شب ادراری عبارت است از ادرار شب هنگام و در خواب میان کودکانی که کنترل ادرار خود را به دست آورده‌اند. در سه چهارم موارد شب ادراری در کودکان بدون دستیابی به کنترل شبانه رخ می‌دهد، اما در یک چهارم مابقی بعد از مدتی خشک بودن حین شب، شب ادراری رخ می‌دهد.

شب ادراری عبارت است از ادرار شب هنگام  و در خواب میان کودکانی که کنترل ادرار خود را به دست آورده‌اند. در سه چهارم موارد شب ادراری در کودکان بدون دستیابی به کنترل شبانه رخ می‌دهد، اما در یک چهارم مابقی بعد از مدتی خشک بودن حین شب، شب ادراری رخ می‌دهد. در حالی‌که در بیشتر موارد بی‌اختیاری ادرار فقط در طول شب رخ می‌دهد، در درصد کمتری از کودکان بی‌اختیاری ادرار هم در طول شب و هم در طول روز اتفاق می‌افتد. شیوع این اختلال در کودکان بالا‌تر از 6 سال حدود 15 تا 20 درصد است. شب ادراری در کودکان پسر شایع‌تر از دختر است و  در درصدی از کودکان سابقه خانوادگی شب ادراری مثبت است. به طوری که اگر یک یا هردو والد به شب ادراری مبتلا باشند، احتمال بروز شب ادراری در کودک آن خانواده افزایش می‌یابد. با افزایش سن کودک، شب ادراری به مرور کاهش یافته و هر سال 15 درصد احتمال بهبود اضافه می‌شود به گونه‌ای که شیوع آن در 10 سالگی 5 درصد و در 15 سالگی حدود یک درصد خواهد بود.  در شیرخواران دفع ادرار کاملا بدون اختیار آنان و به طور رفلاکسی است، به این ترتیب که پرشدن مثانه باعث تحریک گیرنده‌هایی در دیواره مثانه و به دنبال آن انقباض مثانه و دفع ادرار می‌شود. با افزایش سن، کودک پر شدن مثانه خود را احساس می‌کند و به تدریج با تکامل سیستم عصبی مغز وظیفه کنترل دفع ادرار را برعهده می‌گیرد.

---

1. تاخیر تکامل مکانیسم مهاری مغز بر مثانه برای کنترل دفع ادرار
2. اشکال در خوابیدن کودک به گونه‌ای که کودک دارای خواب عمیق‌تری است. البته به تازگی این نظریه مورد تردید قرار گرفته است.
3. کاهش مقدار هورمون‌های ضد ادرار که باعث افزایش تولید ادرار  طی شب می‌شود.
4.  عوامل ژنتیک که باعث می‌شود در بعضی موارد سابقه خانوادگی مثبت دیده شود.
5. عوامل روحی و روانی که در کودکان بسیار دیده می‌شود مثل ترس و اضطراب، هیجان تولد نوزاد جدید در خانواده، جدایی یا فوت پدر یا مادر.
6. وجود بیماری‌های غددی مثل دیابت که بیشتر باعث بروز شب ادراری ناگهانی ناشی از پرادراری می‌شود.
7. عفونت‌های ادراری یا اشکالاتی در سیستم ادراری.
8.  آلرژی و حساسیت به برخی غذاهای خاص که به تازگی تاثیر آن به اثبات رسیده است.

---

به منظور درمان ابتدا باید مطمئن شوید که در صورت نبود اشکالات زمینه‌ای ذکر شده، این حالت به مرور برطرف می‌شود. بنابراین به هیچ‌وجه نباید از تنبیه بدنی یا دعوا کردن کودک استفاده کرد. خلاصه راه‌های مختلف درمانی که توصیه شده به شرح زیر است:

1. کودک را متوجه کنید بعد از شام کمتر مایعات (نوشیدنی یا میوه) استفاده کند. در این صورت مقدار کمتری ادرار تولید می‌شود.
2. قبل از خوابیدن، کودک را به دستشویی ببرید تا مثانه‌اش کاملا تخلیه شود.
3. حدود ساعتی که کودک اغلب دچار شب ادراری می‌شود، او را برای رفتن به دستشویی از خواب بیدار کنید.
4.  دسترسی کودک به توالت را آسان کنید. برای این منظور فاصله تختخواب کودک تا توالت را کاهش دهید. همچنین بهتر است در طول شب، چراغ دستشویی روشن باشد تا کودک برای رفتن به آنجا نترسد.
5.  هرگز کودک را برای این کار تنبیه یا سرزنش نکنید. به جای آن شب‌هایی که رختخواب او خشک است او را تشویق کنید.
6.  سعی کنید علل روحی روانی و عواملی را که باعث اضطراب کودک می‌شود، برطرف کنید.
7.  برخی تمرین‌هایی که برای بهبود عملکرد مثانه توصیه شده‌اند نیز مفیدند. به عنوان مثال به کودک بیاموزید روزانه چند بار مثانه خود را منقبض کند تا زمان بیشتری بتواند ادرار خود را نگه دارد.
8.  از زنگ‌های هشدار دهنده استفاده کنید که به محض خیس شدن با به صدا درآمدن باعث بیداری کودک می‌شوند و در اثر استفاده مرتب از آن، کودک به محض پرشدن مثانه‌اش برای تخلیه آن از خواب بیدار می‌شود.
9. استفاده از برخی دارو‌ها که توسط پزشک تجویز خواهد شد.

م: Bartarinha.ir