مواد لازم برای اقامه نماز شب!

یکی از دوستان به خدمت یکی از علمای اصفهان رسید و از ایشان پرسید: «توفیق خدا برای نماز شب یعنی چه؟» فرمود: یعنی این که انسان بداند نماز شب چند رکعت است. پرسید: دیگر چه؟ فرمود: ...

نمی دانم شما هم از کسانی هستید که در دلشان آرزوی اقامه نماز شب دارند اما ذره ای توفیق ندارند هر شب عزم می کنند که این شب را حتما بیدار شوند و نماز شبی جانانه بر پا دارند ، اما صبحگاه که در آستانه طلوع آفتاب با عجله تمام نماز واجب خود را بر پا می دارند تازه یاد قول و قرار هزار باره دیشبشان می شوند و افسوس می خورند ، آهی جانسوز از اعماق جان می کشند و در دل با خدا می گویند خدایا چرا توفیق نماز شب را به من نمی دهی ؟

نداشتن باور

گاهی انسان براساس باور نادرست، فعّالیت خود را آغاز می‌کند و موفّق نمی‌شود. شکست در این مرحله سبب می‌شود که در باور خویش تردید کند، شکست‌های دیگری که پس از شکست اوّل رخ می‌دهد، باور را از میان برمی‌دارد، در این مرحله شخص گرچه تصوّر درستی از سود و یا زیان دارد امّا نمی‌تواند آن‌را تصدیق کند و به آن باور ندارد. در نتیجه از آموزه‌های عقل و شرع روی می‌گرداند. برای نمونه همین نماز سبی که عرض کردیم کیست که  از برکاتِ نمازِ شب و شب‌زنده‌داری آگاه نباشد؟. امّا چرا بسیاری به این مهّم موفَق نمی‌شوند؟ یکی از عوامل محرومیت از برکات سحر، بی‌توفیقی‌های پی‌درپی است.  

یکی از دوستان به خدمت یکی از علمای اصفهان رسید و از ایشان پرسید: «توفیق خدا برای نماز شب یعنی چه؟» فرمود: یعنی این که انسان بداند نماز شب چند رکعت است. پرسید: دیگر چه؟ فرمود: این که فرد مسلمان باشد و شیعه دوازده امامی هم باشد. پرسید: دیگر توفیق به چیست؟ فرمود: دیگر این‌که جهت قبله را بداند و بیدار هم باشد. گفت: آقا این همه را داریم. پس چرا نماز شب نمی‌خوانیم؟ فرمود: «یک جو غیرت هم می‌خواهد. این به دست خود توست، تنبلی نکن و اراده داشته باش، می‌توانی نماز شب بخوانی».

خوب مشکل همین است دیگر معلوم شد که ما نمی خواهیم والا مواد لازم را هم که داریم  ولی برای کسانی چون من که خواب شیرین را به هر چیزی ترجیح می دهند خوب است که بارها و بارها برکات نماز شب را در ذهن خود مرور کنیم و جلوی چشم خود داشته باشیم شاید با یک حساب سر انگشتی توانستیم دل از رختخواب گرم و نرم خود کنده و وارد گود انسانیت و معرفت شویم .

برخی از برکات نماز شب :

1ـ پیغمبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ می‌فرماید:

خیرکم من اطاب الکلام و اطعم الّطعام و صلَّی باللیل و الناس نیام.

بهترین شما کسانی هستند که در سخن گفتن مؤدبند گرسنگان را سیر می‌کنند و در شب در آن هنگام که مردم خوابند نماز می‌خوانند.[1]

2ـ امیر مؤمنان علی ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید:

قیام اللیل مصحّحة للبدن و مرضاة للّرب عزّوجلّ و تعرّض للرّحمة و تمسک باخلاق النبیّین.؛ قیام شب موجب صحت جسم و خشنودی پروردگار و در معرض رحمت او قرار گرفتن و تمسک به اخلاق پیامبران است.[2]

3ـ امام صادق ـ علیه السّلام ـ به یکی از یارانش فرمود:

لاتدع قیام اللّیل فانّ المغبون من حرم قیام اللّیل ؛ دست از قیام شب برمدار، مغبون کسی است که از قیام و عبادت شب محروم گردد.[3]

4ـ رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ می‌فرماید:

من صلّی باللّیل حسن وجهه بالّنهار.

