@@@وطنم جزین@@@

 

ساعت 8.17دقیقه بود از فریمان  حرکت کردیم، مقصد اول ما ماراندیز بود،استاد صادقی به هر کدام از بچه ها یک نقشه داد، که ما بتوانیم مقصد خود را که بجستان بود بهتر بتوانیم روی نقشه مشخص کنیم .نزدیک ظهر بود کنار قبرستان ماراندیز  پیاده شدیم نزدیک قبرستان یک زیارتگاه بود که به آن زیارتگاه حضرت یونس می گفتند، کنار زیارتگاه دو شخص با ایمان را دفن کرده بودن از آنجا آقای عشقی با ما هم سفر شد  که قصد بعدی ما فخراباد بود در فخراباد ما خیلی چیزهای جالبی دیدیم اول از یک کاروانسرای قدیمی دیدن کردیم برای من که تا حالا کاروانسرای ندیده بودم خیلی جالب بود از کاروانسرا چیزی نمانده بود، بیشتر قسمت هایش را باسازی  کرده بودن وقتی به آنجا رفتیم انسان های محترمی از ما استقبال کردن آقای مسنی که اسمش را بجا نمی آورم ما را همراهی کرد در کاروانسرا اتاقک اتاقک های که مشخص بود جای اشخاص آنجاست بود، در کنار درب دری باز می شدکه اتاقک های زیادی را نمایش می داد در سقف آن سوراخی بود که نشانه هوا کش بود در درب کاروانسرا پله های بود که به پشته بام ختم می شد به پشته بام که رفتیم آنقدر جالب و گنبدی بود که محو تماشایش شدیم ناودانهایش از سنگ بود از در کاروانسرا بیرون آمدیم و با اشخاص بزرگی برخورد کردیم که مسن بودن پرسجو که کردیم  متوجه شدیم که 105 سال و دیگری 110 سال سن داشت چند بیتی برایمان خواند و کمی برایمان آرزوی موفقیت کرد و درباره کاروانسرا توضیح داد که در قدیم حدود 200 سال پیش از آن استفاده می  شد استاد صادقی برای تشکر به آنها لوح سپاس اهدا کردندوبعد به جای رفتیم که دسته کمی از موزه نداشت. اشخاص آنجا با چوب کروکی آنجا را با چوب درست کرده بودن بسیار زیبا بود اتاق اتاق مثل خانه های قدیمی و خیلی وسایل قدیمی از جمله چراق فر،ترازو.کوزه ،قفل چوبی و....چراق فر از طریق نفت قابل استفاده بود ظهر دعوت مردم عزیز فخرابادی ها بودیم  بعد از صرف ناهار به سمت مزار به حرکت در امدیم هر چه قدر از مکان زیبای آنجا بگویم باز هم کم است آدمهای آنجا خیلی دوست داشتنی بودن به خانه ی پیرزنی رفتیم که با آن سنی که داشت با این که فرزدانش او را ترک کرده و به شهر کوچ کرده بودن باز هم به خاطرات خود و آن زندگی ساده پایبند بود.او دارای یک خانه ی قدیمی یک اسباب اثاثیه قدیمی و یک فرهنگ قشنگ قدیمی و یک کرسی گرم و قشنگی بود . در حیاط تنوری داشت، وارد خانه اتاق که شدیم فرشی پهن کرده بودو در کنار خانه پتوهای را پهن کرده بود که حکم کناره را داشت لاحافت و تشکش هایش بالای اتاق تا کرده گزاشته بوداتاق نشینمن او دارای یک کرسی بود در روی دیوار آشپزخانه اش برگه را چسبانده بود که در تاریخ1363 نوشته شده بود. از آن خانه که بیرون آمدیم خانه های را کنار گوشه ی روستا دیدیم که فکر کنم حدود 200 سال باشد که ساخته شده است هر کدام از آن خانه ها مختص به یک چیز بود یکی برای نگهداری (گوسفند.گاو.و....)یکی برای جمع آوری علوفه و....قفل های آن خانه ها از چوب بود کوچه و خیابانهایش همه  قدیمی و دست نخورده بعد به صومعه مزار رفتیم حیاتش دست کاری شده بوداما داخل صومعه  دست کاری نشده بودداخل  صومعه خیلی جالب بود کوه را کنده بودن در قدیم آن زیارتگاه بود.در آن به نیایش مشغول بودن دیواره های راهرو را سوراخ سوراخ کرده بودن که حکم جا کفشی را داشت داخل صومعه پله های رادرست کرده بودن که حکم منبر را داشت و همه به اندازه ی مقامشان روی پله ها می نشستن. داخل صومعه سوراخ های زیادی بود که هر کدام مختص به چیزی بودُیکی جامهری، یکی برای تسبیح ،جانماز و...از صومعه که بیرون آمدیم وبه زیارتگاه آصف برخیا که وزیرحضرت سلیمان بود رفتیم راهنمای بود که کمی توضیح از آنجا به ما داد و بعد از آنجا به خوبگاه برای استراحت رفتیم و صبح بعد از صرف صبحانه به سمت دانشگاه بجستان حرکت کردیم و مقصد بعدی ما جزین بود و به سمت  جزین به راه افتادیم در جزین به زیارتگاه ابو علی خداشاهی رفتیم از همکاری خانم های آنجا واقعا شگفت زده شدم آنها دست در دست هم داده بودن و یک عده زیارتگاه را تمیز می کردن یک عده هم آش درست می کردن بعد از خوردن یک آش جزینی به خانه ی کدخدای آنجا رفتیم خانه قدیمی بود ُاما در قدیم میشه گفت یک قصری برای خودش بود و از آنجا که بیرون آمدیم به یک حمام قدیمی  که استفاده نمی شد رفتیم حدود 10 سال پیش به دلیل نداشتن بهداشت کافی در آن پلمب شد ُاما الان به عنوان آثار تاریخی یاد می شود .آب روستای جزین شور است و مردم انجا آب خود را ازگناباد تامین میکنند.

بعد به سمت هیجانی ترین وزیباترین قسمت گردش علمی که غار است می رویم، وقتی کوه را که دیدم با خودم گفتم راه سختی نیست اما وقتی به کوه رسیدم راه خیلی سخت شد اماهر سختی که داشت واقعا ارزشش را داشت با هزار سختی به بالا رفتیم  و وارد غار شدیم استاد صادقی و آقای زحمتی که  آقای زحمتی ازاول سفر از فریمان با ما همسفر بود با یک عده از بچه ها از یک طرف رفتن و بقیه بچه ها با آقای عشقی  ازطرف دیگه وسط راه هم دیگر را دیدیم و بعد به پایین کوه آمدیم. بعد به سمت فریمان حرکت کردیم درسته از غارچیز زیادی ننوشتم چون آنقدر جالب بود که نمی شه توصیفش کرد.

در این سفرنتیجه های زیادی گرفتم غیر از علمی که آموختم زندگی ساده ی آن روستای ها را که دیدم به آنها حسودیم شد درسته تجهیزات زیادی نداشتن اما  زندگی قشنگی داشتن به همدیگر عشق می ورزیدی و از همه مهمتر پایبند به زندگی وسنت و خاطره هایشان بودن.                                                                        

 

شهرستان بجستان (حاشیه کویر) 

 منبع:  آ- یوسفی نسب