@@@وطنم جزین@@@

مجسمه‌های چینی تهاجم فرهنگی است اما آقایان فکر می‌کنند تهاجم فرهنگی فقط از آمریکا و انگلیس می‌آید و اگر از چین باشد ایرادی ندارد.

قدرت‌الله عاقلی، هنرمند مجسمه‌ساز، در باره نصب مجسمه‌های چینی در تهران با بیان این موضوع، می‌افزاید: گویا از آنجا که مسئولان شناخت لازم از هنر را ندارند و ازسوی دیگر فقط بالا بردن راندمان گزارش کارشان مهم است لذا اقدام به چنین کارهایی می‌کنند.


این هنرمند مجسمه‌ساز تأکید می‌کند: با آنکه ما در ایران هنر مجسمه‌سازی کم جانی داریم که برای رشد و جان گرفتنش باید زمینه‌سازی شود؛ مدیران کارهایی می‌کنند که جای تعجب بسیار دارد. این بی‌توجهی درحالی است که امروز سه دانشکده برای مجسمه‌سازی وجود دارد و دانشجویان این دانشکده‌ها هم زیاد نیستند. تعداد هنرمندان مجسمه‌ساز هم چندان زیاد نیست. مدیران دولتی اگر همین تعداد را مدیریت کنند سرمایه‌های هنری مهمی را به شهرها و مردم ایران هدیه کرده‌اند.

او در راستای نصب کالاهای تولیدی از چین به نام مجسمه در تهران با نگاهی به شدت انتقادی سخن می‌گوید: اینکه یک عده به خاطر سودهای شخصی خود بنجل‌هایی را با نام مجسمه و کار هنری وارد ایران می‌کنند و در سطح شهر نصب می‌کنند اصلا اتفاق خوبی نیست.

برخی از مناطق شهرداری به‌رغم کارهای خوبی که در زمینه مجسمه‌سازی و حمایت از این هنر انجام داده‌اند از حدود یک سال پیش اقدام به وارد کردن مجسمه‌های چینی به سطح شهر کرده‌اند. بدون توجه به اینکه چنین اقدامی چه آسیب جدیدی به هنرمند مجسمه‌ساز ایرانی و اساسا هنر مجمسه‌سازی می‌زند.

عاقلی درباره شرایط نصب یک کار هنری خارجی در شهر می‌گوید: قرار گرفتن یک کار هنری خارجی در مبلمان شهری کار خیلی بدی نیست یعنی بد نیست که کاری خارجی در شهر نصب شود در دیگر کشورها نیز از این دست اتفاقات رخ می‌دهد اما کارهای خارجی را در باغ موزه‌هایی قرار می‌دهند.

از هنرمندان سرشناس دیگر کشورها دعوت می‌کنند و از آنها کار هنری خریداری کرده و در این باغ موزه‌ها کارها را به نمایش می‌گذارند. چیزی شبیه باغ موزه‌ای که ما هم در تهران و در کنار موزه معاصر داریم. در باغ موزه تهران هم چند کار از آرتیست‌های سرشناس به نمایش گذاشته شده است.

این هنرمند تصریح می‌کند: حدود یک سال پیش که جریان نصب مجسمه‌های چینی در تهران آغاز شد به حرمت کارهای خوبی که شهرداری انجام داده است؛ خواستیم که این موضوع رسانه ای نشود و خودمان مکاتبات زیادی انجام دادیم.

متولیان شهرداری هم گفتند با این موضوع برخورد می‌کنیم. می‌دانم که سازمان زیباسازی هم با این جریان مخالف است. اما گویا مخالفت‌ها و برخوردها نتیجه نداشت و هم چنان در تهران شاهد حضور مجسمه‌های چینی دیگری هستیم.


به رغم وعده‌هایی که متولیان به جامعه مجسمه‌ساز برای جلوگیری از ادامه نصب مجسمه‌های چینی در تهران داده‌اند؛ اکنون نه تنها این جریان متوقف نشده بلکه در برخی نقاط پایتخت چون زیر پل میرداماد و بلوار آیت الله کاشانی هنوز کارگاه‌های نصب مجسمه‌های چینی دایر است و اتفاقا پیمانکاری که این پروژه‌ها را از شهرداری مناطق گرفته است به جدیت به کار خود ادامه می‌دهد. این موضوع تنها دامن تهران را نگرفته و حتی در شهرهای دیگر چون کرج و اهواز هم خبرهایی مبنی بر نصب مجسمه‌های چینی وجود دارد.

عاقلی درباره کسانی که وورد مجسمه‌های چینی را به کشور باب کردند و همچنان به‌رغم مخالفت‌ها، برخوردها و انتقادات کارشناسی کارشان را ادامه می‌دهند؛ می‌گوید: پیمانکاری این کار را دست گرفته که پیش از این چیزهایی مثل نیمکت و صندلی و ... به نام مبلمان شهری از چین وارد می‌کرد. او از یک سال پیش وارد حوزه هنر شده و مجسمه‌های چینی وارد می‌کند. این عده فقط منافع شخصی خود را درنظر دارند و دیگر عواقب کارشان برایشان مهم نیست.

بودجه‌های 30 – 40 میلیونی که برای خرید این کالاهای تولید ازسوی شهرداری صرف می‌شود؛ هزینه‌هایی است که بنا به گفته مجسمه‌سازان ایران اگر دراختیار همین هنرمندان قرار گیرد آثار هنری قابل توجه و ارزشمندی ساخته و در شهرها قرار می‌گیرد. عاقلی نیز در این باره می‌گوید: کسانی که مجسمه‌های چینی را وارد ایران می‌کنند این کالاها را که درواقع هیچ بعد هنری نداشته و صرفا کارهای تولیدی تیراژدار است به قیمت بسیار ارزان از چین خریداری می‌کنند. سپس از هنرمندان مجسمه‌ساز استعلام می‌گیرند که اگر تو بخواهی این اثر را بسازی چقدر می‌گیری.

 هنرمند هم برای مثال می‌گوید 10 میلیون تومان. سپس شرکت پیمانکار به شهرداری می‌گوید من این اثر هنری را 5 میلیون تومان به تو می‌فروشم.

این مقایسه میان قیمت کار هنرمند ایرانی و یک کار چینی در حالی رخ می‌دهد که به گفته عاقلی هیچ مقایسه درست و منطقی نیست. چراکه هنرمند برای ساخت یک اثر هنری در مقیاس‌های شهری یک سال وقت می‌گذارد و اثری هنری و ارزشمند می‌سازد و به یقین چنین کاری با یک کار تولیدی چینی که هیچ وجهه هنری ندارد؛ قابل مقایسه نیست.

در نهایت این هنرمند مجسمه‌ساز که اتفاقا با شهرداری هم کار می‌کند، می‌گوید: انصافا شهرداری، نهادی است که در زمینه حمایت از هنر مجسمه‌سازی کارهای ارزشمندی انجام داده است. در فضایی که مجسمه‌ستیزی‌های زیادی اتفاق افتاده است شهرداری چند سمپوزیم و بی‌ینال از مجسمه‌های شهری برگزار کرده است. از مجسمه‌های قدیمی تهران قالب‌گیری کرده و آنها را حفاظت می‌کند. از هنرمندان پیر و جوان اثر خریداری کرده به عنوان تاریخچه هنر مجسمه‌سازی ایران نگهداری می‌کند اما درمقابل چنین کارهای ارزشمندی چطور متولیان راضی به چنین کاری می‌شوند جای سئوال و تعجب دارد!

منبع: ایلنا