@@@وطنم جزین@@@

بیل گیتس ادامه داد: سالها پیش زمانی که از اداره اخراج شدم و به تازگی اندیشه‌های خود و در حقیقت به طراحی مایکروسافت می اندیشیدم، روزی در فرودگاهی در نیویورک بودم که قبل از پرواز چشمم به نشریه ها و روزنامه ها افتاد. از تیتر یک روزنامه خیلی خوشم اومد، دست کردم توی جیبم که روزنامه رو بخرم دیدم که پول خرد ندارم. خواستم منصرف بشم که دیدم یک پسر بچه سیاه پوست روزنامه فروش وقتی این نگاه پر توجه مرا دید گفت این روزنامه مال خودت؛ بخشیدمش؛ بردار برای خودت.

گفتم: آخه من پول خرد ندارم!
گفت: برای خودت! بخشیدمش!

سه ماه بعد بر حسب تصادف باز توی همان فرودگاه و همان سالن پرواز داشتم. دوباره چشمم به یک مجله خورد دست کردم تو جیبم باز دیدم پول خورد ندارم باز همان بچه بهم گفت این مجله رو بردار برای خودت.

گفتم: پسرجون چند وقت پیش من اومدم یه روزنامه بهم بخشیدی تو هر کسی میاد اینجا دچار این مسئله میشه، بهش می‌بخشی؟!

پسره گفت: آره من دلم میخواد ببخشم؛ از سود خودم می‌بخشم.

به قدری این جمله پسر و این نگاه پسر تو ذهن من موند که با خودم فکر کردم خدایا این بر مبنای چه احساسی این را می‌گوید؟!

بعد از 19 سال زمانی که به اوج قدرت رسیدم تصمیم گرفتم این فرد رو پیدا کنم تا جبران گذشته رو بکنم. گروهی را تشکیل دادم و گفتم بروند و ببینند در فلان فرودگاه کی روزنامه میفروخته ...
یک ماه و نیم تحقیق کردند تا متوجه شدند یک فرد سیاه پوست مسلمان بوده که الان دربان یک سالن تئاتره. خلاصه دعوتش کردند اداره؛

از او پرسیدم: منو میشناسی؟
گفت: بله! جنابعالی آقای بیل گیتس معروفید که دنیا میشناسدتون.

گفتم: سال ها قبل زمانی که تو پسر بچه بودی و روزنامه می‌فروختی دو بار چون پول خرد نداشتم به من روزنامه مجانی دادی، چرا این کار را کردی؟
گفت: طبیعی است، چون این حس و حال خودم بود.

گفتم: حالا می‌دونی چه کارت دارم؟ می‌خواهم اون محبتی که به من کردی را جبران کنم.
جوان پرسید: چطوری؟
گفتم: هر چیزی که بخواهی بهت می‌دهم.
(خود بیل‌گیتس می‌گوید این جوان وقتی صحبت می‌کرد مرتب می‌خندید)

جوان سیاه پوست گفت: هر چی بخوام بهم میدی؟
گفتم: هرچی که بخواهی!
اون جوان دوباره پرسید: واقعاً هر چی بخوام؟
بیل گیتس گفت: آره هر چی بخواهی بهت میدم، من به 50 کشور آفریقایی وام داده‌ام، به اندازه تمام آن‌ها به تو می‌بخشم.

جوان گفت: آقای بیل گیتس نمیتونی جبران کنی!
گفتم: یعنی چی؟ نمی‌توانم یا نمی‌خواهم؟
گفت: می‌خواهی اما نمی‌تونی جبران کنی
پرسیدم: چرا نمی‌توانم جبران کنم؟

جوان سیاه پوست گفت: فرق من با تو در اینه که من در اوج نداشتنم به تو بخشیدم ولی تو در اوج داشتنت می‌خواهی به من ببخشی و این چیزی رو جبران نمی‌کنه. اصلا جبران نمی‌کنه. با این کار نمی‌تونی آروم بشی. تازه لطف شما از سر ما زیاد هم هست!

بیل گیتس می‌گوید: همواره احساس می‌کنم ثروتمندتر از من کسی نیست جز این جوان 32 ساله مسلمان سیاه پوست.

منبع: عصر ایران 2

این تصاویر پرنس ویلیام و کیت میدلتون را در حال آشپزی نشان می‌دهد. این دو مدتی قبل در یک مراسم ازدواج پر از ولخرجی با یکدیگر پیوند زناشویی برقرار کردند و از آن زمان مشغول انواع نمایش‌های مضحک هستند.

منبع: جهان نیوز

طلاق و کودکان

طلاق و فروپاشی خانواده، ضمن برهم زدن تعادل روانی ـ عاطفی افراد خانواده، موجب بروز آسیب های اجتماعی مانند فرار فرزندان از خانه، سرقت، قتل، جنایت و... می شود. با توجه به آسیب های اجتماعی پیامد طلاق و آثار بدی که بر سلامت روانی ـ عاطفی افراد خانواده و به خصوص کودکان دارد، باید تدابیری لازم برای حفظ و انسجام خانواده به کار برد. در حال حاضر، جهان با روند رو به افزایش طلاق مواجه است.

