@@@وطنم جزین@@@

اگر جزو آن دسته مادرانی هستید که ناگهانی و به خاطر مسائل ریز و درشت بر سر فرزندان?تان جیغ و فریاد می?کنید و بعد خیلی زود پشیمان می?شوید این توصیه?ها را جدی بگیرید ...آنچه که در فرزندان?تان می?بینید در واقع آیینه?ای از حرکات کوچک و بزرگی است که در طول روز خودتان مقابل چشمان آنها انجام می?دهید. پس اگر فرزندتان راهی را به اشتباه می?رود و حرکتی را به غلط انجام می?دهد قبل از هرگونه توبیخ و تنبیه او آنچه را که پیش روی چشمانش انجام داده?اید،? مرور کنید. رفتار او می?تواند یک نمای عینی یا یک کپی بی?نقص از رفتار خود شما باشد.

---

بهتر است قبل از هر چیزی بدانید که تکرار منظم بدخلقی و بداخلاقی در مقابل چشمان بچه?ها ضرر و زیان بسیاری را برای آنها و شما در پی خواهد داشت. جدیدترین تحقیقات نشان داده است هر چه والدین به خصوص مادرها که بیشتر با بچه?ها طرف هستند عصبانیت بیشتر از خود در زمینه?های مختلف مقابل فرزندانشان نشان دهند. بچه?ها ناخودآگاه نسبت به هم سن و سال?هایشان خصوصیات تهاجمی بیشتری خواهند داشت و افسرده خواهند شد. آنها خیلی راحت چنین مشکلاتی را در مدرسه و در جمع هم سن و سال?هایشان نشان می?دهند. فراموش نکنید هر چه فرزند شما کوچکتر باشد رفتارهای شما تأثیرگذاری بیشتری روی روح و روان او دارد. نکته اینجاست که چطور می?توان در عین عصبانیت مهربان هم بود. بچه?ها در واقع مهمترین درس?ها را زمانی از پدر و مادرهایشان یاد می?گیرند که آنها در اوج عصبانیت قادر به کنترل رفتار خود هستند. شما در چنین موقعیتی این نکته را به فرزندتان قند که می?شوید که همه عصبانی می?شوند اما مهم این است که چطور در اوج عصبانیت بتوان موقعیت را مدیریت کرد.

---

عذاب?آورترین اتفاق برای بچه?ها که اتفاقا تأثیرگذاری غیرقابل انکاری روی شخصیت آنها هم دارد دعوای پدر و مادر مقابل چشم فرزندانشان است. مهمتر از این،? بدگویی شما از همسرتان برای فرزندانتان است. این اتفاق هیچ ثمره?ای جز استرس برای بچه?ها ندارد. به جای این بعد از بحث و دعوا بهتر است موضوع را اینطور برای بچه?ها روشن کنید. «ما از هم ناراحت بودیم و به خاطر همین ناراحتی با هم صحبت کردیم و حالا هم داریم روی این موضوع کار می?کنیم تا مشکل زودتر حل شود. طبیعی است وقتی آدم?ها با هم زندگی می?کنند گاهی اوقات از یکدیگر عصبانی هم می?شوند. ما هر دو متأسفیم که صدایمان کمی بلند شد. مطمئن باشید ما هنوز همدیگر را دوست داریم درست مثل سابق.» ترس بچه?ها را که ثمره دعوای زن و شوهری است با این جملات از بین ببرید. اجازه ندهید فرزندانتان به دلیل یک دعوای نه چندان جدی احساس خطر کنند.

---

وقتی یک غریبه در حین رانندگی و یا در خیابان به هر دلیل شما را ناراحت می?کند درباره ماجرا به فرزندتان اینطور توضیح بدهید:«آن آدم واقعا من را عصبانی کرد.

 چه رفتار بی?ادبانه?ای! اما هر چه که بود من اجازه نمی?دهم این موضوع بقیه روزم را خراب کند» با این رفتار در واقع شما از خودتان برای کودکتان یک الگو ساخته?اید. الگویی که به او یاد می?دهد چطور موقعیت?های عذاب?آور زندگی را مدیریت کنید و به کودکتان یاد می?دهید چطور عصبانیت خود را کنترل کنید قبل از اینکه عصبانیت شما را تحت کنترل درآورد.

