@@@وطنم جزین@@@

بسیار قاطع بود و معلوم بود که قصد دارد تصمیم خود را عملی کند، بر حرف مردانه خود پافشاری می کرد  تا لااقل در این برهه خودی نشان داده باشد. درباره علت حضورش در دادگاه خانواده شماره یک پرسیدم که در پاسخ گفت: سه سال گذشته با این خانم ازدواج کردم؛ از یک خانواده کاملا سنتی بود، ازدواجمان نیز به همین شکل صورت گرفت، البته ایشان از یکی از شهرستان های اطراف بود که بعد از ازدواج با من به تهران آمد.

این مرد جوان صحبت هایش را اینگونه ادامه می دهد: در ابتدا شرایط معمولی بود و احترام من هم به عنوان مرد خانه سر جایش بود. اما با دوستیابی های بی مورد این خانم و به قول معروف با باز شدن چشم و گوشش به جهان اطراف، کم کم وضعیت تغییر کرد.

ناصر. م در ادامه با اشاره به این مطلب که من همسرم را دوست داشتم و زندگی مرفهی برایش تدارک دیدم، گفت: علاقه من به او به سال های گذشته بر می گردد، به زمان قبل از ازدواج، اما او همه چیز را نادیده می گیرد. رفت و آمدهای غیرمتعارف با دوستان که اغلب به لحاظ اعتقادی و حتی از لحاظ شان خانوادگی با ما کاملا متفاوت هستند، تاثیر بسزایی در نابودی زندگی ما داشت.

این آقا در پاسخ به این سوال که آیا همسرتان رفتارهای غیراخلاقی انجام می دهد، گفت: همسر من دیگر از آن من نیست. او می خواهد طور دیگری زندگی کند و این من بودم که برای جدایی پا پیش گذاشتم. خانمی که ارزنی برای همسرش ارزش قائل نباشد، زندگی با او بی فایده است؛ حتما نباید رفتار غیراخلاقی داشته باشد، او فکر می کند بیدار شده و تازه فهمیده است زندگی چیست. در حالی که این رفتارها در خانواده ما راه ندارد، اما خواهد دید که بی بند و باری و رفیق بازی چه عاقبتی برایش در پیش خواهد داشت. به هر تقدیر باید بگویم رفیق بازی فقط مختص آقایان نیست، بلکه این معضل دامن گیر خانم ها هم شده است.

ناصر. م با بیان این مطلب که فرزندی نداریم، می گوید: خدا را از این بابت شاکرم فرزندی از او ندارم و می توانم به راحتی از او جدا شوم؛ مهریه اش که 200 سکه بهار آزادی و یک دانگ خانه است، برایم قابل پرداخت است و مشکلی از این جهت ندارم. فقط دوست دارم هر چه سریعتر او را طلاق دهم و بر این تصمیم خود قاطع هستم، چون بسیار سعی و تلاش کردم زنم اهل زندگی شود، اما او ترجیح داد جور دیگر زندگی کند.

منبع: برنا