طلاق، به هر دلیلی (درست یا نادرست) پیام هایی برای فرد و جامعه و دارد. تأثیر طلاق بر فرزندان، بسیار پیچیده و اسفبار است؛ به طوری که آنان به طور ناخواسته درگیر تضادهایی می شوند که نه توان درک آنها را دارند و نه تاب تحمل و کنار آمدن با آنها را.

روند سیر طلاق، بدین صورت است که ابتدا تنش و درگیری میان زن و شوهر آغاز می شود و این روند در تکامل خود به بی علاقگی های عاطفی، دوست نداشتن و سپس دشمنی علنی و واقعی با همسر منجر می شود.

مرحله بعدی، پیدایش فکر طلاق در یک یا هر دو زوج است و روی آوردن یکی از طرفین به فرد یا افراد دیگر به عنوان محرم راز؛ در اینجاست که خانواده، شادابی خود را از دست می دهد و جدایی و طلاق صورت می گیرد.

عوامل مؤثر بر طلاق

الف) عوامل زیستی: شامل عدم تناسب سن، ازدواج در سنین پایین، بیماری های مسری، عقیم بودن مرد و نازا بودن زن و...

ب) عوامل روانی و اخلاقی: شامل تزلزل پایه های ایمان و سقوط مبانی اخلاقی، بدبینی، سختگیری و لجاجت زوجین نسبت به یکدیگر، دروغ گویی و...

ج) عوامل اجتماعی: شامل ناهماهنگی طبقاتی، دخالت های بی مورد دیگران، ازدواج های اجباری، تعدد زوجین و...

اثرات طلاق بر روی کودکان:

بیشتر والدین مطلقه، در مورد واکنش های کودکشان نسبت به جدایی و طلاق، خیلی نگران هستند. آنان می خواهند بدانند که: «آیا کودک من سالم و شاداب رشد خواهد کرد؟»
جامعه شناسان و روانشناسان، اطلاعات قابل قبولی درباره اثرات طلاق بر روی کودکان، در دسترس قرار داده اند. تحقیقات نشان می دهد که اثرات طلاق، بستگی به سن کودک هنگام طلاق دارد. همچنین اثر طلاق بر کودک به فاکتورهایی همچون جنسیت، شخصیت، میزان ناسازگاری و درگیری والدین و حمایت های خانواده و دوستان کودک بستگی دارد.



سن کودک:
درباره اثرات طلاق بر روی کودک کوچک تر از 2 تا 3 سال، اطلاعات بسیار کم است. بچه های خردسال در صورت وقوع طلاق به طور معمول رنج نمی برند، گرچه در صورتی که رابطه یا پیوند نزدیک، بین یکی از والدها و کودک آسیب ببیند، ممکن است مشکل به وجود آید.
والدین بایستی نسبت به برنامه های سرپرستی و مراقبت از کودک به توافق برسند، آنچنان که کودک در حالی که ناسازگاری بین والدینش را تجربه می کند، به رشد و نمو خود ادامه دهد.

نوزادی:
نوزادان نمی توانند تعارض را درک کنند، اما ممکن است نسبت به تغییرات خلقی و سطح انرژی والدینشان واکنش نشان دهند. آنان ممکن است اشتهای خود را از دست بدهند یا دچار اضطراب شوند.

کودکان پیش دبستانی:
کودکان از 2 تا 5 سالگی به این اعتقاد می رسند که موجب طلاق و جدایی والدینشان شده اند؛ به طور نمونه، ممکن است فکر کنند که اگر شامشان را خورده بودند، پدر از آنان دور نمی شد. کودکان پیش دبستانی، از تنها ماندن یا ترک کامل، هراس دارند. آنان به طور معمول تغییرات را انکار کرده و همکاری نمی کنند و ممکن است افسرده یا خشمگین شوند. همچنین ممکن است پرخاشگرانه و نافرمان عمل کنند اگرچه خواستار امنیت در پناه یک بزرگسال هستند.

کودکان سن مدرسه ای:
بسیاری از روانشناسان معتقدند سازگاری نسبت به جدایی و طلاق برای کودکان پایه ابتدایی مدارس، از کودکان کودکستانی یا بزرگ تر مشکل تر است. کودک مدرسه رو به اندازه کافی بزرگ است تا درد و رنج ناشی از جدایی والدینش را درک کند و در عین حال برای درک یا کنترل واکنش نسبت به این درد و رنج، خیلی کم سن و سال است. او ممکن است غم، خجالت، رنجش، وفاداری دوطرفه و عصبانیت شدید را تجربه کند. توانایی کودک در بازی، فعالیت و تعامل با کودکان دیگر، ممکن است کمک کند تا از عهده وضعیت زندگی خانوادگی اش برآید.
کودکان در این سن، امید دارند که والدینشان نزد یکدیگر بازگردند. کودک ممکن است احساس طردشدگی از سوی والدی که او را ترک کرده، داشته باشد و از سردرد یا دل درد شکایت کند.

