من دل به کسی جز تو به آسان ندهم
چیـــــــزی که گران خریدم ارزان ندهم
صد جان بدهم در آرزوی ِ دل ِ خویش
وان دل که تو را خواست به صد جان ندهم
روی آن شیشه تبدار تورا “ها” کردم،
اسم زیبای تورابانفسم جاکردم،
شیشه بدجوردلش ابری وبارانی شد،
شیشه رایک شبه تبدیل به دریاکردم،
باسرانگشت کشیدم به دلش عکس تورا،
عکس زیبای تورا سیرتماشا کردم
وقتی گرمای نگاهت نیست این میشود حال و روز من
سرماخوردگی پی در پی، تب و لرز
انجا که امکان نفرت هست ، امکان عشق هم هست .فقط
کافیست از میان این دو یکی را انتخاب کنیم .
لذت عاشقی به شدتتش نیست به مدتشه.
نماند ناز شیرین بی خریدار
اگر خسرو نباشد ، کوهکن هست
فکر می کردیم عاشقی هم بچگیست
اما حیف این تازه اول یک زندگیست
زندگی چیزیست شبیه یک حباب
عشق آبادیه زیبایی در سراب
فاصله با آرزو های ما چه کرد
کاش می شد در عاشقی هم توبه کرد
خاطرم شک برداشت
پاسخ تندی بود
به لبی که تب داشت
گونه نیلی من زخم شد حرفی نیست
دل خود را چه کنم
که ترک برمیداشت
من اگر دفتر نفرین شده اندوهم
اگر از نسل گلی هـرزه به روی کوهم
اگر از کل جهان وارث یک احساسم
تو همان آدمک چوبی پیمان شکنی
که فقط لایق آتش زدنی
در حضور واژه های بی نفس
صدای تیک تیک ساعت را گوش کن
شاید مرهم درد ثانیه ها را پیدا کنی
عشق را که با عقل مخلوط می کنی
چه معجون تهوع آوری می توان ساخت
داشتم قلبی ان هم به تو هدیه کردم دیگر از این تن بی دل چه تمنا داری
