دانستن برای عمل کردن است نه انبار کردن
روزی مردى به حضور امام سجاد (که سلام خدا بر او باد) آمده و از امام چندتا سوال کرد و از آن حضرت پاسخ سوالهایش را گرفت.
وقتی مرد جوابش را گرفت، از پیش امام مرخص شد، ولی چند قدمی بیش نرفته بود که دوباره نزد امام بازگشت و سوال دیگرى را مطرح نمود، و گویا تصمیم داشت همچنان به سوالات خود ادامه دهد.
امام سجاد(علیه السلام) براى آنکه به او بفهماند، دانستن براى عمل کردن است، نه انباشتن، رو به او کرد و فرمود: در کتاب مقدس "انجیل" نوشته شده است : مادام که به آنچه میدانید، عمل نکردهاید، از آنچه نمى توانید نپرسید[و به دنبال افزایش علم خود نباشید]، زیرا اگر به اندوختههاى علمی، عمل نگردد، حاصلی جز کفر و ناسپاسی برای صاحبش نداشته و موجب دورى او، از خداوند مىگردد.
از من بگوى عالم تفسیر گوى را گر در عمل نکوشى، نادان مفسرى علم، آدمیت است و جوانمردى و شرف و رنـه ددى بـه صـورت انـســان مـصــورى بار درخت علم نباشد بجـز عمـل با علم اگر عمل نکنى، شاخِ بىبرى
( سعدی)
متن روایت:
علی بن إبراهیم ، عن أبیه ، عن القاسم بن محمد ، عن المنقری ، عن علی بن هاشم بن البرید ، عن أبیه قال : جاء رجل إلى علی بن الحسین علیه السلام فسأله عن مسائل فأجاب ثم عاد لیسأل عن مثلها فقال علی بن الحسین علیه السلام : مکتوب فی الإنجیل لا تطلبوا علم ما لا تعلمون ولما تعملوا بما علمتم ، فإن العلم إذا لم یعمل به لم یزدد صاحبه إلا کفرا ولم یزدد من الله إلا بعدا.( کافی - شیخ کلینی - ج 1 - ص 44 – 45)