مادر من فاطمه بود

 

معصومیت مادرم عصمت خداوند بود، حتی زمین هم رخصت می گرفت . عاشقش بودم مثل هر کودک دیگر .

اما مادرمان فاطمه بود . آب، آسمان، حتی خشت و گل خانه هم اورا می شناخت . افتخار غلامیش را جبرئیل به دوش می کشید .

 

 

مادرم فاطمه بود . بارها سنگ آسیاب را دیده بودم که حیای دستان مادرم شرمگینش کرده بود، حتی خستگی هم به چشمان مادرم می نازید . جدم رسول خدا را روزهاست، ندیده ام و مادرم فاطمه دلتنگ اوست . می ترسم! اما نمی دانم چرا؟ گویی نحوست و شومی، مردم خانه های اطراف را بلعیده . پدرم خسته، خسته، خسته تر زانوانش را به آغوش کشیده . می ترسم! مادر می ترسم . نمی دانم خسته بودم یا بر روی زانوان اسماء خوابم برد که به ناگه غبار و دود و آتش دلم را پریشان کرد . فاطمه افتاده بود، یاعلی، می گفت . مادر من دختر لولاک است .

اما انگار جسارت زمان جان گرفته بود و تازیانه به صورت می کوفت . مادرم افتاده بود و ضجه هایش زیر دست و پا از هم پاشیده وعلی . . . مادرمن افتاده بود و دیگر ندیدمش، خنده هایش مرد و مادر هجده ساله ام به خزان نشست، و دیگر هیچ وقت، راستی قامتش را ندیدم . من آرزومند آغوش بودم، اما نه با یک دست، دلم می خواست با هردو دستانش صورتم را به آغوش بگیرد و به وحشتم پایان دهد . اما آن لحظه که دوباره چشمانش جان گرفت، گفت:

علی چه شده؟ عمامه به سر داشت؟

برادرم، حسن، مرد کوچک من زیر پهلویش گم بود . اما مرد بود . من کوچک می دویدم و می دویدم، کوچه شاهد بود، چه قدر دویدم، چه قدر علی گفتم و فاطمه . اما افتادن من و فاطمه و علی همان و خاک به چشم من شدن همان . پدر من علی بود، مردی که نه در بند می گنجید، نه اسارت نامش را لکه دار می کرد . اما آن روز دست بسته ی پدر بود و حنجره ی سوخته ی مادرم و مادر من فاطمه بود .

«صولت علی آویزه ی گردنش بود»

همین سخن بس بود که فاطمه را بشوراند . در و دیوار خود آن جا بود که آن لحظه درد مرد و استخوان شکسته از هم پاشید و فاطمه می رفت، ولی او غبار کوچه ی بنی هاشم چادرش را می بوسید . نمی دانم صدای مادرم بود یا خشم خدا در حنجری فاطمه، که:

سوگند به نامش که اگر علی را رها نکنید، دنیا را ویرانه سازم .

آن گاه انقلاب دیوار مسجد بود که شهادت می داد .

-  سلمان نگذار که فاطمه آشوب کند، که اگر او بخواهد قیامت بر پا کند .

مادرم فاطمه بود که با علی شکوه به نزد جدم رسول خدا برده بودند .

- خدایا این جماعت علی را بی کس یافته اند و قصد جانش کرده اند .

مادرم به خانه آمد اما چه آمدنی . از پا افتاد . همه ی دردهایش سرباز کرده بود و دیگر دستانش را دستی نبود . گوشه ی خانه ای که درونش دل سوخته بود، من بودم و روان کوچک خانه ی علی و فاطمه .

نگاه من بود و اشک های مادرم . من کودکی بیش نبودم و می ترسیدم .

و آخر این ترس، داستان یتیمی را به شانه هایم نشاند . فاطمه چشم بست و دیگر من پی حسن می دویدم . اما به آستان در نرسیده فرو ریختم و خاکستر گوشه و کنار در به آغوشم کشید . حسن می دوید و حسین مویه کرد .

