لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
یک راهنمای جامع برای ثبت روزهای زیبایی کودکی
«مامان من وقتی کوچولو بودم چه شکلی بودم؟» مطمئن باشید وقتی کودک شما بزرگ شد بار‌ها این سوال را از شما خواهد پرسید. او دوست دارد بداند وقتی تازه به دنیا آمده بود، وقتی بلد نبود راه برود یا حرف بزند چه شکلی بود و چه کارهایی انجام می‌داد.
«مامان من وقتی کوچولو بودم چه شکلی بودم؟» مطمئن باشید وقتی کودک شما بزرگ شد بار‌ها این سوال را از شما خواهد پرسید. او دوست دارد بداند وقتی تازه به دنیا آمده بود، وقتی بلد نبود راه برود یا حرف بزند چه شکلی بود و چه کارهایی انجام می‌داد. دیدن آلبوم، عکس یا خاطرات بچگی حتی برای ما بزرگتر‌ها هم جذاب است. شما برای اینکه بتوانید کودکی قند عسل‌تان را برایش نگه‌دارید، می‌توانید روش‌های متفاوتی را امتحان کنید. این چند روش را داشته باشید. اگر چیز دیگری به ذهن‌تان می‌رسد برای ما بنویسید تا آن را با پدر و مادرهای دیگر در میان بگذاریم.
اسناد کودکی
دفترچه خاطره‌ها
دفترچه خاطره‌ها
خیلی وقت‌ها تعریف کردن حقایق می‌تواند از نشان دادن آنها جذاب‌تر باشد. از وقتی که خبر پدر یا مادر شدن خودتان را شنیدید، می‌توانید به کمک همسرتان یک دفترچه یادداشت درست کنید و تمام حس‌ها و خاطرات‌تان را در آن بنویسید. می‌توانید با این نوشته‌ها عکس هم همراه کنید. مثلا روزی که به سونوگرافی رفته‌اید، می‌توانید در کنار خاطره آن روز عکس سونوگرافی را بچسبانید. یا وقتی کودکتان به دنیا آمد، در کنار بعضی خاطره‌هایی که از او می‌نویسید، می‌توانید یک عکس، نقاشی یا حتی اثر انگشت فرزندتان را بگذارید. فرزندتان را تشویق کنید. می‌توانید خاطرات را در کامپیو‌تر ثبت کنید. در این صورت جای کار بیشتری دارید. می‌توانید کنار هر خاطره فیلم، فایل صوتی یا هر چیز دیگری بگذارید. اگر بخواهید دفتر خاطرات‌تان را وارد شبکه مجازی کنید تاهمه بتوانند آن را بخوانند، می‌توانید برای فرزندتان یک وبلاگ بسازید.
کودک شما یک سوپراستار است
فیلم
فیلم
حالا دیگر مثل قدیم لازم نیست برای فیلمبرداری از کودک دوربین فیلمبرداری داشته باشید و فیلم‌ها را روی نوار ویدئویی ثبت کنید. حالا با یک موبایل ساده و یک دوربین هندی‌کم که در هر خانه‌ای پیدا می‌شود می‌توان به راحتی از بچه‌ها فیلم گرفت. تنها کاری که باید بکنید خرج کردن کمی سلیقه و ابتکار برای برداشت فیلم‌های جالب است.
- باز هم مثل عکس، ثبت اولین‌های بچه‌ها مهم‌ترین سوژه برای ثبت است. از هر کار جدیدی که فرزندتان انجام می‌دهد، فیلمبرداری کنید. اولین روز مدرسه، اولین مهمانی که رفته، اولین راه رفتن، گریه کردن یا هر چیز دیگر، بعد‌ها خاطره می‌شود. دیدن این فیلم‌ها پشت سر هم می‌تواند بزرگ شدن کودک را خیلی خوب نشان دهد. هر چند وقت یک‌بار می‌توانید فیلم‌هایی را که گرفته‌اید به یکی از شرکت‌های فیلم‌سازی بدهید تا برای‌تان تدوین و مرتب کند. حتی می‌توانید از ترکیب این فیلم‌ها با عکس‌هایی که از کودک گرفته‌اید، کلیپ‌های بامزه بسازید.
