--------------------------------------------------------
تو نبودی دل به دل راهی نداشت / از خیال عشق آگاهی نداشت / تو نباشی تا قیامت بی کسم / در تمام زندگی دلواپسم
چقدر تلخ شده ای، این روزها قندهایت را در دل چه کسی آب میکنی؟
آنقدر باورت دارم که وقتی میگویی باران، خیس میشوم!
امید به فردا را از کرم ابریشم بیاموزیم که تمام عمر قفس میبافد، ولی به امید پریدن است
هر گاه قادر به شمردن قطرات باران شدی، آنگاه خواهی دانست چقدر دوستت دارم
گرچه با درد فراق تو کنار آمد دلم، یک لحظه بی یاد عشق و خاطراتت نیستم
مرا در افق چشمانت جای بده، نگذار در حسرت دوریت به فراموشی سپرده شوم
ماهیگیر دلش سوخت، این بار ماهی قلاب را رها نمیکرد، چقدر تنهاست...!!!
نگاه انتظارم بی تو ابریست / خیال بیفرارم بی تو ابریست / قسم به حرمت آیینه و گل / هوای روزگارم بی تو ابریست
دیر گاهیست که تنها شده ام، قصه ی غربت صحرا شده ام / وسعت درد فقط سهم من است، باز هم قسمت غم ها شده ام / دگر آیینه ز من بی خبر است که اسیر شب یلدا شده ام / من که بی تاب شقایق بودم، همدم سردی یخ ها شده ام / کاش چشمان مرا خاک کنید تا نبینم که چه تنها شده ام!