 - علی جان بیا . . . علی جان بیا .

صورتم خیس بود و می سوخت، ولی علی را می دیدم . شاید پا برهنه بود، اما افت و خیزش را می دیدم . پهنای صورتش در ناله غرق بود و می لرزید و خون گریه می کرد .

فاطمه را صدا زد . ام ابیها خواند، صدیقه خواند، طاهره خواند، بتول خواند، زهرا خواند، خواند . . . خواند خواند . . . .

« و مادر من فاطمه بود» م:تبیان

با توأم ای مدینه!

دل، معبد غم و اندوه توست و باز دل بهانه تو را می گیرد و چشمها به یاد آن همه مظلومیت بارانی می شود. نمی دانم بر کدامین ماتم اشک بریزم، یا نه، از دیدگان خون ببارم! بر محسن شهید؟ بر بازوی کبود؟ بر صورت سیلی خورده؟ بر ... که نه، بر دل زخم خورده ات؟

نامت یادآور مظلومیت علی است و فاطمه؛ مظلومیت حسن و فاطمه، مظلومیت حسین و فاطمه و ... ظلمی که گل نورسته جوانی ات را با غنچه ای در وجود، پر پر کرد و رحمی بر پهلوی شکسته و دل داغدارت ننمود.

با توام ای مدینه، تو را که تاج افتخار مدینة النبی بر سرت نهادند.

آری با توام، عجبا از خاموشی ات! عجبا از سکوت مرگبار جاهلیتی مکرر! چگونه تاب آوردی و درنگ نمودی؟ شاید چشمهایت اعمی بود از دیدن خشمی که گلی از سلالة النبی را بین در و دیوار پر پر کرد! ولی باز هم سکوتت را دلیلی نیست. مگر گوشهایت هم نمی شنیدند ناله های علی، ضجه های حسنین و زینب را؛ که این گونه بر لبانت مهر سکوت زده بودی؟

آه که باید دهان باز می کردی و بغض فرو خورده خود را بیرون می ریختی، که ناله های بیت الاحزان برای زیر و رو کردن جهان بس بود و تو ... آه که با چه ولعی گل زخم خورده وجودش را در دلت جای دادی. چگونه دختر را اندکی پس از پدر در کام فرو کشیدی و دم نزدی!

آه که در آن دم باید همه را می بلعیدی، پیش از آنکه دستهای پلیدشان بر گونه «خیر کثیر دو عالم» سیلی زده باشد. عجبا از تو که پس از آن چاههایت از سوز جانگداز علی نخشکیدند، آن هنگام که از فرط مصایب و ستمها به دل بیابان و نخلستانهایت پناه می برد و با چاه راز دل می گفت و شما ای چاه های مدینه چقدر حریص شنیدن سوز وصی خدا بودید که روز به روز فزونی غمش را می دیدید و آتش نمی گرفتید؟!

و تو ای آسمان مدینه، اگر آن گاه که ناله های بیت الاحزانش به گوشت می رسید سنگ بر سر این جماعت بی همت و عهدشکن می باریدی و بر بدنهاشان زخم می زدی، باز هم نمی توانستی زخمهای دل فاطمه را قصاص کنی.

شاید ای مدینه! حرمت قبر رسول اللّه نگه می داشتی و دم نمی زدی. اما نه. امروز اگر تمام کره خاکی بخواهند کفاره گناه آن روز را بپردازند و تمام دریاها جوهر شوند، تمام درختها قلم، و همه وسعت این خاک، کاغذ! باز هم کم است برای نوشتن گوشه ای از مظلومیت عترت رسول اکرم.

بار گناهت سنگین است ای مدینه و خود بهتر می دانی، کوتاهی ات فراوان و جبران ناپذیر. پس همچنان خاموش بمان، تا خاکت در زیر سم اسبان او، با خون نابکاران سیراب گردد و اشک چشمان زیبایش، خاک مادر را پس از قرنها شستشو دهد و ما «السلام علیک یا بقیة اللّه الاعظم» سر دهیم.م:تبیان

پیامک های فاطمی

صلی الله علیک یا مولاتنا یا فاطمة الزهراء

***

فاطمیه که فرا می رسد دوباره «محرم» با تمام لحظه های داغدارش زنده می شود و در هر روز غربت خاموشی یک ستاره تکرار می شود.

