تسبیحات حضرت زهرا(س)
بهترین تعقیبات نماز، تسبیحات حضرت زهرا(س) است و شایسته است که بعد از نمازهای واجب و زمان‌های دیگری چون وقت خواب و ابتدای زیارت بزرگان و پیشوایان دین بر آن مداومت شود.
مداومت بر تسبیح فاطمه زهرا(س)، موجب محفوظ ماندن از شقاوت و بدبختى است. از این رو شایسته نیست که از برکات و ثار ن غفلت نموده و در انجام ن کوتاهى و سستى نمائیم. تسبیح، عبادتی برگزیده است که هرکس در سیر معنوی خویش، به قدر طاقت و معرفتش از آن بهره می‌گیرد. شیخ بهایی درمفتاح الفلاح می‌نویسد:
باید نشستن برای تعقیب به نشستن تشهد متصل باشد و بر همان شکل که برای تشهد رو به قبله نشسته‌ای، باقی بمانی و در بین تعقیب سخنی نگویی و به هیچ طرف نگاه نکنی.
معنای تسبیح حضرت زهرا(س)
الله اکبر
انسان با گفتن «الله اکبر» به نهایت عجز خود اعتراف و به ناتوانی‌اش به درگاه الهی بارها اقرار می‌کند. معنای این ذکر این است که «الله اکبر من ان یوصف؛ خداوند بزرگ‌تر از آن است که توصیف گردد.»
الحمدلله
حضرت امام‌خمینی(ره) در باب حمد می‌فرماید: «حمد خدا مساوی شکر است؛ چنانچه در روایات کثیره وارد است، کسی که «الحمد لله» بگوید شکر خدا را ادا کرده است، چنانچه امام‌صادق(ع) فرموند: شکر هر نعمتی اگرچه بزرگ باشد، این است که حمد خدای عزوجل کنی».
سبحان الله
شخصی از حضرت علی(ع) پرسید: »معنی «سبحان الله» چیست؟ حضرت فرمود: «سبحان الله» تعظیم مقام بلند و با عظمت خدا و منزه دانستن او از آنچه مشرکان می‌پندارند است و زمانی‌که بنده این کلمه را می‌گوید، همه فرشتگان بر او درود می‌فرستند».
ثواب تسبیح حضرت زهرا با تربت امام‌حسین(ع)
درباره ثواب تسبیح حضرت زهرا(س) با تربت امام حسین(ع)، از حضرت صاحب الامر(عج) روایت شده است: «هرکه تسبیح تربت امام‌حسین(ع) را در دست داشته باشد و ذکر را فراموش کند، ثواب ذکر برای او نوشته می‌شود».
امام صادق(ع) می‌فرمایند: من سبح تسبیح فاطمه الزهرا قبل ان یثنی رجلیه من صلاه الفریضه غفرالله و لیبدأ بالتکبر «تهذیب الاحکام, ج2 ص1059» کسی که در نمازهای فریضه پس از سلام و قبل از حرکت از تسبیح حضرت زهرا(س) را بگوید، خداوند او را می آمرزد و باید تسبیح را با تکبیر آغاز کند.
بعداز آن که رسول اکرم(ص) تسبیحات را به کوثرش عطا کرد، حضرت فاطمه(س) ابتدا رشته‌ای تابید و با آن به تسبیح پرداخت. تسبیح حضرت فاطمه(س) نخى بود که بر آن به تعداد تکبیرات(34 عدد) گره زده بود. هنگامی که حضرت حمزة بن عبدالمطلب شهید شد، حضرت فاطمه(س) از تربت قبر آن بزرگوار، خاک برداشت و تسبیح ساخت و با آن تسبیح می‌کرد. و پس از اینکه سید‌الشهدا(ع) شهید شد، سنت شد که از تربت آن امام مظلوم، تسبیح ساخته شود و با آن ذکر گویند.
این تسبیح به زبان، یک‌صد مرتبه است، ولی در میزان عمل هزار تسبیح به حساب می‌آید و شیطان را دور و خداوند رحمان را خوشنود می‌سازد.» امام باقر(ع) فرمودند: هرکس تسبیح حضرت زهرا(س) را بگوید، سپس طلب آمرزش کند، آمرزیده خواهد شد.
یکی از شرایطی که در این تسبیح باید رعایت شود، این است که بعداز نماز بلافاصله خوانده شود؛ یعنی وقتی نماز به پایان رسید، نمازگزار قبل از این که تغییر وضع دهد و به عبارتی از حالت تشهد و سلام در نماز خارج شود، تسبیح را شروع کند و از آنچه در راز عدد مستور است، می‌توان فهمید که بلافاصله بودن تسبیح بعداز نماز، دارای حسابی است.
با فضایلی که برای تسبیح حضرت زهرا(س) نقل شده است و نیز تأکیدات بسیاری که در مداومت بر آن از ناحیه ائمه معصومین(ع) آمده است، شایسته است که این عمل، عاشقانه و با نشاط به‌جا آورده شود.