نوجوانی:
نوجوانان 10 تا 19 ساله خشم، ترس، تنهایی، افسردگی و گناه را تجربه می کنند. برخی از آنان احساس می کنند اگر در کارهای روزمره شان یا مراقبت از خواهر و برادرشان احساس مسئولیت کنند، رو به بزرگسالی دارند.

نوجوانان با انرژی پایین و میزان استرس بالا، به طلاق والدین پاسخ می دهند که تلاش برای کنترل و حفظ کل خانواده است. درک عواملی که به جدایی والدین منجر شده و به یاد آوردن استرس طلاق، ممکن است به توانایی نوجوان در حل مشکلات در خانواده اش صدمه بزند.

تأثیر جنسیت:
امروزه محققان دریافتند که پسران و دخترانی که به ترتیب نزد پدر و مادرشان تربیت شده اند، از بچه هایی که به وسیله والد جنس متفاوت تربیت یافته اند، بهتر عمل می کنند. پسرهای محصلی که با پدرشان زندگی می کنند، به نظر می رسد در برنامه های سرپرستی، کمتر پرخاشگر باشند. همچنین مشکلات هیجانی کمتری نسبت به پسرهایی که با مادرشان زندگی می کنند، دارند.
دخترانی که به وسیله مادر تربیت می شوند، نسبت به آنان که توسط پدر تربیت می شوند، مسئولیت پذیرتر و بالغ تر هستند و این در حالی است که تربیت یک پسر خردسال توسط مادر و دختر توسط پدر، دردسرسازتر است. در هر حال، سازگاری کودکان با طلاق، بیشتر به کیفیت رابطه والد ـ کودک بستگی دارد تا جنسیت و سن کودک.

پیامدهای طلاق:
طلاق، در هر صورت، پیامدهای مخربی برای زن و مرد ایجاد می کند؛ از قبیل مسائل و مشکلات روانی، اجتماعی، اقتصادی و... گذشته از اینها، کسانی هستند که در این میان، سرانجام روزهای تیره و تاری در انتظارشان است. آنان، کودکانی هستند که در اثر طلاق پدر و مادر، سردرگم هستند و آینده خود را درخشان نمی بینند.

گسسته شدن خانواده در بیشتر موارد، اثرات روحی طولانی بر فرزندان می گذارد. این گسستگی روابط والدین، موجب قرار گرفتن فرد در شرایط ناسازگار و نارسا می شود. محرومیت فرزند از سرپرستی مشترک پس از متلاشی شدن و انحلال خانواده، او را از بسیاری مواهب و مزایای خانوادگی محروم ساخته و حتی به لحاظ محل زندگی نیز دچار آوارگی خواهد شد. در پاره ای موارد، کودک مجبور می شود به خاطر پایین بودن توان اقتصادی سرپرست خانواده، در کنار پدربزرگ و مادربزرگ یا عمه ها و عموها زندگی کند و حتی در شرایط حادتری در مراکز و مؤسسات اجتماعی نگهداری شود.

فرار فرزندان از خانه، سرقت، اعتیاد به مواد مخدر و قاچاق، قتل و جنایت و... از جمله پیامدهای سوءطلاق می باشد.

اگر زوجین پیش از ازدواج، شناخت بیشتری نسبت به یکدیگر پیدا کنند و در تعیین ملاک های خود برای ازدواج جدی باشند، با مسائل سوئی همچون طلاق روبه رو نمی شوند.

منبع: مجله شادکامی و موفقیت

«مامان من وقتی کوچولو بودم چه شکلی بودم؟» مطمئن باشید وقتی کودک شما بزرگ شد بار‌ها این سوال را از شما خواهد پرسید. او دوست دارد بداند وقتی تازه به دنیا آمده بود، وقتی بلد نبود راه برود یا حرف بزند چه شکلی بود و چه کارهایی انجام می‌داد. دیدن آلبوم، عکس یا خاطرات بچگی حتی برای ما بزرگتر‌ها هم جذاب است. شما برای اینکه بتوانید کودکی قند عسل‌تان را برایش نگه‌دارید، می‌توانید روش‌های متفاوتی را امتحان کنید. این چند روش را داشته باشید. اگر چیز دیگری به ذهن‌تان می‌رسد برای ما بنویسید تا آن‌ را با پدر و مادرهای دیگر در میان بگذاریم.

