یک بررسی جدید نشان می دهد آمریکایی ها هنگامی که شکاف میان ثروتمندان و فقرا کمتر است، احساس شادکامی بیشتری می کنند.

برترین ها به نقل از سلامت : یک بررسی جدید نشان می دهد آمریکایی ها هنگامی که شکاف میان ثروتمندان و فقرا کمتر است، احساس شادکامی بیشتری می کنند. به گزارش برترین ها به نقل از لایوساینس، براساس این پژوهش که نتایج آن در مجله علوم روان شناختی منتشر شده است، دلیل این وضعیت آن است که هنگام وجود تفاوت بزرگ در درآمدهای افراد، مردم کم درآمد یا با درآمد متوسط، احساس «اعتماد کمتری به دیگران» می کنند و انتظارشان این است با انصاف بیشتری با آنها رفتار شود.


به گزارش برترین ها تایج این بررسی نشان می دهد که چرا شادکامی آمریکاییان همگام با افزایش ثروت ملی در 50 سال گذشته، افزایش نیافته است. شیجیهیرو اویشی، از دانشگاه ویرجینیا و سرپرست این پژوهش، در این باره گفت: «ناهمخوانی درآمدها در آمریکا به خصوص از دهه 1980 به بعد، افزایش یافته است و به موازات این افزایش نابرابری، کاهش قابل توجهی در رضایت از زندگی و شادکامی مشاهده می شود.»

این نتایج درباره حدود 60 درصد آمریکاییان یا افرادی که در رده درآمد پایین و متوسط قرار دارند، صدق می کند. در میان آمریکاییان ثروتمندتر، میزان ناهمخوانی درآمدها اثری بر شادکامی ندارد. پژوهشگران اقتصادی مدت هاست که اندازه گیری افزایش نابرابری درآمد در آمریکا را با استفاده از شاخصی به نام «ضریب جینی» مستند کرده اند؛ هرچه ضریب جینی بالاتر باشد، شکاف بزرگ تری میان ثروتمندان و فقرا وجود دارد.

 به گفته پژوهشگران، در طول دهه 1960 و 1970 ضریب جینی در آمریکا با بسیاری از کشورهای اروپایی برابر و از فرانسه کمتر بود. اما به گزارش برنامه توسعه سازمان ملل، در سال های 1992 تا 2007  ضریب جینی در آمریکا 40/8 بود که بیشتر از 32/7 در فرانسه است. به طور معمول در کشورهای اسکاندیناوی مانند فنلاند که مردمانی شادمان دارد، ضریب  های جینی در طیف 20 قرار دارند. اما مقایسه شادکامی میان کشورها مشکل است، برای مثال آرژانتین (کشوری با شکاف درآمدی عمده) از بسیاری جهات دیگر به جز اقتصاد، با فنلاند تفاوت دارد.

اویشی و همکارانش برای اینکه از این متغیرها رها شوند، از روش «نظرخواهی اجتماعی عمومی» استفاده کرده اند و 1500 تا 2000 آمریکایی را به طور تصادفی انتخاب کردند و در هر سال یا هر یک سال در میان در فاصله سال های 1972 تا 2008 آنها را اساس پژوهششان قرار دادند. بیش از 48 هزار نفر به پرسش ها درباره اینکه چقدر شادکام هستند، چقدر به دیگران اعتماد دارند و اینکه به نظر آنها دیگر افراد چقدر منصف هستند، پاسخ دادند.

توضیح ناکامی و خوشنودی

این نتایج نشان داد که آمریکاییان کم درآمد و با درآمد متوسط در دورانی که شکاف درآمدی زیاد است، نسبت به دوران کم بودن شکاف درآمد، شادکامی کمرتی دارند. در افراد ثروتمندتر شکاف درآمدی اثری چه در جهت مثبت یا منفی ایجاد نمی کرد، گرچه نتایج یک بررسی دیگر نشان داده است که بخشیدن پول که به نظر می رسد این شکاف را کمتر می کند، می تواند بسیار شادکام کننده باشد.


این نتایج فقط همبستگی میان 2 عامل مورد بررسی را نشان می دهد، بنابراین پژوهشگران نمی توانند با اطمینان بگویند که شکاف درآمدی به طور مستقیم باعث ناکامی و ناخشنودی می شود، اما اندکی کاوش بیشتر، توضیحی محتمل را به دست می دهد؛ هنگامی که شکاف درآمدی افزایش یافت، افراد کم درآمد و با درآمد متوسط به طور فزاینده ای نسبت به سایر افراد بی اعتماد می شوند.

همچنین این افراد با احتمال کمتری اعتقاد داشتند رفتار منصفانه نسبت به دیگران هنجار جامعه است. به گفته این پژهشگران، این گسیختگی اجتماعی توضیح دهنده کاهش شادکامی در این دوران است. آنها می گویند اگر این نتایج درست باشند، می توانند توضیح دهند که چرا کشورها با شکاف های درآمد کمتر نسبت به آمریکا، (مانند دانمارک، فرانسه و آلمان) با افزایش ثروت ملی شان شادکامی شان نیز بیشتر شده، اما در مورد آمریکا این اتفاق نیفتاده است. اویشی می گوید: «پیامدهای این نتایج روشن هستند. اگر به شا دکامی اغلب مردم اهمیت می دهیم، لازم است کاری برای حل مشکل نابرابری درآمدها انجام دهیم.»