مهلت قانونی، حکم این زن اسیدپاش را صادر کنند.
بر اساس این گزارش، 15 اردیبهشتماه سال گذشته طاهره بهرامی ـ زن جوان 26 ساله همدانی ـ قربانی انتقامجویی زن جوانی به نام مونا شد که با همسر وی در ارتباط بود؛ بهگونهای که مونا ضمن ضرب و شتم طاهره چهار لیتر اسید سولفوریک را روی او پاشید.
منبع: ایسنا



وقتی پدرومادر میشوید، مسئولیتهایتان تمامی ندارد. تمام تلاشتان را میکنید تا فرزندتان از هر نظر بهترین باشد؛ چه از نظر فکری و چه از نظر روحی. اصلا چه بهتر که در کنار همه اینها فرزند دوستداشتنی شما یک فرد باهوش و حتی یک نابغه هم باشد! بهخصوص اینکه حالا بر خلاف گذشته که تصور میشد هوش عاملی است که تنها به وسیله ژنتیک تعیین میشود، دانشمندان و روانشناسان کودک متعقدند، محیطی که فرزند شما در آن رشد میکند و فردی که کودک را بزرگ میکند، پابهپای ژنتیک در باهوشتر شدن او نقش دارد. این یعنی شما پدرومادرها هم میتوانید در باهوشتر شدن فرزندتان نقش داشته باشید. در این گزارش «حمیدرضا حبیباللهی» مشاور رفتارشناسی از هوش کودکان و نقش شما پدرومادرها در تقویت هوش آنها میگوید.
پدرومادر با تحریک ذهنی کودک میتوانند، نقش زیادی در تقویت هوش او بازی کنند. چون همانقدر که ژن و وراثت در چگونگی شکلگیری هوش کودک نقش دارد، عوامل محیطی مثل سلامت، تغذیه و مهمتر از همه شیوه برخورد با کودک بهخصوص در دوران نوزادی هم میتواند در افزایش هوش او موثر باشد. این تاثیر تا آنجاست که حتی با پذیرش تاثیر عوامل وراثتی و نقش تعیینکنندهای که در تعیین میزان هوش دارند، هرگز نمیتوانیم منکر نقش بسیار زیاد آموزش و نوع ارتباط پدرومادر بر ذهن کودکان شویم. به عبارت دیگر آموزشهایی که پدرومادر در قالب بازی به کودکان نوزاد خود میدهند، پابهپای عوامل وراثتی در بالا بردن بهره هوشی آنها تاثیر گذارند.
در سالهای اول زندگی کودک، وقتی که مغز او هنوز در حال شکلگیری و تکامل است، آموزشهای هدفمند و توجه نشان دادنهای آگاهانه والدین به رفتار کودک میتواند به ارتقای هوش او کمک کند. بازیهای ساده اما هدفمند با کودک در این دوران که مغز او در حال رشد و تکامل است، به ایجاد مداربندیهای مغزی پیچیده و ضروری در مغز کودک کمک میکند و همین باعث تقویت و رشد هوش کودک میشود. در حقیقت پدرومادر از زمان جنینی تا زمانی که کودک 6 سال، 11 ماه و 29 روز دارد، وقت دارند تا تمام تلاششان را برای تقویت هوش کودک صرف کنند، چون بعد از این مرحله ذهن کودک شما درست مثل نرمافزاری عمل میکند که طی این مدت پردازش شده و حالا آماده بهرهبرداری و استفاده است.
معمولا10تا 18 ماهگی زمان شکلگیری این ارتباطات مغزی در کودکان است، بنابراین تشویق شما با تاثیری که در کودک میگذارد به آزادشدن موادی در مغز و تقویت این چرخه منجر میشود. درست در طرف مقابل این برخورد هر بیتفاوتی شما باعث تقویت نشدن ارتباطات مغزی کودک میشود و او را نسبت به انجام کارهای جدید دلسرد میکند
شما بهعنوان پدرومادر برای تقویت رشد هیجانی کودکتان باید نسبت به کوچکترین فعالیتهای او عکسالعمل نشان دهید. وقتی کودک شما برای نخستینبار روی پای خودش میایستد، شما بیاختیار از خوشحالی فریاد میزنید. شاید این یک عمل غیرارادی و کاملا پیشبینی نشده در شما باشد اما همین حرکت نه تنها کودک را خوشحال میکند بلکه ارتباطات قشر جلویی و بخش درونی مغز او را که جایگاه احساسات است، تقویت میکند.