---

خیلی وقت‌ها تعریف کردن حقایق می‌تواند از نشان دادن آن‌ها جذاب‌تر باشد. از وقتی که خبر پدر یا مادر شدن خودتان را شنیدید، می‌توانید به کمک همسرتان یک دفترچه یادداشت درست کنید و تمام حس‌ها و خاطرات‌تان را در آن بنویسید. می‌توانید با این نوشته‌ها عکس هم همراه کنید. مثلا روزی که به سونوگرافی رفته‌اید، می‌توانید در کنار خاطره آن روز عکس سونوگرافی را بچسبانید. یا وقتی کودک‌تان به دنیا آمد، در کنار بعضی خاطره‌هایی که از او می‌نویسید، می‌توانید یک عکس، نقاشی یا حتی اثر انگشت فرزندتان را بگذارید. فرزندتان را تشویق کنید. می‌توانید خاطرات را در کامپیو‌تر ثبت کنید. در این صورت جای کار بیشتری دارید. می‌توانید کنار هر خاطره فیلم، فایل صوتی یا هر چیز دیگری بگذارید. اگر بخواهید دفتر خاطرات‌تان را وارد شبکه مجازی کنید تاهمه بتوانند آن را بخوانند، می‌توانید برای فرزندتان یک وبلاگ بسازید.

---

حالا دیگر مثل قدیم لازم نیست برای فیلمبرداری از کودک دوربین فیلمبرداری داشته باشید و فیلم‌ها را روی نوار ویدئویی ثبت کنید. حالا با یک موبایل ساده و یک دوربین هندی‌کم که در هر خانه‌ای پیدا می‌شود می‌توان به راحتی از بچه‌ها فیلم گرفت. تنها کاری که باید بکنید خرج کردن کمی سلیقه و ابتکار برای برداشت فیلم‌های جالب است.

•  باز هم مثل عکس، ثبت اولین‌های بچه‌ها مهم‌ترین سوژه برای ثبت است. از هر کار جدیدی که فرزندتان انجام می‌دهد، فیلمبرداری کنید. اولین روز مدرسه، اولین مهمانی که رفته، اولین راه رفتن، گریه کردن یا هر چیز دیگر، بعد‌ها خاطره می‌شود. دیدن این فیلم‌ها پشت سر هم می‌تواند بزرگ شدن کودک را خیلی خوب نشان دهد. هر چند وقت یک‌بار می‌توانید فیلم‌هایی را که گرفته‌اید به یکی از شرکت‌های فیلم‌سازی بدهید تا برای‌تان تدوین و مرتب کند. حتی می‌توانید از ترکیب این فیلم‌ها با عکس‌هایی که از کودک گرفته‌اید، کلیپ‌های بامزه بسازید.

•  لحظاتی در زندگی کودک هست که اصلا منحصر به فرد نیست و مدام تکرار می‌شود. اما این تکرار اصلا به این معنی نیست که این لحظات ارزش ثبت کردن ندارند. دیدن تصاویری از بازی کودک با خودش یا هم‌سن و سال‌هایش، وقتی نشسته و نقاشی می‌کشد، وقتی مشق می‌نویسد یا درس حاضر می‌کند یا اگر ساز خاصی بلد است و تمرین می‌کند، بعد از گذشت سال‌ها حتما جالب خواهد بود.

•  کودک شما کارهای جالبی را فقط جلوی شما انجام می‌دهد. شاید بچه دوست نداشته باشد جلوی غریبه‌ها زیاد حرف بزند اما جلوی شما از تمام تفکرات جالب و کودکانه‌اش صحبت خواهد کرد. یک دوربین بردارید و آن را جایی ثابت بگذارید. جلوی کودک بنشینید و با او حرف بزنید. بگذارید برای شما قصه بگوید، از اتفاقاتی که در روز برایش افتاده تعریف کند یا شعر بخواند. ثبت حرف زدن کودک با آن صدای کودکانه و تخیلات بکر و منحصر به‌فرد، او را در بزرگسالی هیجان‌زده خواهد کرد.

•  با ثبت فیلم هم می‌توانید رشد کودک را نشان دهید. شاید دیدن فیلم جشن تولد ? سالگی آنقدر‌ها جذاب نباشد اما وقتی فیلم چند جشن تولد پشت‌سر هم قرار می‌گیرد و تفاوت ظاهر و رفتارهای کودک و جمعی که کودک در آن قرار دارد، بعد از گذشت هر سال در مقایسه با هم نشان داده می‌شود، جذابیتی باورنکردنی پیدا می‌کند.

---

 مامان‌های امروزی می توانند با راه انداختن یک وبلاگ یا سایت به نام فرزندشان، روزهای زندگی او را برای خودش، ماندگار کنند. اما برای راه‌اندازی وبلاگ چه کار باید بکنید؟

• قدم اول: وبلاگ را راه بینداز

سر زدن به سایت‌هایی که برای شما امکان ایجاد وبلاگ می‌کنند، اولین قدم است. پرشین‌بلاگ، اولین سرویس وبلاگ فارسی بود که هنوز هم یکی از بزرگ‌ترین جوامع اینترنتی ایرانیان است. با سر زدن به آدرس http://persianblog.ir با راهنمای فارسی‌زبان قدم به قدم به راحتی می‌توانید یک وبلاگ به نام فرزندتان راه بیندازید. سایت دیگری هم به نام بلاگفا وجود دارد که می‌توانید با ایجاد وبلاگ در آن، از سرویس‌های آن استفاده کنید. این سایت هم فارسی است و آدرسش
 http://www.blogfa.com است.