کسی که نماز شب بخواند صورت (و سیرتش) در روز نیکو خواهد بود.[4]

و البته باید توجه داشت که اگر طالب خیرات نماز شب هستیم باید بر اعمال خود مواظبت کنیم کسی که تمام روز مشغول الواتی دید زدن ناموس مردم مزاحمت ،غیبت و ...معلوم است که شب موفق نخواهد شد نماز شب بخواند نماز شب هم برای خود مقدماتی دارد . م:تبیان

کیک هویج و پرتقال

مواد لازم

شکر                                      175 گرم

روغن آفتابگردان                     175 میلی لیتر

تخم مرغ کاملاً زده شده         3 عدد بزرگ

هویج رنده شده                     140 گرم (حدود سه عدد متوسط)  

کشمش                               100 گرم

پوست پرتقال رنده شده          1 عدد بزرگ

آرد                                         175 گرم

جوش شیرین                         1 قاشق چای خوری

دارچین                                  1 قاشق چای خوری

مواد لازم جهت تهیه کرم روی کیک

خاک قند                                       175 گرم

آب پرتقال تازه                                یک و نیم الی دو قاشق غذاخوری 

روش تهیه

* درجه فر را روی 180 درجه سانتی‌گراد تنظیم نمایید. برای پخت این کیک، یک ظرف مربعی شکل لازم است که ارتفاع دیواره آن تقریباً 18 سانتیمتر باشد.

* داخل ظرف را به روغن آغشته نمایید و آن را با کاغذ روغنی بپوشانید. برای این کار می‌توانید دو لایه بلند از کاغذ روغنی به اندازه عرض ظرف جدا کنید و سپس آن‌ها را به صورت متقاطع روی سطح ظرف قرار دهید. در این حالت کاغذ روغنی هم دیواره های داخلی ظرف را می‌پوشاند و هم دو لایه از کاغذ روی سطح ظرف قرار می‌گیرد.

* شکر را داخل ظرف بزرگی بریزید. سپس روغن و بعد تخم مرغ‌ها را به آن بیفزایید. آن‌ها را با یک قاشق چوبی کاملاً به هم بزنید. هویج رنده شده و کشمش‌ها و پوست پرتقال را نیز به سایر مواد اضافه نمایید و کاملاً به هم بزنید.

* در ظرف دیگری، آرد و جوش شیرین و دارچین را با هم مخلوط نمایید. سپس مخلوط آن‌ها را الک کنید و داخل ظرف حاوی ترکیب تخم مرغ بریزید.

* به آرامی تمامی مواد را با هم مخلوط کنید. زمانی که در نهایت همه مواد کاملاً با هم ترکیب شدند، هم زدن مواد را متوقف کنید. در این زمان مایع کیک تا اندازه ای نرم و شل است.

* مایه کیک را داخل ظرفی که ته آن را با کاغذ روغنی پوشانده‌اید بریزید و بین 40 تا 45 دقیقه درون فر قرار دهید تا زمانی که اگر به آن دست زدید کمی سفت شده باشد و حالت ارتجاعی داشته باشد. ظرف را از فر خارج نمایید و 5 دقیقه صبر کنید تا سرد شود. ظرف را بگردانید و کیک را وارونه داخل ظرف مناسب برای سرو قرار دهید. کاغذهای روغنی را از آن جدا کنید و منتظر بمانید تا سرد شود. (حتی می‌توانید آن را داخل یخچال بگذارید)

* برای تهیه کرم کیک، می‌بایست خاک قند و آب پرتقال را کاملاً به هم بزنید تا صاف و یک‌دست شود. سپس آن را به صورت ضربدری روی تمام سطح کیک بریزید.

کیک آماده سرو است. به همراه عزیزانتان نوش جان کنید.  

امام رضا(علیه‌السلام) در روز اول محرم فرمودند: همانا روز شهادت حسین(علیه‌السلام)، پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشک‌های ما را روان ساخت و دل ما را سوزاند.