---

وقتی آرامش خود را از دست می?دهید حداقل سعی کنید خشم?تان را کنترل کنید. دقت کنید که در چه مواقعی از طول روز شما بیشترین میزان عصبانیت را تجربه می?کنید؟ و این اتفاق در چه موقعیتی پیش می?آید؟ زمان اوج عصبانیت خود را شناسایی کنید و تلاش کنید آن را به حداقل برسانید. شما حتی می?توانید موقعیت را برای فرزندتان با قاطعیت اینطور مشخص کنید: «وقتی تو کارهایت را نادیده می?گیری من واقعا عصبانی می?شوم» حالا خواهید دانست که چطور می?توان موقعیت بهتری را ساخت. شما با قدرت و بدون عصبانیت با آنها صحبت می?کنید. این خوب بخش عمده?ای از راه حلی برای کنترل خشم?تان است.

---

برای خونسرد باقی ماندن در مقابل رفتارهای غیرقابل فرزندانتان این قوانین را پیروی کنید: سوال صحیح را بپرسید:?وقتی فرزند شما رفتار غیرمعقولی از خود نشان می?دهد به طوری که شما را به مرز انفجار می?رساند این راهکار را در پیش بگیرید: به جای فکر کردن درباره اینکه چرا او چنین حرکتی را انجام می?دهد. روی فرزندتان تمرکز کنید. رفتار او قطعا دلیل خاصی دارد. آیا او عصبانی است؟ حوصله?اش سررفته و یا خسته است؟ شاید هم واقعا به توجه شما نیاز دارد. به جای اینکه عصبانی شوید سعی کنید نیازآن لحظه کودک?تان را پیدا کنید و برای رفعش دست به کار شوید.

---

در لحظات آرام، شما و همسرتان باید برای مدیریت کردن بحث?های بین خود، در شکل متفاوتی نسبت به دفعات قبل موافقت کنید. در اوج عصبانیت درست وقتی که از همسرتان شاکی شده?اید! موقعیتی که شما را اینطور به هم ریخته ترک کنید و در فضای دیگری کمی قدم بزنید تا مجبور نشوید عصبانیت خود را برابر چشم کودکتان نشان دهید. بین خود و همسرتان یک علامت مشخص بگذارید تا در شرایطی که هر کدام از شما به شدت عصبانی شده?اید با یادآوری آن علامت بحث را به زمان دیگری موکول کنید. زمانی که هر دوی شما آرام?تر هستید.

---

آخرین آمار نشان می?دهد که 90درصد والدین این واقعیت را می?پذیرند که در طول یکسال بارها و بارها بر سر فرزندان بین 2 تا 12 سال خود فریاد کشیده?اند. برای جلوگیری از جیغ و فریاد کردن بر سر بچه?ها این روش را به کار ببرید؛?در اوج عصبانیت فکر کنید فرزند شما یک نوزاد است حتی اگر واقعا اینطور نیست.

باید بپذیریم که نوزادان جذابیت بیشتری دارند در عوض بچه?های دیگر به خصوص در ابتدای نوجوانی گاهی واقعا خلق و خوی آزاردهنده?ای از خود نشان می?دهند.

بنابراین اگر در چنین شرایطی تصور کنید آنها نوزاد هستند می?توانید رفتار معقول?تری از خود نشان بدهید. در این شرایط یک نفس عمیق بکشید. اگر می?توانید به اتاق دیگری بروید و برای دو، سه دقیقه قدم بزنید. نکته اینجاست که شما در چنین شرایطی باید برای دقایقی از فضا و موقعیتی که باعث ناراحتی?تان شده فاصله بگیرید تا بتوانید خودتان را به لحاظ روحی ریکاوری کنید. فراموش نکنید که هیچگاه در اوج عصبانیت همه تقصیرها را گردن فرزندتان نیاندازید. اگر از شدت عصبانیت بیش از حد سر او داد و فریاد کردید بعد که به آرامش رسیدید کنارش بنشینید و به او یادآور شوید که حرکتش شما را عصبانی کرده اما شما هم نباید آنطور سرش داد و فریاد می?کردید و بابت این موضوع متأسف هستید. شما حق دارید فرزندتان را توبیخ کنید اما شکل این قضیه بسیار مهم است.

منبع:Bartarinha.ir