کودک از دوران جنینی و بدو تولد بهصورت مستقیم و غیرمستقیم تحتتاثیر تربیت پدرومادر قرار دارد، بنابراین واقعا لازم است، والدین بهخصوص پدرانومادران جوان بدانند که چقدر دادههای آنها به کودکان مهم و سرنوشتساز است. گاهی این دادهها حتی میتوانند بهسادگی و در قالب بازی دالیموشک به بچهها منتقل شوند. همانطور که قبلا هم اشاره کردم 6 سال اول زندگی به نوعی میتواند دوره اول رشد مغزی کودک شما باشد، چون در این دوره سنی بهخصوص تا 2 سالگی در مغز بیشاز 300تریلیون ارتباط وجود دارد که چنانچه این رابطهها از طریق سلولهای مغزی برقرار نشوند و مورد استفاده قرار نگیرند، به مرور زمان غیرقابل استفاده میشوند! بنابراین همانطور که میبینید برای تقویت رشد ذهنی کودک نباید زمان را از دست دهیم. البته تلاش برای تقویت و آماده کردن زمینههای لازم برای رشد هوش کودکان کار چندان سختی نیست و نیاز به مهارتهای ویژهای ندارد با یکسری آموزشهای روزمره بهسادگی نگاه کردن به چشمان نوزاد، حرف زدن با او و توجه کردن به تغییرات کوچک اما جدید رفتاری او میتوانید هوش فرزندتان را تقویت کنید.
یکی دیگر از فعالیتهای سادهای که شما برای تحریک ارتباطهای مغزی کودک و تقویت آنها میتوانید انجام دهید، استفاده از موسیقی یا ملودیهای بسیار ساده است. برای پی بردن به میزان حساسیت کودک خود نسبت به صداها کافی است، صوتهای مختلف را برای او ایجاد کنید، میبینید که کودک از 4 ماهگی نسبت به این صداها یا به عبارتی ملودیها با توجه به ریتم آنها عکسالعمل نشان میدهد. میزان عکسالعمل کودک به موسیقیهای مختلف نشان میدهد، ذهن او چقدر نسبت به شنیدن ملودیهای متفاوت حساس است. بررسیهای روانشناسان کودک نشان داده، بچههایی که از کودکی با موسیقی سروکار داشتند، در مقایسه با بچههایی که با موسیقی میانهای ندارند، در ساخت پازل دقیقترند و در درک مفاهیم ریاضی هم موفقتر عمل میکنند. البته باز هم تاکید میکنم که تا قبل از 7 سالگی شما باید زمینه همه این آموزشها را در قالب بازی و سرگرمی نه آموزش! برای بچهها فراهم کنید و بعد از 7سالگی به آنها فرصت دهید تا براساس آموختههایشان، خودشان نوع و چگونگی آموزش را انتخاب کنند.
از حرف زدن با کودک غافل نشوید، چون فرمانهای اولیه زبانی برای کودک بسیار مهماند؛ در حقیقت زبان در موفقیت عملکرد ذهنی کودک شما نقش بسیار با اهمیتی دارد. به عبارت دیگر هر درک و استنباطی از زبان، به ایجاد توانایی کلامی و بیان صحیح لغات در کودک شما کمک میکند. همین تمرین ساده فرصتی است برای تقویت هوش کلامی در بچهها، در حقیقت شما با حرف زدن با کودکتان از دوران نوزادی به تقویت هوش کلامی در او کمک میکنید. هوش کلامی همانطور که از عنوانش پیداست با کلام و توانایی بیان سر و کار دارد. اساس این هوش توانایی در اطلاعرسانی موثر، ترغیب کردن، بحث کردن و حتی اشتیاق به یاد دادن و آموزش و سرگرم کردن دیگران است که معمولا این مهارتها بعد از 6سالگی در کودکانی که هوش کلامی کاملی دارند، بیش از دیگر همسن و سالانشان بروز پیدا میکند. قبل از این سن هم معمولا بچههایی که در این زمینه باهوش هستند در بازیهای کلامی و ادا کردن جملاتی که بیان کردنشان ساده نیست، مهارت دارند. آنها از شنیدن صدای کلمات لذت میبرند، آنقدر که معمولا دوست دارند برای آنها بلند بلند کتاب بخوانید و بالاخره اینکه این گروه از بچهها از گوش دادن به نوارهای قصه لذت میبرند.
نگاه کردن به کودک یک شیوه رفتاری برای تقویت مهارتهای اوست. نگاهکردن به کودک ارتباط مغزی او را به الگویی تشخیصی که با هر بار دیدن تقویت میشود، تبدیل میکند. همین تمرین ساده به کودک کمک میکند تا در شناخت مفاهیم مشابه و نامشابه در آینده، مهارت بهتر و بیشتری بهدست آورد، در حقیقت به این ترتیب شما بدون اینکه بدانید به تقویت هوش فضایی و حجمی کودکتان کمک کردهاید. این هوش مربوط به قدرت تجسم 3 بعدی اشیاست. میزان این هوش در کودکان را معمولا میتوانید از طریق توجه آنها به جزئیات دیداری تشخیص دهید. این بچهها معمولا در بیان و ارائه تصاویر ذهنیشان به شیوهای که برای همه قابل درک باشد، بسیار موفقند. ضمن اینکه در نقاشی و کشیدن اشکال 2 بعدی و حتی 3 بعدی هم جلوتر از سن خودشان عمل میکنند.
تا قبل از 7 سالگی شما باید زمینه همه این آموزشها را در قالب بازی و سرگرمی (ونه آموزش!) برای بچهها فراهم کنید و بعد از 7سالگی به آنها فرصت دهید تا براساس آموختههایشان، خودشان نوع و چگونگی آموزش را انتخاب کنند
مفهوم دیگری که مدتی است، روانشناسان کودک در حوزه هوش و ذکاوت نوزادان از آن صحبت میکنند، هوش هیجانی (EQ) است. برای تعریف، هوش هیجانی بد نیست آن را با بهره هوشی IQ مقایسه کنیم. بهره هوشی یا IQ به ما میگوید، چه کارهایی را میتوانیم انجام دهیم و چه کارهایی را نه. درحالیکه هوش هیجانی یا EQ نشاندهنده رفتار ما در شرایط مختلف است و معمولا هم نتیجه امیال، عواطف و اندیشههای کاملا شخصی ماست.
اگر این عناصر با هم در یک جهت رشد کرده باشند و درست عمل کنند، ما از نظر هوش هیجانی شرایط متعادلی داریم اما فقط کافی است یکی از این مولفهها از مسیر خارج شود؛ از همین نقطه است که مشکلات شخصیتی ماهم شروع میشود. به عبارت دیگر هوش هیجانی عبارت است از، شناخت درست احساسات شخصی و استفاده از آن برای تصمیمگیری درموقعیتهای مناسبتر زندگی. EQ یا هوش هیجانی در حقیقت توانایی هدایت هیجانات شخصی در موقعیتهای اجتماعی است و زمان مناسب برای آموزش این هوش هم دوران کودکی است. کودک باید به مرور این هوش را یاد بگیرد و آن را درک کند. در حقیقت هوش هیجانی بر خلاف IQ کاملا قابل یادگیری است و سطح آن در طول زندگی میتواند تغییر کند.
یکی از راههای بالا بردن هوش هیجانی فراهم کردن محیطی شاد و آرام برای کودک است، چون تحقیقات روانشناسان کودک ثابت کرده، کودکانی که دوره نوزادی و خردسالی خود را در خانوادههای آرام و بدون استرس میگذرانند، نسبت به دیگران هوش هیجانی بالاتری دارند. یکی دیگر از راههایی که به افزایش هوش هیجانی در کودکان کمک میکند، بالا بردن حس مسئولیتپذیری در آنهاست. پدرومادرها باید به کودک یاد دهند که در هر سنی خودش باید مسئولیت رفتارهای خوب یا بدش را بهعهده بگیرد. بنابراین اگر کودک شما کار اشتباهی کرد یادتان باشد، نباید از سر دلسوزی مسئولیت او را بهعهده بگیرید! و بالاخره اینکه درک احساسات کودک و ایجاد یک الگوی مناسب برای بیان احساسات میتواند به کودک کمک کند تا از نظر هوش هیجانی در سطح بالاتری قرار گیرد.


استفاده از یک رنگ دراماتیک روی دیوارهای خانه، امروزه اقدامی بسیار رایج و پرطرفدار شده است. زمانی که دیوارها یا تنها یک دیوار از خانه با رنگی قوی رنگآمیزی شده است، فرد در هنگام ورود، با خانهای متمایز و خاص روبهرو خواهد شد.
یکی از راههای دراماتیک و تاثیرگذار برای عوض کردن جلوه یک اتاق، تغییر رنگ دیوارهاست. البته انتخاب شدت و عمق رنگ نیاز به دقت بسیار زیادی دارد، زیرا رنگها قدرت بسیاری بر تغییر جلوه فضا و تاثیر بر مقیاس فضا دارند. برای انتخاب نهایی رنگ، ابتدا نمونههایی از رنگهای مورد نظر خود را به داخل اتاق بیاورید و جلوه آن رنگها را در نور طبیعی و در زیر نورپردازی اتاق مشاهده کنید، زیرا یک رنگ مشخص میتواند در فضاهای مختلف بنا بر موقعیت معماری و نورپردازی موجود به شکلهای مختلف جلوه کند. بهتر است این نمونه رنگها بزرگ باشد تا راحتتر بتوانید در مورد آنها قضاوت کنید.