- لحظاتی در زندگی کودک هست که اصلا منحصر به فرد نیست و مدام تکرار می‌شود. اما این تکرار اصلا به این معنی نیست که این لحظات ارزش ثبت کردن ندارند. دیدن تصاویری از بازی کودک با خودش یا هم‌سن و سال‌هایش، وقتی نشسته و نقاشی می‌کشد، وقتی مشق می‌نویسد یا درس حاضر می‌کند یا اگر ساز خاصی بلد است و تمرین می‌کند، بعد از گذشت سال‌ها حتما جالب خواهد بود.
- کودک شما کارهای جالبی را فقط جلوی شما انجام می‌دهد. شاید بچه دوست نداشته باشد جلوی غریبه‌ها زیاد حرف بزند اما جلوی شما از تمام تفکرات جالب و کودکانه‌اش صحبت خواهد کرد. یک دوربین بردارید و آن را جایی ثابت بگذارید. جلوی کودک بنشینید و با او حرف بزنید. بگذارید برای شما قصه بگوید، از اتفاقاتی که در روز برایش افتاده تعریف کند یا شعر بخواند. ثبت حرف زدن کودک با آن صدای کودکانه و تخیلات بکر و منحصر به‌فرد، او را در بزرگسالی هیجان‌زده خواهد کرد.
- با ثبت فیلم هم می‌توانید رشد کودک را نشان دهید. شاید دیدن فیلم جشن تولد ? سالگی آنقدر‌ها جذاب نباشد اما وقتی فیلم چند جشن تولد پشت‌سر هم قرار می‌گیرد و تفاوت ظاهر و رفتارهای کودک و جمعی که کودک در آن قرار دارد، بعد از گذشت هر سال در مقایسه با هم نشان داده می‌شود، جذابیتی باورنکردنی پیدا می‌کند.
بچه اینترنتی من
مامان‌های امروزی می توانند با راه انداختن یک وبلاگ یا سایت به نام فرزندشان، روزهای زندگی او را برای خودش، ماندگار کنند. اما برای راه‌اندازی وبلاگ چه کار باید بکنید؟
- قدم اول: وبلاگ را راه بینداز
سر زدن به سایت‌هایی که برای شما امکان ایجاد وبلاگ می‌کنند، اولین قدم است. پرشین‌بلاگ، اولین سرویس وبلاگ فارسی بود که هنوز هم یکی از بزرگ‌ترین جوامع اینترنتی ایرانیان است. با سر زدن به آدرس http://persianblog.ir با راهنمای فارسی‌زبان قدم به قدم به راحتی می‌توانید یک وبلاگ به نام فرزندتان راه بیندازید. سایت دیگری هم به نام بلاگفا وجود دارد که می‌توانید با ایجاد وبلاگ در آن، از سرویس‌های آن استفاده کنید. این سایت هم فارسی است و آدرسش
http://www.blogfa.com است.
- قدم دوم: چه بنویسم؟
به پیشنهادهای شهرزاد هم برای داشتن وبلاگی مفصل‌تر و همه‌جانبه‌تر نگاهی بیندازید:
- خاطره نوشتن درباره فرزندتان خیلی خوب است. به شرط اینکه به غیر از شیرین‌کاری‌ها، درباره اذیت‌کردن‌ها، شیطنت‌ها، خرابکاری‌ها و حتی بیماری‌هایش هم بنویسید.
مثلا: دختر گلم، امروز کمی ناآرام بودی. تب تو بعد از دو روز، هنوز کم نشده و مامان و بابا حسابی نگرانت هستند.
- گنجینه تصویری کودکتان را از همان ابتدا کامل کنید. علاوه بر اینکه هر از گاهی عکس جدید از او روی وبلاگش می‌گذارید، می‌توانید نقاشی‌هایش، جلد کتاب‌هایی که هر روز با آنها می‌خوابد و حتی عکس‌های دوران بارداری خودتان را هم به وبلاگش اضافه کنید.
- سعی کنید برای کودکتان از الآن نوستالژی، ایجاد کنید. صدای خنده یا گریه‌اش یا اولین کلمه‌ای را که می‌گوید، ضبط کنید و به عنوان یه فایل صوتی دوست‌داشتنی روی وبلاگ بگذارید تا بزرگ‌تر که شد بتواند آن را دانلود کند. موسیقی که دوست دارد هم می‌تواند یکی از فایل‌های صوتی روی وبلاگ فرزندتان باشد و حتی تکه‌ای از صدای کتاب خواندن او وقتی برای اولین بار یاد گرفته بخواند.