• قدم دوم: چه بنویسم؟

به پیشنهادهای شهرزاد هم برای داشتن وبلاگی مفصل‌تر و همه‌جانبه‌تر نگاهی بیندازید:

•  خاطره نوشتن درباره فرزندتان خیلی خوب است. به شرط اینکه به غیر از شیرین‌کاری‌ها، درباره اذیت‌کردن‌ها،‌ شیطنت‌ها، خرابکاری‌ها و حتی بیماری‌هایش هم بنویسید.

مثلا: دختر گلم، امروز کمی ناآرام بودی. تب تو بعد از دو روز، هنوز کم نشده و مامان و بابا حسابی نگرانت هستند.

•  گنجینه تصویری کودکتان را از همان ابتدا کامل کنید. علاوه بر اینکه هر از گاهی عکس جدید از او روی وبلاگش می‌گذارید،‌ می‌توانید نقاشی‌هایش،‌ جلد کتاب‌هایی که هر روز با آنها می‌خوابد و حتی عکس‌های دوران بارداری خودتان را هم به وبلاگش اضافه کنید.

•  سعی کنید برای کودکتان از الآن نوستالژی، ایجاد کنید. صدای خنده یا گریه‌اش یا اولین کلمه‌ای را که می‌گوید، ضبط کنید و به عنوان یه فایل صوتی دوست‌داشتنی روی وبلاگ بگذارید تا بزرگ‌تر که شد بتواند آن را دانلود کند. موسیقی که دوست دارد هم می‌تواند یکی از فایل‌های صوتی روی وبلاگ فرزندتان باشد و حتی تکه‌ای از صدای کتاب خواندن او وقتی برای اولین بار یاد گرفته بخواند.

•  بخشی از وبلاگ را می‌توانید به دیگران اختصاص دهید. مثلا عکس دوست‌های مهد کودک او یا نامه‌هایی که خاله از شهری دیگر برای او فرستاده .

•  سعی کنید اطلاعات جالبی درباره فرزندتان جمع کنید و بنویسید. علاوه بر سن و جنس و گروه خونی و ... ، می‌توانید اطلاعات بامزه‌ای مثل نوع صدای گریه، شکل خندیدن، رنگ موها و حتی اخلاق او را بنویسید!

---

عکس از قدیمی‌ترین و کاربردی‌ترین روش‌های ثبت خاطره‌ است. همه پدر و مادر‌ها از فرزندان‌شان عکس می‌گیرند، اما شما می‌توانید با چند راه ابتکاری، آلبوم عکس فرزندتان را متفاوت‌تر از هر آلبومی درست کنید.

•  از فرزندتان در یک لوکیشن خاص، با فواصل زمانی مشخص عکس بگیرید. مثلا او را روی مبلی از خانه که می‌دانید تا سال‌ها آن را عوض نمی‌کنید، بگذارید و از تولد به بعد، هر ماه یک عکس، از یک تا ? سالگی هر چند ماه یک عکس و از آن به بعد هر سال یک عکس روی‌‌ همان مبل از او بگیرید. بهتر است لوکیشن را طوری انتخاب کنید که رشد بچه در آن مشخص باشد. مثلا او را کنار در، تلویزیون یا حتی کنار خودتان بگذارید تا تغییر اندازه کودک بیشتر به چشم بیاید. وقتی این عکس‌ها را کنار هم می‌گذارید، رشد کودک واضح و روشن مشخص خواهد بود. او را تشویق کنید در بزرگسالی هم این روند را ادامه دهد. کنار هم گذاشتن این عکس‌ها، مخصوصا اگر خودتان هم در این عکس‌ها باشید، خیلی خاطره‌انگیز است.

•  اولین‌های کودک‌تان را ثبت کنید. اولین دندانی که درآورد، اولین باری که خندید، اولین باری که نشست یا چهار دست‌و‌پا راه رفت، لحظات مهمی در زندگی اوست. از این لحظه‌ها حتما عکس بگیرید و در آلبوم فرزندتان بگذارید. یادتان باشد حتما توضیح عکس را کنارش بنویسید. توضیح و تاریخ درست به اندازه خود عکس اهمیت دارد.

•  لازم نیست کودک شما در تمام عکس‌ها تنها بنشیند و رو به دوربین لبخند بزند. شما باید لحظات متفاوتی را ثبت کنید. وقتی بچه دارد نقاشی می‌کند، وقتی دارد شیطانی می‌کند، وقتی یواشکی سر یخچال رفته یا غذا خورده و خودش را کثیف کرده‌است، سوژه‌های متفاوتی برای عکاسی به شما می‌دهد. حتی عکس گرفتن از گریه بچه هم می‌تواند جالب باشد. آنها را از دست ندهید.