یک دیوار که با رنگی قوی و تند رنگآمیزی شده است، عرصهای مناسب برای نصب قاب عکسها و تابلوهای هنری است. دیواری که با رنگی خاص و زنده رنگآمیزی میشود نه تنها به فضا جان میدهد و آن را باروح میسازد، بلکه کمک میکند تا تابلوها و قابهایی که روی آن نصب میشوند نیز زنده و چشمگیرتر جلوه کنند و این اتفاقی است که به ندرت روی دیواری با رنگ ملایم رخ میدهد. همچنین یک رنگ عمیق و قوی روی یک دیوار میتواند قابها و تابلوهای متنوع و متعددی را که با اندازهها و شکلهای مختلف روی آن دیوار نصب میشود، با هم متحد سازد.
طیف تیره و قوی رنگ قرمز یکی از رنگهای تند و تاثیرگذار برای اتاق غذاخوری است که بسیار پرطرفدار است و میتواند تابلویی را که روی دیوار نصب شده در حضور نوری ملایم مانند نور شمع بسیار زیبا و رویایی جلوه دهد. از دیگر رنگهای بانفوذ و قوی که برای نقاشی دیوارهای فضاهای مختلف استفاده میشود، میتوان به رنگ زرد آفتابی برای آشپزخانه و سبز چرک اشاره کرد. آبی تیره و اقیانوسی نیز گزینهای شیک و زیبا برای نقاشی دیوار یک اتاق تاریک است.
دیوارهای رنگ شده، زمینه بسیار مناسبی برای آویختن قابها و تابلوها هستند، اما توجه داشته باشید که باید به جلوه رنگ دیوار، هم در روز و هم در شب دقت کنید و از مناسب بودن آن مطمئن شوید.
1. در این تصویر برای دیوار اتاق غذاخوری از طیف رنگ آبی استفاده شده است. روی دیواری به این رنگ، تابلویی هنری و زیبا نصب است که سبب شده احساسی لطیف و خوشایند بر فضا حاکم شود.
2. رنگ سبز تنباکویی در این تصویر، رنگی مناسب برای زمینه این تابلوی هنری است و قاب طلایی این تابلو را بسیار زیبا و شکیل جلوه داده است و هماهنگی محسوسی به چشم میخورد.
3. رنگ قرمز گوجهای که برای این دیوار انتخاب شده است، جزء انتخابهای غیرمعمولی محسوب میشود، اما با وجود این مجموعه قابهای هنری روی آن، جلوهای منحصر به فرد و باشکوه دارند.
4. این رنگ زرد قدرتمند که برای دکوراسیون آشپزخانه انتخاب شده است، زمینهای مناسب برای به نمایش گذاشتن تابلوهای هنری متعدد فراهم کرده است.
5. در این تصویر مجموعهای از تابلوهای هنری روی دیواری که با طیفی فوقالعاده از رنگ سبز رنگآمیزی شده است آویخته و به نمایش گذاشته شدهاند. دیواری با این رنگ سبب گرم شدن فضا شده است و هماهنگی بسیار زیبایی با قابهای طلاییرنگ این تابلوها دارد.



متاسفانه امروزه برخی از نوزادان به دلایل مختلف از نعمت تغذیه با شیر مادر محروم هستند. این مسئله به دلایل مختلفی از قبیل توانایی نداشتن مادر در شیردادن به نوزاد یا قبول نکردن شیر توسط نوزاد بهعنوان غذا صورت میگیرد. در این شرایط درصورتی که نوزاد توان تغذیه شدن با شیر مادر را ندارد، شیرخشک و شیشه جایگزین غذای اصلیاش میشود. در این شرایط نوزاد قطعا با مشکل نفخ و درد شکم روبهرو میشود. این مشکل بهدلیل مکیدنهای شیشه شیر و ورود هوا به هنگام خوردن شیر خشک در معده نوزاد ایجاد میشود. خوشبختانه در طب سنتی ایران شیوههای درمانی مختلفی برای پیشگیری و درمان این عارضه وجود دارد. یکی از سادهترین این شیوهها استفاده از عسل تهیه شده از گیاه رازیانه است. این عسل که با گرده گل رازیانه توسط زنبور عسل تهیه میشود و در فروشگاهها به راحتی در دسترس است تاثیر زیادی در بهبود نفخ نوزاد دارد. البته باید دقت داشته باشید که بنا به توصیه متخصصان طب سنتی تجویز هر گونه عسل برای کودکان کمتر از یک سال ممنوع است.