- بخشی از وبلاگ را می‌توانید به دیگران اختصاص دهید. مثلا عکس دوست‌های مهد کودک او یا نامه‌هایی که خاله از شهری دیگر برای او فرستاده .
- سعی کنید اطلاعات جالبی درباره فرزندتان جمع کنید و بنویسید. علاوه بر سن و جنس و گروه خونی و ... ، می‌توانید اطلاعات بامزه‌ای مثل نوع صدای گریه، شکل خندیدن، رنگ موها و حتی اخلاق او را بنویسید!
آلبومی از عکس‌های متفاوت
عکس از قدیمی‌ترین و کاربردی‌ترین روش‌های ثبت خاطره است. همه پدر و مادر‌ها از فرزندان‌شان عکس می‌گیرند، اما شما می‌توانید با چند راه ابتکاری، آلبوم عکس فرزندتان را متفاوت‌تر از هر آلبومی درست کنید.
- از فرزندتان در یک لوکیشن خاص، با فواصل زمانی مشخص عکس بگیرید. مثلا او را روی مبلی از خانه که می‌دانید تا سال‌ها آن را عوض نمی‌کنید، بگذارید و از تولد به بعد، هر ماه یک عکس، از یک تا ? سالگی هر چند ماه یک عکس و از آن به بعد هر سال یک عکس روی همان مبل از او بگیرید. بهتر است لوکیشن را طوری انتخاب کنید که رشد بچه در آن مشخص باشد. مثلا او را کنار در، تلویزیون یا حتی کنار خودتان بگذارید تا تغییر اندازه کودک بیشتر به چشم بیاید. وقتی این عکس‌ها را کنار هم می‌گذارید، رشد کودک واضح و روشن مشخص خواهد بود. او را تشویق کنید در بزرگسالی هم این روند را ادامه دهد. کنار هم گذاشتن این عکس‌ها، مخصوصا اگر خودتان هم در این عکس‌ها باشید، خیلی خاطره‌انگیز است.
- اولین‌های کودکتان را ثبت کنید. اولین دندانی که درآورد، اولین باری که خندید، اولین باری که نشست یا چهار دست‌و‌پا راه رفت، لحظات مهمی در زندگی اوست. از این لحظه‌ها حتما عکس بگیرید و در آلبوم فرزندتان بگذارید. یادتان باشد حتما توضیح عکس را کنارش بنویسید. توضیح و تاریخ درست به اندازه خود عکس اهمیت دارد.
- لازم نیست کودک شما در تمام عکس‌ها تنها بنشیند و رو به دوربین لبخند بزند. شما باید لحظات متفاوتی را ثبت کنید. وقتی بچه دارد نقاشی می‌کند، وقتی دارد شیطانی می‌کند، وقتی یواشکی سر یخچال رفته یا غذا خورده و خودش را کثیف کرده‌است، سوژه‌های متفاوتی برای عکاسی به شما می‌دهد. حتی عکس گرفتن از گریه بچه هم می‌تواند جالب باشد. آنها را از دست ندهید.
- به شکل‌های متفاوتی می‌توانید آلبوم درست کنید. فقط یکی از این شکل‌ها استفاده از آلبوم‌هایی است که در بازار می‌بینید. می‌توانید با استفاده از بعضی نرم‌افزار‌ها آلبوم تصویری کودکتان را کامپیوتری و شبیه یک کلیپ درست کنید. می‌توانید عکس‌ها را اندازه هم چاپ کنید و کنار هم روی دیوار بچسبانید. می‌توانید عکس‌ها را به مغازه‌های خدمات عکاسی بدهید تا آلبوم کودکتان را شبیه یک کتاب چاپ کنند. برای درست کردن آلبوم می‌توانید از تمام این راه‌ها و راه‌های ابتکاری دیگری که به ذهن‌تان می‌رسد، استفاده کنید.
تاریخ : شنبه 90/4/18 | 8:23 صبح | نویسنده : سیدسعیدبهروزجزین | نظرات ()
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید