این رسم همچنان در کرمان وجود دارد و در شب های احیاء ماه مبارک رمضان تصویر آسمان پرستاره کرمان بر روی زمین می افتد و هزاران شمع در مناطق مختلف کرمان روشن می شود.
از دیگر مراسم های مردم کرمان در ماه رمضان الله رمضونی است، عده ای از جوانان هر محله در این رسم گرد هم می آیند و شب های ماه رمضان بر در خانه ها می زنند و با اذن صاحب خانه قطعه شعری را به این مضمون می خوانند.
«ما از اون بالای بالای اومدیم، ما از اون صندوق اعلا اومدیم» با تکرار هر بیت از این سروده بقیه می گوید صل علی محمد صلوات برمحمد.
در سنت الله رمضونی در هر گروه یک سرگروه و یک انبار دار وجود دارد که سرگروه شعر می خواند و صندوق دار هدایای صاحب خانه را دریافت می کند و در پایان نیز این هدایا بین مستمندان هر محله تقسیم می شود. این سنت همچنان در شهر کرمان ادامه دارد.
کلید زنی در شب های ماه رمضان
از سنت های دیگر مردم کرمان که همچنان انجام می شود کلید زنی است، در این رسم، زنی در طول شب با پوشاندن خود با چادر به طوری که دیده نشود سینی را که در آن آینه، سرمه دان و قرآن کریم قرار گرفته است به دست می گیرد و بر در خانه ها می رود. در کلید زنی اجرا کننده باید از قبل نیت کرده باشد که هدایا را صرف امری خیر کند.
ریختن آب در حیاط خانه همسایه
در گذشته این کار برای بیدار کردن همسایه در زمان سحر انجام می شده و تشریفات خاصی داشته است. مثل پی کوبی و ریختن آب از بام خانه به حیاط همسایه. در برخی از روستاهای استان کرمان هم این کار با طبل کوبی در کوچه ها و محله ها انجام می شده است.
از مناجات خوانی تا افطار
از قدیم عده ای از کرمانی ها در ماه رمضان به پیش خوانی یا همان مناجات سحری می پرداخته اند. در این سنت، بیشتر مناجات خواجه عبدالله انصاری و اشعار شاعران بزرگی مثل مولانا خوانده می شده است.
مردم این منطقه افطار را معمولا با غذاهای سبک و سنتی مانند انواع قاتُق برگزار می کنند که بهترین و مناسبترین آن، قاتق بابونه است. سنت دیگری که در کرمان رواج داشته و کم و بیش هم نمونه هایی از آن را شاهدیم «الله رمضانی» است. بر اساس این سنت، تعدادی از نوجوانان هر محله به در منازل مراجعه کرده و ضمن خواندن اشعاری که بیشتر جنبه عرفانی دارد از صاحبان خانه ها کمک طلب می کنند که در برخی از موارد این کمکها به مصرف نیازمندان می رسد.
کلید زنی هم یکی دیگر از آداب و رسوم مردم این منطقه است که در آن، برخی از زنان چهره خود را کاملا می پوشانند و کمو یا الکی به دست می گیرند و پشت در خانه های همسایه ها و اهالی یک محله نشسته و با کوبیدن ضرباتی بر آن صاحبخانه را به عرضه کمک های مالی دعوت می کنند. اگر از سوی صاحبخانه پاسخ هایی چون «چراغ بیاور» و یا «قند و شیرینی بیاور» داده شود در این صورت زن کلید زن امیدوار شده و کمک هایی را دریافت می کند در غیر این صورت محل را ترک می کند.
در روز عید فطر هم کرمانی ها به زیارت اهل قبور می روند و غذاهایی مانند شله زرد توزیع می کنند که در این منطقه به آن «ابراهیم خانی» می گویند.
برگرفته از مهر