•  به شکل‌های متفاوتی می‌توانید آلبوم درست کنید. فقط یکی از این شکل‌ها استفاده از آلبوم‌هایی است که در بازار می‌بینید. می‌توانید با استفاده از بعضی نرم‌افزار‌ها آلبوم تصویری کودک‌تان را کامپیوتری و شبیه یک کلیپ درست کنید. می‌توانید عکس‌ها را اندازه هم چاپ کنید و کنار هم روی دیوار بچسبانید. می‌توانید عکس‌ها را به مغازه‌های خدمات عکاسی بدهید تا آلبوم کودک‌تان را شبیه یک کتاب چاپ کنند. برای درست کردن آلبوم می‌توانید از تمام این راه‌ها و راه‌های ابتکاری دیگری که به ذهن‌تان می‌رسد، استفاده کنید.

باز نشر اختصاصی: مجله اینترنتی Bartarinha.ir

مسلما هیچ کس دوست ندارد که فرزندی خشن و پرخاشجو تربیت کند و کودکش در آینده به‌خاطر این عصبی مزاج بودن، لطمات شدیدی را متحمل شود اما متأسفانه برخی از والدین خواسته یا ناخواسته با عملکرد تربیتی خود، فرزندشان را به سمت پرخاشگری و خشونت‌طلبی سوق می‌دهند و گاهی این والدین چشم باز کرده و می‌بینند نوجوانی عصبی و ناآرام روبه‌رویشان قرار دارد که دیگر قابل تغییر و کنترل نیست.


 اگر شما به‌عنوان یک والد خوب بتوانید خشم‌های غیرمنطقی و غیرقابل کنترل را از صحنه زندگی خود حذف کنید، می‌توانید خلاقیت و شادابی و رضایت از زندگی را به وی هدیه دهید. کودکی که تازه متولد شده، خیلی زود می‌آموزد که از طریق گریه کردن می‌تواند توجه والدینش را به خود جلب کند و همین کودک در سنین ابتدایی بر سر دوراهی قرار می‌گیرد. به یقین راحت‌ترین راهکار این است که به همان شیوه ساده قدیمی (گریه کردن و پافشاری برای به دست آوردن آنچه می‌خواهد) به آنچه مدنظرش است، دست یابد و در اینجاست که پدر و مادر می‌توانند نقش کلیدی خود را ایفا کرده و به او روش مسالمت‌آمیز و آرام دستیابی به اهداف را بیاموزند.

البته باید بدانیم که خشم، ناراحتی و عصبانیت بخشی از خلق و خوی هر انسانی است که اندازه آن در هر فردی متفاوت است ولی به‌طور کلی خشم سازنده می‌تواند به فرد کمک کند که برای به‌دست آوردن بهترین‌ها تلاش کرده و اراده بیشتری به خرج دهد، اما تشخیص این دو خشم از یکدیگر و انتخاب مسیر بعدی از عوامل بسیار مهم در تربیت کودکان است. متأسفانه برخی از والدین به‌طور ناخواسته خشم درون کودک خود را فعال ساخته و وجود او را به انباری از عصبانیت‌ها و بی‌قراری‌ها تبدیل می‌سازند. در ذیل به چند نکته مهم اشاره می‌شود که انجام آنها سبب ازدیاد خشم غیرقابل کنترل در کودک می‌شود.


* کودک را از پذیرش مسئولیت ترساندن و کارهای او را تمام و کمال انجام دادن
* درصورت عصبانیت از عملکرد کودک، علت را به او نگفتن
* فضای خانه را پر از تنش و ناراحتی کردن
* تنبیه بدنی کودک
* مقایسه کودک با هم‌سن‌و‌سالانش حتی گاهی با کودکی خود.
* تشویق کودک برای انجام کارهای جنگجویانه و پرزد‌و‌خورد
* سعی در شکست دادن کودک با بحث و جدل‌های طولانی و تحقیر و مسخره کردن
* مسائل انضباطی را با خشم و نفرت همراه کردن
* بی توجه به حالت‌های عصبی کودک و به سادگی از کنار آنها گذشتن
* با تحکم و تحقیر با او صحبت کردن و ناتوان دانستن او در انجام کارها.

البته موارد فوق بخش کوچکی از صدها کاری است که والدین خواه‌ناخواه با انجام آنها سبب بروز رشد خشونت در کودک خود می‌شوند. وجود این موارد در محیط خانه سبب ایجاد ترس در کودک شده و اصولا همه افراد برای پوشاندن ترس‌های بی‌شمار خود از دیگران، رو به خشونت می‌آورند و کودکان نیز از این امر مستثنا نیستند، همچنین والدین باید در شیوه‌های انضباطی مخصوص خود دقت نظر کافی داشته باشند، زیرا گاهی این روش‌های نادرست انضباطی موجب افزایش خشم، ترس و ناامیدی در کودک می‌شود. این دسته از والدین معمولا خط‌کشی‌های مرسوم خود را بدون آوردن دلیل به کودک گوشزد می‌کنند بی‌آنکه دقت داشته باشند که عدم ذکر دلیل موجه، باعث می‌شود که کودک با باید و نبایدهای بی‌شماری روبه‌رو شود که منطقی نیز جهت انجام یا عدم انجام آنها نمی‌داند و همین امر سبب سرکشی وی شده و در نهایت خشونت درون او را افزایش می‌دهد.