آخرین ماه از ماه های حرام رسیده و دل‌سوختگان و عاشقان اهل بیت(علیه‌السلام) که خود را آماده عزاداری عزیز فاطمه(سلام الله علیها) کرده‌اند؛ لباس سیاه به تن کرده و از امام زمان(علیه‌السلام) اجازه می‌گیرند تا در این روزهای غم و ماتم، عزای حسینی را آن گونه که شایسته است؛ به پا کنند.

شیعیان و رهروان حسینی از خدا می‌خواهند تا توفیق عزاداری حقیقی نصیبشان شده و در روز قیامت از شفاعت اهل بیت(علیه‌السلام) برخوردار شوند.

امام رضا(علیه‌السلام) در روز اول محرم به یکی از یاران خود به نام "ریان بن شبیب" فرمود: ای پسر شبیب، مردم عرب در زمان جاهلیت جنگ را در ایام محرم حرام می‌دانستند؛ ولی این امت احترام این ماه را از بین بردند و حرمت پیامبر(صلی الله علیه و آ له) را رعایت نکردند. در این ماه خون ما را حلال دانستند و هتک حرمت ما کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند و سراپرده ما را آتش زدند و اموال ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا(صلی الله علیه و آ له) را درباره ما ننمودند.

سپس علی بن موسی‌الرضا(علیه‌السلام) افزودند: همانا روز شهادت حسین(علیه‌السلام)، پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشک‌های ما را روان ساخت و دل ما را سوزاند و عزیز ما را در زمین کربلا ذلیل کرد و نزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد. پس گریه کنندگان باید بر حسین(علیه‌السلام) بگریند، زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می‌برد.

ای پسر شبیب، اگر خواستی بر چیزی گریه کنی بر حسین بن علی(علیه‌السلام) گریه کن. چه اینکه آن حضرت را کشتند چنانچه گوسفند را می‌کشند، و با آن حضرت 18 نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه و نظیری نداشتند.

آسمان‌های هفتگانه و زمین‌ها در شهادت آن حضرت گریستند. چهار هزار فرشته روز عاشورا برای نصرت آن حضرت آمده بودند و دیدند حضرت شهید شده است. لذا پریشان و غبار آلود به مجاورت آن قبر مطهر مأمور شدند تا حضرت قائم(علیه‌السلام) ظهور کند و از یاران او باشند و شعارشان "یالثارات الحسین" است.

امام رضا(علیه‌السلام) در پایان فرمودند: ای پسر شبیب، اگر دوست داری که با ما در درجات عالی بهشت باشی؛ در حزن ما محزون باش و در شادی ما شاد باش؛ و بر تو باد به ولایت ما که اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد خداوند متعال او را با همان سنگ محشور می‌کند.

سفارش های اخلاقی

اینک که در آستانه ماه حزن و اندوه اهل بیت(علیه‌السلام) هستیم؛ سفارش‌های اخلاقی عارف وارسته آیت الله "میرزا جواد ملکی تبریزی" به ارادتمندان سیدالشهدا(علیه‌السلام) را که به عنوان مراقبات ماه محرم مطرح کردند؛ مرور می‌کنیم تا برای ورود به ماه محرم و عزاداری عارفانه و آگاهانه آمادگی بیشتری کسب کنیم. البته این دستورات اخلاقی این عارف وارسته، علاوه بر آنکه دستور اخلاقی و ذکر مصیبت اهل بیت(علیه‌السلام) است؛ معیاری به عزاداران حسینی می‌دهد تا درجه ایمان و اخلاص خود را به محک زنند.

ملکی تبریزی می‌گوید: سزاوار است حال دوستان ائمه اهل بیت(علیه‌السلام) به حکم دوستی، وفا و ایمان به خدا و پیامبر(صلی الله علیه و آ له) در دهه اول محرم تغییر نموده و در دل و سیمای خود، آثار اندوه و درد این مصیبت‌های بزرگ و دردناک را آشکار نمایند. باید مقداری از لذائذ زندگی مانند خوردن، نوشیدن و حتی خوابیدن و سخن گفتن (مگر در حد ضرورت) ترک نموده و مانند کسی باشند که پدر یا فرزند خود را از دست داده است.

وی می‌افزاید: نباید احترام ناموس خدا و احترام پیامبر(صلی الله علیه و آ له) و احترام امامش(علیه‌السلام) کمتر از احترام خود و نزدیکانشان باشد و لازم است که خدا و پیامبر(صلی الله علیه و آ له) و امامش(علیه‌السلام) را بیش از خود، فرزندان و نزدیکانش دوست داشته باشد.

استاد اخلاق حضرت امام خمینی(علیه‌السلام) با استناد به آیه 24 سوره توبه که می‌فرماید "بگو اگر پدران و پسران خود را بیش از خدا و رسولش و جهاد در راه او دوست دارید، منتظر باشید تا خداوند مطلب مورد نظر خود را انجام داده و شما پشیمان و زیانکار شوید"، داستانی جالب از فرزند خود نقل می‌کند و می‌گوید: یکی از فرزندان کوچکم در دهه اول محرم فقط نان خالی می‌خورد و تا جایی که می‌دانم کسی به او نگفته بود که این کار را انجام دهد و گمان می‌کنم سرچشمه این کار دوستی باطنی او بود.

ملکی تبریزی در ادامه می‌گوید: حال اگر کسی نتواند در تمام دهه اول این کار را انجام دهد باید در روز تاسوعا، عاشورا و شب یازدهم نان خالی بخورد و تا عصر روز عاشورا، مواردی همچون خوردن، آشامیدن و حتی دیدار با برادران دینی را رها کند و آن روز را روز گریه و اندوه خود قرار دهد.

وی زیارت امام حسین(علیه‌السلام) در دهه اول محرم با زیارت عاشورا را به عزاداران و دوستداران آن حضرت سفارش می‌کند و می‌گوید: اگر می‌تواند مراسم عزاداری آن حضرت را در منزل خود با نیتی خالص برپا نماید و اگر نمی‌تواند، در مساجد یا منازل دوستانش به برپایی این مراسم کمک کرده و این مطلب را از مردم بپوشاند تا به اخلاص نزدیک شده و از خودنمایی دور شود.

آیت الله ملکی تبریزی می‌گوید: مواسات با امام حسین(علیه‌السلام) و اهل بیت باید به خاطر صدمات ظاهری که به آن حضرت وارد شد، باشد ولی از این مطلب هم نباید غافل شد که صدمات ظاهری که بر آن حضرت وارد شد در مورد هیچ‌کدام از پیامبران و جانشینان آنان و حتی در مورد هیچ‌یک از جهانیان شنیده نشده است.

وی می‌افزاید: بنابراین دوستانش باید کارهایی را که مناسب این مصیبت بزرگ است به خاطر مواسات با آن حضرت در این مصیبت انجام دهند، به گونه ای که گویا این مصیبت بر خود، عزیزان و فرزندان یا خویشان آنان وارد شده است. زیرا امام به فرموده جدش سزاوراتر از آنان نسبت به خودشان می‌باشد و به این جهت او این مصیبت را پذیرفت و وجود شریف خود را فدای پیروان خود نمود تا آن‌ها را از عذاب دردناک رهایی بخشد.

این عارف وارسته در ادامه به بیان مصیبت‌های سیدالشهدا(علیه‌السلام) پرداخت و افزود: آن حضرت فرزندان و عزیزان خود را یتیم نمود، به اسارت حرم و زنان و حضرت زینب(سلام الله علیها) رضایت داده و اصغر و اکبر و برادران و دودمان خود را سر برید تا پیروانش را از گمراهی و پیروی گمراه کنندگانی که هلاک شده و دیگران را به هلاکت می کشانند؛ نجات داده و به این وسیله آنان را از گناهان بزرگ و آتش رهایی بخشد.

بنابراین به حکم وفا و مواسات که از صفات عالی انسانی است، لازم است که همان چیزی را که امام حسین(علیه‌السلام) به آنان عنایت کرده، آنان نیز به امام تقدیم نموده و همان‌گونه که امام خود را فدای آن‌ها نمود، آنان نیز خود را فدای او نمایند و حتی اگر چنین کاری را نیز انجام بدهند باز هم به خوبی با او مواسات ننموده‌اند. زیرا وجود شریف او قابل مقایسه با دیگران نیست. چون سیدالشهدا(علیه‌السلام) مانند پیامبر(صلی الله علیه و آ له) علت آفرینش تمام موجودات و سرور تمام مخلوقات و پیامبران و فرشتگان نزدیک به خداوند بوده و محبوب خداوند و محبوب اوست.

وی در ادامه حال شیعیان حسینی را در دهه اول محرم این گونه تشریح می‌کند؛ با گفتاری صادقانه و با زبان حال به امام حسین (علیه‌السلام) بگوید:

- کاش به جای تو تمام این بلاها بر سر من آمده و فدای تو می‌شدم.

- کاش خویشان و فرزندان من به جای خویشان و فرزندان تو کشته و اسیر می‌شدند.

- کاش تیر حرمله که لعنت خدا بر او باد سر شیرخوار مرا می‌برید.

- کاش فرزندم به جای فرزند تو قطعه قطعه می‌شد.

- کاش جگر من از شدت تشنگی تکه تکه می‌شد.

- کاش از شدت تشنگی دنیا بر چشمم تیره و تار می‌شد.

- کاش من درد این جراحت‌ها را تحمل می‌نمودم.

- کاش آن تیر به گلوی من می‌نشست و جان مرا می‌گرفت.

- کاش خانواده و خواهران و دختران من در ذلت اسارت افتاده و آن‌ها را مانند کنیزان در شهرها گردانده بودند.

وی تاکید می‌کند: اگر این سخنان را صادقانه بگویی، تو را پذیرفته و به خاطر مواسات راستین با بزرگوارترین سادات، تو را در جایگاه راست‌گویان با آنان هم نشین می‌گرداند. ولی به صورت جدی از فریبکاری با این سخنان بپرهیز. زیرا ممکن است وقتی می‌گویی حاضرم این بلاها را به جای امام(علیه‌السلام) تحمل نمایم، حال و دل تو به مقدار کمتر از یک صدم آن را هم تصدیق نکرده و در موقع امتحان جز مقدار کمی از این ادعاها قبول نشود و در این صورت به جای اینکه به جایگاه صدق و درجه صدیقین برسی به ذلت دروغ و پایین‌ترین درجات منافقین می‌رسی.

پس اگر می‌بینی که نمی‌توانی این گونه با امام(علیه‌السلام) مواسات نمایی، ادعاهای دروغ را از خود دور کرده و خود را خوار نکن و فقط بگو کاش با تو بوده، در مقابل تو کشته شده و به سعادت بزرگی می‌رسیدم و اگر می‌بینی به این مقدار هم معتقد نیستی، مرض دل خود را که همان دوستی این دنیای پست و میل و اعتماد به زندگی آن و فریب خوردن به زیبایی‌های آن است، معالجه کرده و این گفته خداوند را که در قرآن آمده است بخوان که "ای یهود، اگر گمان می‌کنید فقط شما دوستان خدا هستید و اگر راست می‌گویید آرزوی مرگ کنید."

هر یک از این دستورات اخلاقی و عرفانی حضرت آیت الله ملکی تبریزی برای هر عزادار حسینی و عاشق اهل بیت(علیه‌السلام)، درسی است که می‌تواند در این ایام بر آن ممارست نموده و خود را بیازماید که تا چه درجه از اخلاص و محبت در عزای سیدالشهدا(علیه‌السلام) برخوردار است. م:تبیان

راهکارهایی برای توفیق گریه بر سیدالشهدا(علیه السلام)

اشک چشم، چشمه رحمتی است که در باطن، قلب و جان آدمی را از پلیدی‌ها و تیرگی‌ها شستشو می‌دهد و صفا و نورانیت انسان را می‌افزاید؛ به ویژه اشکی که بر سید شهیدان عالم، حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) باشد.

از بزرگ‌ترین ابزار و وسایل رسیدن به مقامات عالیه و طی مدارج بندگی، اشک چشم و گریه است، اشک و گریه، تنها سلاح مؤمن[1] در جبهه جهاد اکبر و در مقابل مشکلات و بلاها است.

اشک چشم، نشانه رحمت الهی است،[2] اشک چشم، چشمه رحمتی است که در باطن، قلب و جان آدمی را از پلیدی‌ها و تیرگی‌ها شستشو می‌دهد و صفا و نورانیت انسان را می‌افزاید؛ به ویژه اشکی که بر سید شهیدان عالم، حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام باشد، به تعبیر برخی بزرگان اهل معرفت، اشک بر سیدالشهدا علیه‌السلام از افضل قربات و بالاترین اعمال صالح می‌باشد و در روایات، آثار و فواید عظیمی برای آن شمرده شده است.امام رضا علیه‌السلام می‌فرماید «پس گریه کنندگان بر مانند حسین علیه‌السلام باید گریه کنند؛ چرا که گریه بر امام حسین(علیه السلام) گناهان بزرگ را پاک می‌کند».[3]

امام صادق علیه‌السلام «هر کس حسین(علیه السلام) به یاد او آورده شود و اشک از چشم او جاری شود، اگرچه بسیار اندک باشد، ثوابش به عهده خدا است و خداوند به کمتر از بهشت برای او راضی نمی‌شود» .[4]

با این همه بشارت و آثار فراوان مادی و معنوی که برای گریه بر حسین علیه‌السلام ذکر شده، شایسته است همه ما برای انجام این عمل صالح و به دست آوردن این توفیق عظیم، تلاش بیشتری کنیم، برای حل این مشکل و موفق شدن به این عمل عظیم، می‌بایست زمینه‌ها را فراهم و از طرفی لازم است موانع موجود را هم بر طرف کرد، تا موفقیت مورد نظر حاصل شود.

عوامل زمینه‌ساز گریه بر حسین علیه‌السلام 

1- تحصیل غم

گریه سوگ و غم، در واقع جلوه رفتاری و خارجی غمگینی است؛ پس اگر در پی گریه هستیم، باید غم را تحصیل کنیم که حالت برانگیزنده گریه است، غمگین بودن، واکنشی است به یک رویداد رنج‌آور و حالتی است که به دنبال از دست دادن یک شی و یا شخص عزیزی پدیدار می‌شود که به وی دلبستگی وجود دارد؛ از این رو اگر بخواهیم بر امام حسین علیه‌السلام گریه کنیم، باید دلبسته او شویم تا غم امام در دل ما خانه کند و از شهادت و مصائب او غمگین شویم؛ لذا قلبی که دلبسته امام نیست و به چیز دیگر و یا حتی امور مغایر با آن حضرت دلبسته باشد، از نبودن امام، متلاطم نمی‌شود و آرام و قرار او به هم نمی‌خورد،تبیین این فرایند را در سه فراز بعدی توضیح می‌دهیم:

هر چه انسان، به امام(علیه السلام) و خاندان و اصحاب با وفای او معرفت داشته و مقام و عظمتشان را بیشتر بشناسد، موقع ذکر مصیبت‌ها و مظلومیت ایشان، بیشتر متأثر و ناراحت شده و به راحتی اشک از دیدگانش جاری می‌شود، اگر امام حسین علیه‌السلام را بشناسیم، لازم نیست مصیبت‌های بزرگ ایشان را برای ما بازگو کنند تا اشکمان جاری شود، اگر بدانیم و باور کنیم که سیدالشهدا علیه‌السلام ولی خدا، اسم اعظم الهی و حجت او و سلطان هستی است، آن‌گاه همین که بگویند او با لب تشنه شهید شد، کافی است تا مروارید اشک از دیدگانمان جاری شود.

در اهمیت تحصیل معرفت، همین کافی است که در روایت آمده هر کس توفیق اطاعت خدا و معرفت امام را به او بدهند، پس خیر کثیری که در قرآن از آن صحبت شده را به او داده‌اند.[5]

برای رسیدن به این مهم، توصیه می‌کنیم شرح‌های زیارت جامعه کبیره، از جمله شرح آیت الله جوادی آملی بر این زیارت شریف را مطالعه کنید.

3- محبت امام(علیه السلام)

چنانچه اشاره شد، نتیجه معرفت به امام حسین علیه‌السلام ایجاد محبت آن حضرت در دل است، هر چه انسان کسی را بیشتر دوست داشته باشد، از خوشحالی او بیشتر خوشحال شده و از ناراحتی او بیشتر ناراحت می‌شود، خصوصاً که محبوب انسان حسین علیه‌السلام باشد، اگر عشق و محبت سیدالشهدا(علیه السلام) نصیب ما شود، با یاد حضرت، منقلب شده و توفیق گریه حاصل می‌شود.

آری! حب اهل‌بیت؛ ظرف اکسیری است که مس وجود آدمی را طلا می‌کند و اثرات بی‌شماری دارد که یکی از آن‌ها، توفیق بهتر برای گریه بر حسین علیه‌السلام است.

4- انس و پیوند قلبی با حضرت اباعبدالله(علیه السلام) و واقعه عاشورا

 

برای این که معرفت و محبت انسان، همیشه شعله‌ور بماند و در صفحه دل اثرگذار باشد و در زیر غبارهای غفلت دفن نشود، لازم است انسان پیوند و انس خود را با ایشان برقرار کند.

عزاداری که حسین(علیه السلام) در صفحه دل او و ذهن و فکر او حضوری پررنگ و هر روزی دارد، خیلی راحت‌تر و بهتر می‌تواند، در عزاداری ایشان عرض ارادت کند؛ اما عزاداری که کمتر از امام حسین(علیه السلام) یاد کرده، دیرتر و سخت‌تر می‌تواند، عزاداری مطلوبی برای ایشان داشته باشد؛ از این‌رو چقدر نیکو است که تلاش کنیم انس و ارتباطمان را در طول سال و هر روز و نه فقط ایام محرم و صفر با ایشان حفظ کنیم؛ برای مثال، با توجه به ظرفیت خود و مقدار انس با ادعیه و زیارات، لازم است هر روز با حضرت در ارتباط باشیم.

هرگاه آبی نوشیدیم، یادی از عطش حسین علیه‌السلام و فرزندان او کنیم و به ایشان سلام دهیم، حداقل هر شب قبل از خواب رو به کربلای حسین علیه‌السلام بایستیم و عرض کنیم «السلام علیک یا اباعبدالله الحسین» و یا بعد از هر نماز واجبی به حضرت سلام دهیم و یا این که هر روز زیارت عاشورا بخوانیم.

همچنین سعی کنیم درباره امام حسین علیه‌السلام و قیام وی، به ویژه در ایام محرم و صفر مطالعه کنیم، کربلا، زوایا و ابعاد پنهان بسیاری دارد که باید با مطالعه و تفکر و توجه، به آن‌ها رسید، بی‌تردید اگر با این حرکت عظیم الهی انس فکری و قلبی پیدا کنیم، بدون مداح و ذکر مصیبت، اشک ریز غم حسین علیه‌السلام خواهیم شد.

عوامل نورانی شدن قلب

در روایات، برخی عوامل نرم شدن و آباد شدن و نورانیت قلب شمرده شده است که به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

یادآوری

1. شایسته است در مجلس حضرت ابا عبدالله علیه‌السلام با وضو وارد شویم و بنا به فرموده آیت الله بهجت؛ آن را شعبه‌ای از حرم حضرت بدانیم.

2-قبل از ورود به جلسه، حتماً مقداری استغفار کنیم.

3-برای به دست آوردن مقام بکا بر امام حسین علیه‌السلام از خود حضرت درخواست کرده و مکرر دعا کنیم.

4-  در مجالسی که گوینده و شنونده آن، خالصانه گریه می‌کنند، شرکت کنیم تا ما هم از اثرات جلسه بهره‌مند شویم.

5- حالت تباکی به خود بگیریم، در روایات متعدد، حتی تباکی و خود را به گریه زدن هم مطلوب شمرده شده است و امید است که تباکی، مقدمه‌ای برای بکا و گریه باشد

پی‌نوشت‌ها:

[1] . مفاتیح‌الجنان، دعای کمیل.

[2] . امام علی علیه‌السلام «گریه چشم و خشوع قلب، از رحمت‌های الهی است؛ هرگاه آن را یافتید، غنیمت بدانید که موقع دعا کردن است»، بحارالانوار، علامه مجلسی، لبنان، مؤسسه الوفاء بیروت، 1404ق، ج90، ص 336.

