@@@وطنم جزین@@@

 فیلم «ورود آقایان ممنوع»  فروش بسیار بالایی را بین دیگر فیلم‌های در حال اکران به خود اختصاص داد و رکورد بی‌نظیری از خود بر جای گذاشت؛ فیلمی که رضا عطاران، ویشکا آسایش، بهاره رهنما، مانی حقیقی و پگاه آهنگرانی، ایفاگر5 نقش اصلی‌اش بودند و لحظات شاد و مفرحی را برای تماشاچیان رقم زدند. ‌ در این مطلب قصد نداریم به نقد و بررسی فیلم بپردازیم  بلکه تصمیم گرفته‌ایم از این شماره به بعد، هر بار صفحاتی را به تحلیل و بررسی نوع پوشش و طراحی لباس بازیگران فیلم‌های روی پرده سینماها اختصاص بدهیم و هر بار سراغ یکی  از طراحان لباس معروف برویم تا متوجه شویم پوششی که برای بازیگران فیلم‌های مختلف استفاده می‌شود، از نگاه یک طراح حرفه‌ای چگونه به نظر می‌رسد. این بار خانم‌ها رعنا مدبر و غزل ترکی شریف‌آبادی طراحان لباس برند زریر به شما خواهند گفت این فیلم از نظر طراحی لباس  در چه سطحی قرار دارد.

نقش یکی  از معلم‌های این مدرسه دخترانه را خانم «بهاره رهنما» بازی می‌کند که به عنوان معلمی دوست‌داشتنی در کنار دانش‌آموزان و همراه با آن‌ها جهت اجرای نقشه‌های‌شان، ‌کاراکتری مهربان و شوخ‌طبع دارد که تضادی جدی با ظاهر و شخصیت مدیر مدرسه دارد. استفاده از پوشش چادر توسط ایشان و رویکردی که به مسائل زنان دارد این تمایز را بیشتر نشان می‌دهد.

معلم شیمی یا همان آقای جبلی (رضا عطاران)، کاراکتری است که باتوجه به پیش‌زمینه ذهنی مخاطب و خود بازیگر، از بدو ورود حال و هوای طنزی را همراه خود وارد فضای فیلم می‌کند؛ او به عنوان فردی زودباور، ساده‌،‌ حواس‌پرت و فرصت‌طلب پوشاک نسبتا شلخته‌ای دارد. استفاده از کت با پیراهن چهارخانه برای این کاراکتر، نشان‌دهنده شخصیت بی‌خیال و حواس‌پرت اوست که درست برخلاف شخصیت مدیر عبوس و بداخلاق مدرسه، انتخاب ایده‌‌آلی برای پوشش‌اش در نظر گرفته شده‌ بود و در بسیاری از صحنه‌های فیلم، تضاد این دو شخصیت در نوع نگاه و حتی پوشش‌شان، خنده بر لبان مخاطبان فیلم می‌آورد.

برخلاف دهه‌های 60 و 70 که فیلم‌های جدی و نسبتا غمگین عمده تولیدات سینمای ایران را تشکیل می‌داد و با این رویکرد به عنوان یکی از شاخصه‌های فرهنگی، سبک خاصی را در سینمای جهان نمایندگی می‌کرد، دهه 80 عرصه ورود بی‌شمار فیلم‌های طنز با ساختار و محتوای بسیار نزدیک به فیلمفارسی‌های دهه 50 و قبل از آن است اما در همین فضای تولید فیلم‌های سری‌دوزی‌شده، تک‌ستاره‌هایی ظهور می‌کنند که چه از نظر ظاهری و فرم و چه از نظر محتوایی به یاد ماندنی و چه بسا جریان‌ساز می‌شوند. فیلم «ورود آقایان ممنوع»، یکی از همین نوع فیلم‌های ژانر کمدی است که علی‌رغم حضور در میان انبوه آثار طنز این دهه خود را شاخص و متمایز کرده و از معدود فیلم‌های ایرانی است که شروع  و پایان‌بندی یک‌دستی دارد.  این مسیر یک‌دست در نوع پوشش بازیگران فیلم نیز کاملا مشهود است و طراح لباس کار در پوشش بازیگران فیلم تغییرات زیادی اعمال نکرده است. مدیر مدرسه با بازیگری ویشکا آسایش دارای شخصیتی است که در طول فیلم دچار تغییر و تحول می‌‌شود و به همین واسطه در پوشش ایشان تنوعی جدی را شاهد هستیم؛ طراح لباس ورود آقایان ممنوع در اولین مرحله برای مدیر عبوس، بسیار جدی و منضبطی که قرار است تا حدود زیادی روحیاتی فمنیستی نیز داشته باشد، از پوشش مقنعه و مانتویی بسیار ساده و تیره اما در عین حال خوش‌دوخت،‌ شق و رق و متناسب  استفاده کرده است. همچنین استفاده از کفش‌هایی که تا حدودی شبیه پوتین‌های سربازی مردانه است، کاملا متناسب با شخصیت جدی و عبوس این مدیر مدرسه دخترانه بود. براساس فیلمنامه در انتهای فیلم شخصیت مدیر مدرسه عوض می‌شود، با دنیا آشتی می‌کند و به احساساتش میدان می‌دهد به همین نسبت پوشش او نیز دگرگون می‌شود؛ طراح لباس کار نیز برای هماهنگی با تغییر نقش مدیر مدرسه، از مانتو و مقنعه‌هایی با رنگ‌های روشن‌تر و جذاب‌تر (که کاملا تغییر روحیه او را نشان می‌دهند) استفاده می‌کند.