این مسئله در مورد معلمان نیز صادق است و گاهی فشارهای انضباطی بیش از حد مدرسه یا کلاس درس نیز باعث فوران این خشم در کودک می‌شود و والدین باید هوشمندانه به این مسئله توجه کرده و پیش از آنکه دنیای زیبای کودکانه فرزندشان خراب شود اوضاع را با صحبت با اولیای مدرسه و تغییر روش آنها تحت کنترل خود گیرند. همه ما دوست داریم که فرزندانمان، دنیا را از دریچه آرامش و منطق نگاه کنند و روزهای خوشی را تجربه کنند نه اینکه با خشم و نفرتی درونی رشد کرده و در سایه اضطراب‌ها و ناآرامی‌ها، روزگار خود را سپری کنند. برای دستیابی به چنین دنیای آرام و بی‌دغدغه‌ای باید به کودکانمان کمک کنیم تا خود، مدیریت سرنوشت خود را به دست گرفته و قادر به کنترل خشم‌های درونی باشند.

منبع : همشهری آنلاین

اغلب ما فراموش می‌کنیم یک سوم از عمر خود را در خواب هستیم و لازم است شرایط مناسب را برای ساعات استراحت خود فراهم کنیم. اتاق خواب فضایی است که صبح‌ها روز خود را در آن آغاز می‌کنیم و شب‌ها در پایان خستگی و فشار فعالیت‌های روزانه، به آن پناه می‌بریم. طراحی این اتاق به راحتی بر خلق و خوی ما تاثیر می‌گذارد، زیرا می‌توانیم خیلی ساده با خواب خوب و استراحت کافی تمامی انرژی مورد نیاز بدن‌مان را برای انجام فعالیت‌های روزانه تضمین کنیم.

---

اگر اهل مطالعه قبل از خواب هستید روی این چراغ‌ها حساب کنید. این چراغ‌ها در دو گوشه تخت شما نصب می‌شوند و نور کافی برای مطالعه را فراهم می‌کنند. برای خاموش یا روشن کردن آن‌هم نیازی به بلند شدن از تخت ندارید چون با یک دکمه بالای سرتان همه چیز تحت کنترل شماست.

---

همان‌قدر که تخت مهم‌ترین عنصر در اتاق خواب است، بالش و ملحفه هم مهم‌ترین عناصر روی تخت خواب هستند؛ این توصیه‌ها را جدی بگیرید.

•  بهتر است بالش پر و روکش آن لطیف باشد.

•  ارتفاع بالش هم به حدی باشد که گردن درد نگیریم.

•  جنس ملحفه هم باید لطیف، خنک و در برابر شست‌وشو مقاوم باشد.

•  رنگ ملحفه و بالش هم بهتر است با لحاف و روتختی همخوانی داشته باشد.

•  برای خوشبو شدن ملحفه می‌توانیم از اسپری‌های خوشبو‌کننده استفاده کنیم؛ این اسپری‌ها در زمان خواب احساس خوشایندی ایجاد می‌کنند.

---

برای تزئینات اتاق می‌توانیم از قاب عکس‌ها، گلدان، تابلوهای نقاشی یا شمع استفاده کنیم.

•  قاب عکس و تابلو را باید مطابق با دکور اتاق، چوبی یا فلزی انتخاب کنیم تا همه اجزای اتاق با هم هماهنگی داشته باشند.

---

بی‌شک سرویس خواب اصلی‌ترین عنصر در اتاق خواب ماست و بهتر است در زمان انتخاب آن به چند نکته توجه کنیم:

•  ارتفاع تخت نباید خیلی کم و چسبیده به زمین باشد.

•  طول تخت نیز باید دست کم 10 سانتی‌متر از قد شما بلندتر باشد.

•  بهتر است در مورد چیدمان تخت در اتاق هم دقت کنیم تخت در دید مستقیم از در ورودی قرار نگیرد.

---

برای تزئین تخت خواب می‌توانیم کوسن‌های رنگی روی آن بچینیم، کوسن‌ها به‌خصوص روی تخت‌هایی با پشتی بلند، زیبایی اتاق را بیشتر می‌کنند.

---

اگر صبح با گرفتگی عضله از خواب بیدار شدید یا در بدن‌تان احساس کوفتگی کردید علت آن‌را در تشک خود جست‌وجو کنید.
- مهم‌ترین مشخصه تشک، راحتی آن است.
- تشک خوب باید سفت و غیرقابل انعطاف باشد تا کمرتان درد نگیرد.
- بهتر است تشک از الیاف طبیعی و لطیف تهیه شده باشد.
- عمر مفید تشک بین 7 تا 10 سال است و پس از آن باید به فکر تعویض تشک باشید.

---

برای چیدن لوازم دکوری، قاب عکس‌ها و باقی لوازم مورد نیازمان می‌توانیم از طاقچه‌های بالای تخت استفاده کنیم. البته اگر اهل مطالعه هستید این طاقچه‌ها  بیش از هر چیز برای جا دادن کتاب مناسبند چون به این شکل کتاب‌های انتخابی شما همیشه در دسترس‌تان هستند.

---

رنگدار‌ترین عنصر در هر اتاق خوابی لحاف و روتختی است بنابراین ما می‌توانیم تمام سلیقه خودمان را در طراحی آن نشان دهیم.

•  لحاف باید سبک و لطیف باشد.

•  بهتر است لحاف از الیاف طبیعی تهیه شده باشد.

•  رنگ لحاف و روتختی باید با دیگر مبلمان اتاق متناسب باشد.

•  اگر ترجیح می‌دهید فضای اتاق خواب‌تان گرم و سنتی باشد، از رنگ‌های طلایی، آجری، قرمز تیره و نارنجی استفاده کنید و برای زیباتر کردن دکور هم می‌توانید کوسن‌های سبک شرقی و پارچه‌های سوزن‌دوزی شده را روی تخت بچینید.

•  اگر ترجیح می‌دهید اتاق خواب‌تان مدرن باشد، می‌توانید یک رنگ اصلی را انتخاب و رنگ‌های همخوان با آن یا یک رنگ کاملا متضاد را استفاده کنید.

باز نشر اختصاصی: مجله اینترنتی Bartarinha.ir

با گرم شدن هوا، میزان تعریق بدن افزایش پیدا کرده و در صورتی که شما از لباس‌های تنگ و چسبان استفاده کنید احتمال بروز اگزما و حساسیت‌های پوستی افزایش پیدا می‌کند.

این لباس‌ها مانع از گردش هوا در بین لباس و پوست بدن شده و باعث بالا رفتن دمای بدن می‌شوند. در این حالت احتمال عرق‌سوز‌شدن بدن یا رشد عفونت‌های قارچی روی پوست افزایش چشمگیری پیدا می‌کند.

محیط‌های مرطوب بهترین شرایط را برای رشد میکروب‌ها فراهم می‌کنند. لباس‌های تنگ مانع از تبخیر عرق روی پوست می‌شوند و به این ترتیب زمینه مساعدی برای افزایش تعداد عوامل بیماری‌زا به‌وجود می‌آورند.

لباس‌های تنگ‌ رگ‌های خونی شما را هم تحت‌تاثیر قرار می‌دهند و ممکن است گردش خون را در بعضی قسمت‌های بدن دچار مشکل کنند. این اختلال خون ممکن است باعث احساس خستگی یا کوفتگی در شما شود و حتی در برخی موارد کبودی پوست را به همراه بیاورد.

باز نشر اختصاصی: مجله اینترنتی Bartarinha.ir

یکی از شایع‌ترین دلایل ریزش مو در زنان و مردان تجمع اخلاط و موادزائد در بدن این افراد است. در حقیقت تجمع و انباشته شدن این اخلاط در بخش‌هایی از بدن ممکن است موجب بروز اختلال در عملکرد دستگاه‌های داخلی شده و در نهایت با ریزش و کاهش میزان مو همراه باشد. براساس یافته‌های دانشمندان و محققان وجود اخلاط یا چربی نزدیکی پیاز مو و فولیکول‌های مو موجب تغذیه نشدن ریشه مو می‌شود. به این ترتیب ریشه و ساقه مو آن طور که باید از موادغذایی مفید موجود در خون و اکسیژن آن بهره نمی‌برد و این مسئله منجر به کاهش مقاومت و استحکام آن شده و در نهایت ریزش مو را به همراه دارد.

درمانگر طب سنتی برای درمان این عارضه به بررسی نوع اخلاط می‌پردازد و مضر بودن یا بی‌خطر بودن آنها را شناسایی می‌کند. زیرا گاهی ممکن است تجمع اخلاط و مواد بی‌خطر در بدن منجر به ریزش مو شود. بنابراین با شناسایی این مسئله به راحتی با کمک داروهای گیاهی و اصلاح رژیم غذایی می‌توان نسبت به درمان ریزش مو امیدوار بود اما در مواردی که وجود اخلاط موذی در بدن منجر به ریزش مو شده‌اند غالبا شاهد ریزش‌های سکه‌ای در سطح پوست سر خواهیم بود. در این حالت نیز درمانگران طب سنتی با پاکسازی بدن از اخلاط موذی و سموم موجود در بدن به از بین رفتن تجمع سموم در پوست کمک کرده و ریزش مو را در بیماران درمان می‌کنند. به هرحال درمان ریزش مو ناشی از تجمع اخلاط، چه اخلاط بی‌خطر و چه اخلاط موذی و سمی با کمک شیوه‌های درمانی طب سنتی و داروهای گیاهی قابل درمان و کنترل است.

باز نشر اختصاصی: مجله اینترنتی Bartarinha.ir