فاطمیه که از راه می رسد، خورشید دوباره راوی عطش و خون می شود و آسمان از سوز دل آل محمد حکایت می کند.

فاطمیه که از راه می رسد، قصه غریب گداختن میخ و آتش و سوختن خیمه ها و داغ زینب تکرار می شود.

فاطمیه که از راه می رسد، تمام غربت عالم را با خود می آورد.

                  آنچه بر آل علی در کربلا یکسر گذشت                                      در سقیفه اتفاق افتاد، عاشورا نبود

***

فاطمیه سینه‎چاک دردهاست               شاهد نامردى نامردهاست

حضرت زهرا سلام الله علیها:

شیعیان ما و دوستدارانِ دوستان ما و دشمنانِ دشمنان ما و نیز آن هائى که با قلب و زبان تسلیم ما هستند، بهترین افراد بهشتیان خواهند بود. (بحارالانوار، 68/155)

 ***

یادش بخیر مادرم از کودکی مرا                               می برد تکیه، تکیه که نذر شما کند

یادم نمی رود که مرا فاطمیه ها                              می برد با حسین شما آشنا کند

ما گوشه نشینان غم فاطمه ایم

محتاج عطا و کرم فاطمه ایم

بانو! هنوز زمین نیازمندت بود. هنوز گرسنگان مشتاقند که در خانه تو را بکوبند و تو افطار فقیرانه خود و خانواده‌ات را انفاق کنی و با لب‌های روزه‌دار، از خداوند بشنوی که: «وَ یُطْعِمُونَ الطّعَامَ عَلَى حُبّهِ مِسْکِیناً وَیَتِیماً وَأَسِیراً». زهرا همان کسی است که بیت محقرش طعنه زده به عرش و تمامی گوهرش .

بانو! هنوز بوی در نیم‏سوخته را از کوچه‏های تنگ مدینه می‏شنویم؛ از پشت صفحات غبارگرفته تاریخ. 

خدا گواست که از بیم آه فاطمه بود

اگر ز بازوی مولا طناب وا کردند

چه اتفاق عظیمی به پشت در رخ داد

چه شد که محسن شش ماهه را فدا کردند...

***

حضرت زهرا سلام الله علیها:

اگر آنچه را که ما اهل بیت دستور داده ایم عمل کنى و از آنچه نهى کرده ایم خوددارى نمائى ، تو از شیعیان ما هستى وگرنه ، خیر. (تفسیر الامام العسکرى علیه السلام ، ص 320)

من نمی‌گویم چه شد گویند در چشم علی                               سیل دشمن بود پیدا فاطمه پیدا نبود

***

حس می کنم که باز زمین خورده مادرم

دیدم که چادرش دو سه جایش رفو شده

بانو! این شعله های عشق توست که انسان خسته را به میهمانی آفتاب می خواند.

من اشک های تو را بر کوبه های کوچه پس کوچه های سرد و خسته مدینه یافتم.

خط تو را که بر پوست هر ستاره، غزل آفتاب را می نوشتی، خواندم.

من نشان کبودین تو را از قافله هایی که از کناره بقیع می گذشتند گرفتم....  

ای که از کوچه ی شهر پدرت می گذری                                امنیت نیست از این کوچه سریع تر بگذر

دیشب از داغ شما فال گرفتم ، آمد :                                    دوش می آمد و رخساره ... نگویم بهتر!