فیلم «ورود آقایان ممنوع» همان‌طور که از اسم آن پیداست با حضور تعداد زیادی بازیگر زن و البته 2 مرد به عنوان بازیگران اصلی همراه است. برخلاف بسیاری از فیلم‌های طنز سینما و تلویزیون ایران، فضای طنز موجود در فیلم، منجر به استفاده از پوشاک یا حرکات نامعقول برای خنداندن مخاطب نشده است، بلکه این موقعیت طنز و دیالوگ‌های بازیگران است که منجر به خنده بیننده می‌شود. قسمت زیادی از فیلم در فضای یک دبیرستان دخترانه سپری می‌شود و موضوع، حول چند دانش‌آموز دختر تیزهوش که قصد شرکت در المپیاد شیمی را دارند می‌گذرد. طبعا لباس مورد استفاده این دختران، معلمان،‌ ناظم و مدیر مدرسه، باید لباس آشنای مدارس دخترانه یا همان مقنعه و مانتویی باشد که سال‌هاست دختران دانش‌آموز در ایران استفاده کرده‌اند و نمی‌توان تغییر زیادی در این نوع پوشش ایجاد کرد؛ بنابراین مانتو و شلوار دانش‌آموزان ساده، گشاد، سرمه‌ای و از یک جنس دوخته شده است و احتمالا طراح لباس این فیلم (خانم آتوسا قلمفرسایی) به همین دلیل، آنچنان امکان ایجاد تغییرات بنیادین در نوع پوشش دختران مدرسه را نداشته است. فراموش نکنید که در فضاهای رسمی حق انتخاب رنگ معمولا محدود به رنگ‌های مشکی، طوسی، قهوه‌ای و سرمه‌ای است و مدل‌ها نباید خیلی تنگ یا خیلی گشاد باشند. درعین حال برخی از دانش‌‌آموزان و معلمان از پوشش چادر هم روی مقنعه و مانتو استفاده می‌کنند.


پدر یکی از دانش‌آموزان که در کنار بچه‌ها برای رسیدن به هد‌ف‌شان تلاش می‌کند‌ (مانی حقیقی)، به عنوان پزشک، از آن‌دسته مردهایی است که برای هر موقعیتی، رفتاری متناسب و هوشمندانه‌ نشان می‌دهد. دکتر شاپوری بسیار خوش‌پوش و مرتب است و برای پوشش‌اش از پوشاک برندهای گران‌قیمت بین‌المللی و استفاده شده است.   لباس‌های او کاملا نشان‌دهنده شخصیتی مرفه با تمکن مالی بالا‌ست که بسیار خوش‌سلیقه انتخاب شده‌اند. آنچه باعث شده در این کاراکتر وجه غالب ایده‌آل نسبت به کاراکترهای دیگر فیلم دیده شود، استفاده از لباس نیمه ‌‌اسپرت و نیمه رسمی در قسمت‌هایی از فیلم است‌ (پوششی که امروز وجه غالب پوشاک آقایان و پسران جوان است)، در کنار این پوشش هم کت و شلوار در فضای بیمارستان بوده که کلیشه بیمارستان است. به‌طور کلی می‌توان گفت لباس شخصیت‌های فیلم با دقت و متناسب با کاراکتر آ‌ن‌ها انتخاب شده است که در عین سادگی به نکات ریزی توجه شده است.