[3] . بحارالانوار، ج 44، ص 284.

[4] . همان، ص 292.

[5] . عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْراً کَثِیراً فَقَالَ طَاعَةُ اللَّهِ وَ مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ ، کافی، کلینی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، 1365ش، ج 1، ص 185. م:تبیان

پیامک های محرم

خداوند به موسای نبی وحی کرد: ای موسی! بدان که هر کس بر حسین گریه کند یا کسی را بگریاند یا خود را شبیه به گریه کنان درآورد، بدنش را بر آتش حرام می کنم.

در ماه محرم همه خونین بصرانیم

امام روح الله:  این خون سیدالشهداست که خون های همه ملت های اسلامی را به جوش می آورد.

خون حسین و اصحابش کهکشانی است که بر آسمان دنیا، راه قبله را می‌نمایاند، ...اگر نبود خون حسین، جوشیدن سرد می‌شد و دیگر در آفاق جاودانه شب، نشانی از نور باقی نمی‌ماند، ...حسین سرچشمه خورشید است.  (سید شهیدان اهل قلم مرتضی آوینی)

چون شاهد، تیغ را در آغوش کشید

فریاد عطش با لب خاموش کشید

تا وادی خون و عشق ، پرواز کنان

زخم دل صد پرنده بر دوش کشید

امام باقر علیه السلام: همانا خداوند در برابر شهادت حسین، امامت را در نسلش و شفاء را در خاکش و استجابت دعا را در کنار مزارش قرار داد.

 

 مقام معظم رهبری:  کربلا مثالی است برای این که در مقابل عظمت دشمن، انسان نباید دچار تردید شود.

   در آنجا که حسین درصحنه است اگر در صحنه نباشی هرکجا می خواهی باش، چه ایستاده به نماز و چه نشسته در شراب‌‌، هر دو یکی است. (سیدشهیدان اهل قلم مرتضی آوینی)

 * کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا * 

رسول خدا صلی الله علیه و آله: همانا براى شهادت حسین حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمى‏شود.

     زان روز که باغ خیمه ها می سوزد                     عشق است که در" کرب" و" بلا" می سوزد

امام حسین علیه السلام: مرگ با عزت برتر از زندگى با ذلّت است.

أعظم الله أجورنا بمصابنا بالحسین علیه السلام و جعلنا و إیّاکم من الطالبین بثاره مع ولیّه الإمام المهدی (عج) 

دشمنت کشت ولى نور تو خاموش نگشت                            آرى آن جلوه که فانى نشود نور خداست

قرعه‌کشی ثبت نامی های جدید عمره مفرده ؛ آذر ماه

علی لیالی رئیس سازمان حج و زیارت اعلام کرد: شش میلیون و 600 هزار نفر برای تشرف به عمره مفرده در محدوده یک ماهه 24 شهریور ماه تا 24 مهر ماه ثبت نام کردند.

لیالی خاطرنشان کرد: پیش از آغاز ثبت‌نام‌های عمره مفرده اعلام کرده بودیم که سازمان حج از میان ثبت‌نام‌کنندگان عمره، قرعه‌کشی خواهد کرد و در صورتی که تعداد ثبت‌نام‌کنندگان بیش از 2 میلیون و 400 هزار نفر باشد از طریق قرعه‌کشی این سهمیه مشخص خواهد شد. همچنین در بند 5 اطلاعیه رسمی سازمان حج برای ثبت نام عمره بر این مساله تصریح شده بود.

لیالی تصریح کرد: قرعه‌کشی انتخاب پذیرفته‌شدگان عمره مفرده در آذر ماه جاری انجام می‌شود و افرادی که در این قرعه‌کشی به صورت قطعی انتخاب می‌شود اعزام آنها از سال 93 خواهد بود.

رئیس سازمان حج و زیارت متذکر شد: در قرعه‌کشی که انجام خواهد شد 2 میلیون و 400 هزار نفر به عنوان پذیرفته‌‌شدگان عمره مفرده اعلام خواهند شد.