حضرت زهرا سلام الله علیها:

به خدا سوگند، اگر حقّ (خلافت و امامت) را به اهلش سپرده بودند؛ و از عترت و اهل بیت پیامبر صلوات اللّه علیهم پیروى کرده بودند، حتّى دو نفر هم با یکدیگر درباره خدا و دین اختلاف نمى کردند. (الامامة والتبصرة،ص 1؛ بحارالانوار، 36/352) 

                  گر على تنها شود پهلو شکستن جایز است                    بهر حفظ جان حیدر بى مهابا سوختم

***

می‏اندیشم به لحظه‏ای که علی، در ظلمات تاریک‏ترین شبِ بی‏مهتاب، پنهان، پیکر تو را از شهر می‏کوچاند.

بیش از این نمی‏گویم که داغِ دلِ مولا، خود، حدیث سوزانِ دیگری است.

آه از غربت بی‌انتهای علی، آه که چقدر علی مظلوم و تنها مانده است...

نیمه شب تابوت را برداشتند                                               بار غم بر شانه‌ها بگذاشتند

حضرت زهرا سلام الله علیها ضمن وصیّتى به همسرش اظهار داشت :

مرا پس از مرگم فراموش نکنى، و به زیارت و دیدار من بر سر قبرم بیائى.(کوکب الدّرى،1/253) 

                   سلام ما به غسل و کفن و تشییع شبت مادر                        سلام ما به اشک بی‌صدای زینبت مادر 

با رفتنش تمامی غم ها به من رسید

درد دو ماه فاطمه یکجا به من رسید

اول قرار  بود که باهم سفر کنیم

رفتن به او رسید و تمنا به من رسید 

تو را پنهان از چشم‌های بخیل روزگار به خاک سپردم تا حسرت دیدار مزارت تا قیامت، دل‌های گنه‌کارشان را به آتش بکشد.

تو را که ناموس حق بوده‌اى، دور از دست‌ها و چشم‌های نامحرم زمین دفن کردم.

بگذار همه تا ابد بدانند دختر معصوم رسول خدا چنان از امت خویش در ستم بود که نخواست هیچ‌کس نشان مزارش را بداند.

بگذار این بی‌نشانى، به نشانه اعتراضی ابدی در دل تاریخ جاودانه شود.

خدا گواست که زهرا شهیده رفت به خاک                        اگر چه نیست گروهی هنوز باورشان 

امروز، اگرچه قرن‏ها از غروب آفتاب عفاف و ایمان گذشته است، امّا هنوز دل هزاران عاشق، در سوگ مادر، داغدارند و چشم‏ها، در جست‏وجوی مزار پنهان اوست، تا شاید دوباره نشان عشق علی علیه‏السلام را دریابند و دل دردناک خود را تسکین دهند.

یا صاحب الزمان!

لعن الله ظالمیک یا فاطمة الزهراء الی یوم القیمة

اگر چپ دست هستید بخوانید !

 

تجربیات ادراکی و حرکتی به طور اجتناب ناپذیری با دستی که قدرت بیشتری دارد ارتباط دارند و تا حد چشمگیری بر روی چگونگی نگاه ما به دنیا و درک مفاهیمی چون خوبی و بدی اثر می گذارند.

تفاوت خصوصیات چپ دست‌ها با راست دست‌ها

- چپ دست ها خوبی دنیا را در سمت چپ و راست دست ها آن را در طرف مخالف می بینند.

- چپ دست ها در اقلیت قرار دارند و تنها حدود 10 درصد از جمعیت جهانی را تشکیل می دهند.

- نیمکره راست مغز در چپ دست ها دارای قدرت بیشتر است، در حالی که در راست دست ها قدرت نیمکره چپ بیشتر است.

- چپ دست ها باهوش تر و خلاق تر از راست دست ها باشند. طوری که، بسیاری از هنرمندان و نوابغ گذشته از دست چپ استفاده می کرده اند.

- زمانی که از یک چپ دست خواسته شود تا اشیاء یا افراد را با یک مفهوم ذهنی مثبت در فضای یک نمودار قرار دهد، آنها را در سمت چپ قرار می دهد، در حالی که مفاهیم منفی را در طرف راست می گذارد، اما راست دست ها مفاهیم مثبت و منفی را در جهت مخالف قرار می دهند.

- در یک نقاشی، اشیاء و افرادی که طرف چپ چیده می شوند از نظر یک چپ دست همیشه مثبت هستند، در حالی که برای راست دست ها منفی به نظر می رسند.

- مطالعات علمی نشان داده است که افراد راست دست دارای تفکر “خطی” هستند، یعنی در حل مسائل، هر مسئله را به طور کامل حل می کنند و سپس به موضوع بعدی می پردازند. ولی افراد چپ دست دارای تفکر “بصری همزمان” هستند، یعنی این افراد می توانند به طور همزمان به چند موضوع بپردازند.

در نتیجه افراد راست دست در انجام مشاغل تک وظیفه ای توانایی دارند، ولی افراد چپ دست توانایی انجام چند وظیفه به طور همزمان را دارند.

بیماری های شایع در افراد چپ دست

زمانی اعتقاد بر این بود که چپ‌دست‌ها مستعد بیماری‌هایی چون: گفتارپریشی فکری، اسکیزوفرنی و لکنت زبان هستند.

برخی پزشکان نیز معتقد بودند که افراد چپ‌دست بیشتر مبتلا به سرطان سینه، آلرژی و آسم می‌شوند.

ولی در حال حاضر این موارد رد شده است.

سندرم داون، عقب ماندگی ذهنی، اوتیسم، بیماری های شنوایی و بیماریهای آلرژیک در افراد چپ دست بیشتر است.

ویژگی های افراد چپ‌دست

رهبری

سرعت تفکر

عدم وابستگی و افزایش استقلال

انعطاف‌پذیر

باهوش

افزایش سازگاری

افراد چپ دست در هنر، ورزش، ریاضیات و سیاست دارای توانایی های بالاتری هستند.

علل چپ دستی

- ژنتیک : این افراد دارای یک ژن خاص هستند که با چپ دست بودن ارتباط دارد.

- مدت تماس نیمکره های مغز با هورمون تستوسترون (هورمون مردانه): افزایش تماس نیمکره های مغز با این هورمون، باعث تضعیف نیمکره چپ می شود.

- عدم استفاده طولانی مدت (حداقل هشت ماه) از دست راست: در صورت عدم توانایی دست راست به هر علت (فلج، شکستگی و قطع عضو) و استفاده از دست چپ، ابتلا به چپ دست بودن افزایش می یابد.

افرادی که با هر دو دست کار می کنند

مراکز گفتاری افراد چپ‌دست و راست‌دست در قسمت چپ مغز قرار دارد.

قسمت چپ مغز روی هماهنگی قسمت‌های مختلف و فرامین و دستورات متمرکز است، در حالی که قسمت راست مغز روی مفاهیم و احساسات کنترل دارد.

افرادی که با هر دو دست کار می‌کنند، هنگامی که با اطلاعات جدید مواجه می‌شوند، توانایی تغییر عقیده بیشتری دارند که این موضوع به آن‌ها کمک می‌کند تا هر دو سوی قضیه را ببینند.

دلایل و درمان عطسه و آبریزش بینی در بهار
 

آلرژی‌ها یا حساسیت‌ها همراه با آمدن فصل بهار در بین مردم شایع شده و افزایش پیدا می‌کنند. بیشترین داروهایی که در این مورد استفاده می‌شوند آنتی‌هیستامین‌ها هستند که در واقع علایم ظاهری آلرژی را کاهش می‌دهند، نه این که آن را درمان کنند. از عوارض مهم این داروها ایجاد خواب‌آلودگی است.

آلرژی بهاری معمولا با آب ریزش بینی و سوزش چشم همراه است و در برخی موارد همانند سرماخوردگی حالت کرختی در بدن ایجاد می‌کند و فرد بهعطسه‌های مکرر مبتلا می‌شود.