همانطور که گفتیم گیاه رازیانه از جمله مفیدترین گیاهان دارویی است که برای درمان نفخ معده در نوزادان و کودکان توسط درمانگران طب سنتی توصیه شده و نوشیدن چای آن، برای درمان نفخ کودکان و بزرگسالان بسیار مفید است. با تهیه این چای کافی است یک قاشق چایخوری از گیاه رازیانه را که بهصورت پودر در آمده در یک استکان آب جوش دم کرده و روی استکان را با کمک نعلبکی بپوشانید. این چای پس از 10 دقیقه آماده میشود و میتوانید این چای را بهصورت مستقل یا با یک قاشق چای خوری عسل رازیانه به کودک خود بخورانید. این مخلوط تاثیر زیادی در درمان نفخ کودک و تسکین دردهای شکمی ناشی از نفخ خواهد داشت.





تعطیلات است و خیلیها بار و بندیل جمع کردهاند تا این روزها را در سفر بگذرانند. اگر شما هم از این دسته هستید، این صفحات مال شماست. چه مادر بارداری هستید که کوچولویتان هنوز توی دلتان است و چه مادر با تجربهای با یک کودک خردسال، حتما راهنمایی مناسب خودتان را در این صفحات پیدا میکنید. پیشنهادهای ما را برای بازیها، خوراکیها و خوشگذراندن در سفر از دست ندهید.
- تا میتوانید آب بخورید. بطریهای کوچک آب معدنی را دم دستتان بگذارید و هر نیم ساعت یک بار چند قلپ از آن بخورید.
- لباس و کفش گشاد و راحت با خودتان داشته باشید. شلوارهای تنگ را در خانه بگذارید چون به دردتان نمیخورند.
- حتما یک قرص ضدتهوع مناسب همراه داشته باشید. مواظب باشید از نوع خوابآور آن نباشد که سفر را در خواب نمانید!
- اگر با قطار یا ماشین سفر میکنید، هر 60 تا 90 دقیقه یک بار از جایتان بلند شوید و کمی راه بروید. با این کار گردش خون منظم انجام میشود؛ اگرچه احتمالا با فاصلهای کمتر از این مجبور باشید برای دستشویی از جایتان بلند شوید!
- در قطار اگر برایتان ممکن است پاهایتان را بالا بگذارید تا خون در پایتان جمع نشود و باد نکند.
- اگر با هواپیما سفر میکنید، با فاصلههای کمتری از جا بلند شوید و راه بروید. بیشتر از نیم ساعت روی صندلیتان ثابت نمانید. میتوانید درخواست یک بالش کنید تا پشتتان بگذارید و راحتتر بنشینید.
- با خودتان خوردنیهای سالم داشته باشید. قرهقروت سرشار از کلسیم است، یادتان نرود.
- در سفر دائم بهخودتان یادآوری کنید که باردارید تا سمت تفریحات خطرناک نروید. دور اسب سواری، دوچرخه سواری، اسکی روی آب یا برف یا چمن، شنا در آبهای مواج و کوهنوردی در شیب زیاد را خط بکشید، لطفا.
- داروها و مدارک پزشکیتان را همراه داشته باشید.
- روکش یکبار مصرف توالت فرنگی بخرید و همراه ببرید تا بتوانید از توالتهای میانراهی استفاده کنید. در غیراین صورت، استفاده از توالت ایرانی بهداشتیتر است.
- اگر جایی هستید که از تصفیه بودن آب آن اطمینان ندارید، برای شستوشوی خودتان در دستشویی یک بطری کوچک آبمعدنی یا آب تصفیه شده ببرید. احتمال عفونتهای ادراری و دهانه رحم به خاطر آبهای کثیف بالاست و برای زنان باردار خطرناک است.
- اگر تحت شرایط خاص بارداری هستید ممکن است پزشکتان شما را از هرگونه سفر منع کند. موارد منجر به استراحت مطلق، سابقه سقط، فشار و دیابت کنترل نشده بارداری، جفت میانراهی، خونریزی و لکهبینی و... از این جملهاند. در این مورد حتما با پزشکتان پیش از سفر مشورت کنید.
- بسیاری از پزشکان اجازه سفر را به خانمهای باردار با سن بارداری بیشتر از 28 هفته نمیدهند. حتی اگر پزشکتان این اجازه را بدهد، بهتر است قید سفر را برای بعد از هفته 32 بزنید.
- اگر با ماشین سفر میکنید، بهتر است در صندلی عقب بنشینید. اگر صندلی که رویش نشستهاید، کیسه هوا (ایربگ) دارد، حتما آن را غیرفعال کنید چون درصورت تصادف مختصر، ضربه ایربگ به شکم میتواند موجب مرگ جنین شود.
ممکن است در ماههای اول بخواهید تا جایی که میشود در خانه بمانید. تا 3 ماهگی این فکر عاقلانه است چون نوزاد تا 3 ماهگی نیاز به توجه بدون وقفه و تغذیه مداوم و عوض کردن پوشک دارد اما کودک 3 ماهه و بیشتر را میشود از خانه دور کرد چون معمولا برنامه زندگی او روی روال عادیاش افتاده.
