افسوس معلم ریاضی هیچگاه حساب روزهای نبودن تو را نگفت ..
معلم انشاء هیچ وقت نگفت که از محبت به تو انشاء بنویسم ..
گله داریم که هیچ کس جغرافیای ظهورت را برایمان هیچ وقت ترسیم نکرد ..
تاریخ غیبتت را برایمان شرح ندادند و نگفتند که چه کرده ایم که اینگونه به تاریخ نبودنت عادت کرده ایم ..
معلم اجتماعی به ما نگفت که در اجتماع شما مردم! کسی هست که نظاره گر شماست! وگرنه پیش رویت این همه گناه نمی کردیم ..
اشک ها و خوشحالی های پدر و مادرمان از کارنامه ی ثلث آخرمان یادمان نرفته! ای کاش یادمان می دادند که کسی هم هست که هر روز کارنامه اعمالتان را می بیند و از اعمال ما شیعیانش شاد و از گناهان ما گریان می شود ..
و حالا همچون روزهایی که از نیامدن معلم سرکلاس خوشحال می شدیم و مهم نبود که چرا نیامده و بهتر که امروز نیامده! در غیبتت " غم هایت را " غصه هایت را " فراموش کرده ایم و سرگرم بازی دنیا شده ایم ..
اللهم عجل لولیک الفرج