آلرژی، به واکنش‌های شدید و غیرعادی سیستم ایمنی بدن نسبت به ورود عوامل خارجی گفته می‌شود که عوارض گوناگونی را برای فرد ایجاد می‌کند.این عوارض اگرچه در بیشتر موارد مقطعی و زودگذر هستند، ولی در مواردی نیز واکنش‌های شدید بدن را سبب می‌شوند و تا مدت طولانی ادامه می‌یابند.به گفته پزشکان، حساسیت بهاری می‌تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ایجاد شود و چند دقیقه تا چند ماه به طول بینجامد.

به گزارش پایگاه اینترنتی مای هلث دیلی نیوز، آلرژی در بیشتر موارد زمینه ژنتیکی دارد، ولی عوامل محیطی نیز بر آن موثر هستند.درمان آلرژی به شناخت دقیق عوامل حساسیت‌زا (آلرژن) نیاز دارد و به این منظور باید آزمایش‌های متعددی انجام شود.پس از شناسایی این عوامل به بیمار توصیه می‌شود که حتی‌الامکان از این عوامل دوری کند.البته در برخی موارد داروهای ضدحساسیت تجویز می‌شود و در صورتی که آلرژی خیلی شدید باشد، تزریق آمپول هم انجام می‌شود.

بنابراین گزارش، درمان قطعی آلرژی جز در موارد معدودی امکان‌پذیر نیست که البته مدت درمان این تعداد محدود نیز طولانی خواهد بود.بروز آلرژی در زمان‌های مختلف متفاوت است، یعنی ممکن است در طول یک دوره زمانی به اوج خود برسد، ولی در مقابل ممکن است چند سال به صورت خفته بماند و بروز نکند. در کل ریشه‌کن کردن آلرژی بسیار مشکل است.

طبق بررسی‌های انجام شده، اولین و مهم‌ترین قدم در جلوگیری از بروز آلرژی، پیشگیری است.

برای این کار مناسب‌ترین عمل، دور کردن فرد از عامل حساسیت‌زاست، مثلا اگر فرد به گیاهی خاص حساسیت دارد، بهترین کار دور کردن فرد از آن گیاه است، ولی اگر این کار مقدور نبود، می‌توان از ورود عامل حساسیت‌زا به منزل جلوگیری کرد، مثلا با بستن پنجره‌های خانه و بالا کشیدن شیشه اتومبیل در هنگام خروج از منزل تا حد زیادی از بروز آلرژی جلوگیری کرد.

معمول‌ترین داروهایی که برای آلرژی استفاده می‌شوند آنتی‌هیستامین‌ها هستند که در واقع علایم بالینی آلرژی را کاهش می‌دهند، نه این که آن را درمان کنند. از عوارض مهم این داروها ایجاد خواب‌آلودگی است.

حساسیت در کودکان

بسیاری از کودکان در اثر دچار شدن به آلرژی فصل بهار دچار مشکلات بعدی می شوند که گاه این مشکلات تا سال ها با آنها همراه است.

بهترین درمان برای کودکان، پیشگیری لازم قبل از بروز حساسیت است.

در کودکان از تماس با عوامل حساسیت زا باید اجتناب کرد. ذرات غبارمانندی که اصطلاحاً «مایت» گفته می شود در هوا پراکنده اند.

در اطراف هر کودکی حتی در منزل پر از عوامل حساسیت زا است. از پتویی که کودک برای خواب استفاده می کند گرفته تا عروسک های پرزدار، فرش و گردوغبار خانگی، همگی حساسیت زا هستند.

این مواد حساسیت زا با دهان و چشم و بینی کودک در تماس هستند و بیشتر این نواحی را درگیر آلرژی می کنند.

شکلات های رنگی و نوشابه ها نیز به تشدید علائم این بیماری کمک می کنند که باید در مواقع بروز آلرژی از مصرف این گونه مواد و خوراکی ها توسط کودکان جلوگیری نمود.

باید حتی المقدور از نگه داشتن پرندگان در منزل خودداری کرد.

البته ناگفته نماند مواد استنشاقی مانند انواع سفیدکننده و یا شوینده ها کودکان را مستعد آلرژی می کنند.