- تا وقتی کودکتان دچار کولیک است، بیخیال سفر شوید. با این کار خودتان، کودکتان و همسفرانتان را نجات دادهاید!
- کلاه گرم نخی و کلاه آفتابگیر برای نوزادتان داشته باشید.
- هنگام بلند شدن هواپیما از زمین به نوزاد از سینه شیر بدهید یا با شیشه آب یا شیر بدهید یا پستانکش را در دهانش بگذارید. با این کار مانع گوش درد او میشوید.
- برای اینکه دستهایتان در سفر آزاد باشد، همراهتان آغوشی ببرید.
کودک بزرگتر از 8 ماه، مکان آشنا و غریبه را میشناسد و ممکن است در مقابل چهرههای ناآشنا یا مکانهای جدید بازخورد منفی داشته باشد. به همین دلیل باید مواظب باشید برنامه زندگی او خیلی تغییر نکند و خسته نشود.
- اگر از تمیزی جایی که میروید مطمئن نیستید، تعداد زیادی پلاستیک بزرگ و ملحفه ببرید تا بتوانید روی همه چیز پهن کنید.
- برای کودک غذای وعدههای طول سفر را ببرید و بقیه وعدهها را در مقصد آماده کنید. اگر فکر میکنید ممکن است مواد اولیه غذاهای او در آن محل موجود نباشد، آن مواد را بهصورت یخ زده با خودتان ببرید.
- یک پیشبند خیلی بزرگ که آستین داشته باشد و از پشت هم با بند بسته شود، کار شما را برای شستن لباسهای کودک بعد از هر وعده غذا کمتر میکند.
کودکی با سنی بیشتر از یک سال و نیم، میتواند از شگفتیهای مکان جدید لذت ببرد اما حتی ددریترین بچهها هم ممکن است در مقابل مردمان ناشناخته و فضاهای عجیب دچار استرس شوند. برای اینکه نگرانی کودکتان را تا حد امکان کاهش دهید، تا جایی که میشود کنار او باشید و در طول سفر وقتتان را با او بگذرانید. کاری کنید که مجبور نباشید دعوایش کنید یا به او «نه» بگویید.
- برایش سرگرمیهای سالم ایجاد کنید و اگر به چیزی (مثل پتو یا عروسک یا ماشین خاص) وابستگی عاطفی دارد، حتما آن را با خودتان ببرید.
- قبل از سفر مطمئن شوید که جایی که میروید (هتل، ویلا یا خانه دوست و آشنا) برای کودک شما ایمن است. خانههای ساحلی، هتلهای میان راهی و خانههای مجلل و پر از مجسمه و چیزهای شکستنی اصلا مناسب شما نیستند.
- غذاهای انگشتی را فراموش نکنید. اسنکهای سالم خانگی، تکههای میوه پوست کنده، ساقههای کوچک کاهو و کرفس، چوب شور، آبمیوه و شیرهای فرادما و آجیل سر کودکتان را گرم میکنند.
حالا دیگر کودک شما یک عضو فعال خانواده است. او برای خودش سلیقه دارد و میخواهد در مورد جزئیات سفر بداند و نظر بدهد. بهتر است موقع برنامهریزی برای سفر او را هم شریک تصمیمات خود کنید و در مواردی که تصمیم تنها به سلیقه مربوط است، از او نظر بخواهید. قرار نیست او تصمیم بگیرد با کدام شرکت هوایی پرواز کنید، او میتواند انتخاب کند که امروز به بازار بروید یا فردا!
کودک شما حالا میتواند در بازیهای گروهی شرکت داشته باشد، پس برای طول سفر طولانی در ماشین یا قطار به فکر سرگرمیهای سالم باشید.
- کودکان در این سن از بودن در کنار همسالانشان لذت میبرند. برای همراهی در سفر به فکر خانوادههایی باشید که بچه هم سن و سال شما دارند.
- همراه کودک خود حتما یک کارت با اطلاعات شناسایی او داشته باشید. روی این کارت نام، نام خانوادگی و شمارهای از خودتان را بنویسید و کارت را در جیب لباس او بگذارید.
- خوردنیهای سالم و خوشمزه را فراموش نکنید.
- اگر کودکتان دوست دارد، برای او یک ساک جداگانه ببندید و یک کولهپشتی بیاورید تا وسایلش را خودش حمل کند.
- اگر کودکتان از توالت فرنگی استفاده میکند، تبدیل نشیمنگاه توالت را با خودتان ببرید، تا بتواند بدون نگرانی به دستشویی برود.
- وقفههای بین رانندگی اگرچه سفر را طولانی میکند اما خستگی آن را کمتر میکند. بهخصوص اگر کودک همراهتان دارید، هر جا که آب، گله گاو یا گوسفند، سایه درخت یا مسجد دیدید، بایستید و خستگی در کنید.
- هرگز کودک را در صندلی جلوی ماشین ننشانید. برای کودکان زیر 3 سال صندلی ماشین بهترین گزینه است.
- اگر صندلی که روی آن کودک یا خانم باردار مینشیند یا صندلی ماشین یا کریر نصب شده و دارای کیسه هواست، آن را غیرفعال کنید. کیسه هوا ممکن است منجر به خفگی کودک شود.
- یک آفتابگیر کوچک توری برای پنجره کنار کودکتان همراه داشته باشید.
- موسیقی شاد کودکانه برای کودک در ماشین بگذارید.
- فقط به اندازه غذای طول سفر برای کودک غذا ببرید.
- از قبل بپرسید که صبحانه هتل چیست. اگر چیزی مناسب کودک شما وجود ندارد، به فکر تهیه صبحانه از بیرون باشید.
- برای ناهار و شام از قبل برنامه بریزید. ممکن است غذاهای هتل چندان مناسب شما و کودکتان نباشد.
- هتلهایی با ستارههایی کمتر از چهارتا، ملحفههای خود را هر بار ضدعفونی نمیکنند و دستشوییهای استریل ندارند. اگر نوزاد یا نوپا دارید یا کودکتان نسبت به آلودگی حساس است، یا سراغ هتل چهارستاره و پنج ستاره بروید یا همراه خودتان ملحفه تمیز و مواد ضدعفونیکننده داشته باشید.
- اگر کوچولو شما چهار دست و پا میرود یا میخزد و کف اتاق هتل با کفش تردد میشود، باید کف آن را بپوشانید. یک زیراندازه پلاستیک تمیز بیندازید و روی آن را با ملحفه یا پتوی تمیز بپوشانید.
- به خاطر اینکه سفرتان به یک خاطره تلخ تبدیل نشود، به جز در خطوط ساحلی که دارای غریق نجات است، شنا نکنید. حتی برای شنبازی هم به این مناطق بروید تا از سلامت کودکتان مطمئن شوید.
- مواظب آفتاب داغ باشید. خانمهای باردار مستعد ایجاد لک روی پوست هستند و پوست کودکان نیز خیلی حساس است. - حتما از کرم ضدآفتاب و کلاههای آفتابگیر و لباسهای پوشیده استفاده کنید.
- مواظب بیماریهای پوستی باشید. در هر آب کثیفی تن به آب ندهید و مواظب باشید کودکتان از آب دریا یا رودخانه ننوشد.
- پاک کردن شن و ماسه از روی لباس بچهها خیلی سخت است. بهتر است برای شن بازی بچهها لباسهای به درد نخوری را همراهتان ببرید تا بتوانید در پایان سفر آنها را دور بیندازید و با خیال راحت برگردید.
برای اینکه سفر بهخودتان و بچههایتان بیشتر خوش بگذرد، لازم نیست یک جای خیلی خفن یا یک هتل خیلی گران بروید. کافی است چند تا ایده عالی داشته باشید.
- از قبل برنامه داشته باشید
قبل از سفر بدانید که دارید کجا میروید و آنجا چه چیزهای دیدنی وجود دارد. چند کتاب بخوانید تا بتوانید بدون راهنمای تور هم، تاریخ و اطلاعاتی در مورد جاهای دیدنی برای بچههایتان تعریف کنید. جاهای دیدنی را بر حسب زمان لازم بین روزهای سفر تنظیم کنید و بدانید که برنامه هر روزتان چیست.
- انعطافپذیر باشید
بهنظر برخلاف اصل بالایی بهنظر میآید اما هر دویشان لازم است. درست است که باید برنامه دقیقی داشته باشید اما لازم است کمی هم انعطاف نشان دهید تا اگر خودتان یا کودکتان از یکی از بخشها خوشش نیامد یا تفریح جدیدی به ذهنتان رسید، بتوانید برنامه جدیدی بچینید.
- از کمک دیگران استفاده کنید
از اینکه از کسی کمک بخواهید، خجالت نکشید. از همراهانتان بخواهید کمی با کودک شما بازی کنند یا او را بغل کنند. کمی استراحت کنید و کودکتان را به مادر یا برادرتان بسپارید و بعد دوباره با انرژی دنبال کودکتان بدوید!
- هوشمندانه ساک بچینید
خرت و پرتهای به درد نخور را از فهرستتان حذف کنید و به جایش برای خودتان و کودکتان لباسهای اضافی ببرید. بیخیال سشوار سفری و کفش اضافی شوید و مطمئن شوید که دو برابر اندازه لازم پوشک برداشتهاید تا وسط سفر بیچاره نشوید.
در هر سنی که کودکتان باشد، یک جعبه کمکهای اولیه را باید همراه داشته باشید. این چیزها را در جعبه بگذارید. به همراه این وسایل اسم، فامیل، آدرس و تلفن خودتان، کودک و تعدادی از دوستان و بستگان را که درصورت مشکل بتوانند با آنها تماس بگیرند در جعبه بگذارید. اگر خودتان یا کودکتان داروی خاصی مصرف میکنید، آن را فراموش نکنید.
- استامینوفن (شربت و شیاف)
- تب سنج
- فینگیر
- گاز و باند
- بتادین
- کرم ضدعفونی کننده
- صابون مایع
- چسب زخم
- کرم ضدآفتاب
- کرم مرطوبکننده
- پماد سوختگی
- پماد ویتامین AD
فهرستی از خوراکیهای خوشمزه و سالم در همین صفحات آمده. حتما تعدادی از آنها را همراه داشته باشید تا هم نگران مسموم شدن بچههایتان نباشید و هم سرشان (و فکشان) را گرم کنید.
- آجیل مثل گردو، پسته، فندق، بادام، توت خشک، موز.
- بیسکویتهای کوچک یا چوب شور. میتوانید کورنفلکس را بهصورت خشک به او بدهید که هم مقوی است و هم ترد.
- میوههای راحت برای خوردن مثل نارنگی، موز، خیار، انگور.
- میوههای پوست کنده و تکهتکه شده مثل سیب، هویج و پرتقال که قبلا آن را آماده کردهاید و در ظرف گذاشتهاید.
- ساقههای کوچک کاهو و کرفس
- نوشیدنیهای فرادما مثل آبمیوه، شیر و محصولات شیری (شیرکاکائو، شیرموز و...)
- کشک خشک که زیاد هم شور نباشد یا قرهقروت طبیعی و سالم (هر 2 سرشار از کلسیماند)
کودکان همیشه عاشق اسباب بازیهای جدید هستند. اسباببازیهای قدیمی کمتر میتوانند کودک شما را سرگرم کنند. میتوانید یک اسباب بازی را که خیلی دوست دارد بخرید و برای سفر کنار بگذارید تا او را مدتها در ماشین و قطار سرگرم کند. کودکان بزرگتر از 18 ماه به چیزی بیشتر از شیر و مامان برای سرگرم شدن نیاز دارند! اگر با ماشین یا قطار سفر میکنید و طول مسیر سفرتان زیاد است، باید تعدادی شعبده در کیفتان داشته باشید تا سرشان را گرم کنید. اینجا چند سرگرمی معرفی کردهایم که حتما برایتان مفید است. میتوانید خودتان از صندلی جلو با کودکتان در صندلی عقب بازی کنید یا اینکه بازی را به 2 یا 3 بچه شلوغ آن پشت بسپارید! مواظب باشید، راننده خیلی درگیر بازی نشود که عواقب بدی دارد.
- ماژیک وایتبرد همراه داشته باشید تا بچهها روی شیشه ماشین نقاشی کنند.
- نوار قصه بگذارید و همراه با بچهها به قصه گوش دهید و در مورد آن با هم حرف بزنید.
- موسیقی و شعرهای کودکانهای را که کودکانتان حفظند، بگذارید و همه با هم بخوانید.
- حبابساز ببرید و ماشین یا کوپه قطار را پر از حباب کنید.
- ماشینهای مسیر را بشمارید، سفیدها را یکی و سیاهها را یکی دیگر بشمارید. برنده کسی است که ماشین بیشتری شمرده باشد. این بازی را میشود با درختها، تیرهای چراغ برق، کامیونها، گاوها یا سگهای کنار جاده و هر چیز دیگری هم انجام داد.
- پانتومیم بازی کنید و حدس بزنید.
- عروسکهای انگشتی ببرید و از صندلی جلو برایشان نمایش اجرا کنید.
- خمیر بازی داشته باشید و شکلهای مختلف درست کنید.
- 20 سوالی و اسم و فامیل بازی کنید.
- در مورد مقصد سفر و شهرهای مسیر بهخوبی تحقیق کنید. مطمئن شوید، در آن مناطق بیماری خاصی شایع نیست.
- مواظب حیوانات میان راهی باشید. به جز احتمال ابتلا به بیماریهای دام و حیوانات، ککهای روی تن این حیوانات هم میتواند کل سفر را به یک تعطیلات خارشناک برایتان تبدیل کند.
- اگر به کودکتان شیر خشک میدهید، قبل از سفر مقدار هر وعده شیر او را پیمانه کنید و در ظرفهای کوچک یا در شیشهای او بریزید. این طوری مجبور نیستید در پیچها و دستاندازهای جاده شیر را پیمانه کنید.
- به جای کیف دستی یا ساک معمولی، یک کوله پشتی ببرید تا راحتتر بتوانید کودکتان را بغل بگیرید.