@@@وطنم جزین@@@

 سیستیت‌ بین‌بافتی یکی از بیماری‌های گیج‌کننده‌‌ای است که گاهی تشخیص آن سخت می‌شود. این حالت یک التهاب مزمن دیواره مثانه است که باعث درد لگن و مثانه به‌صورت مزمن می‌شود و همچنین می‌تواند باعث کاهش گنجایش مثانه شده و درنتیجه باعث ‌شود، فرد بیشتر به دستشویی برود. هیچ‌کس نمی‌داند علت این بیماری چیست؛ این حالت با عفونت دستگاه ادراری و عفونت مثانه متفاوت است زیرا در این حالت التهاب ناشی از عفونت نیست و آنتی‌بیوتیک‌ها نمی‌توانند در درمان موثر باشند. بعضی‌اوقات التهاب آن‌قدر شدید و وخیم است که زخم‌هایی در دیواره‌ مثانه ایجاد می‌کند. این حالت در زنان شایع‌تر و در واقع 90درصد از موارد آن در زنان رخ می‌دهد. بعضی پزشکان معتقدند، این حالت یک بیماری اتولیمون است که پس از یک عفونت مثانه رخ می‌دهد اما برخی دیگر می‌گویند، موادی که در ادرار وجود دارد می‌تواند باعث صدمه‌‌خوردن جداره مثانه شود. برای این مشکل هنوز درمانی کشف نشده اما گاهی ممکن است علائم بدون هیچ‌درمانی برطرف شوند، گاهی هم علائم برای مدتی برطرف می‌شوند اما بعد دوباره پیدا می‌شوند. گاهی حتی ممکن است بین دوره‌های بیماری‌ فاصله‌های چند ساله ای وجود داشته باشد.



علائم سیستیت ‌بین‌بافتی شامل درد لگن، احساس فشار، درد در لمس و درد شدید و مداوم در مثانه و کل لگن است. فرد ممکن است، احساس تکرر ادرار و فوریت داشته باشند. زنانی که دچار حالت بسیار شدید این بیماری می‌شوند ممکن است روزی 60 ‌بار به دست شویی بروند. در برخی بیماران پرشدن مثانه و در برخی دیگر خالی‌شدن آن باعث ایجاد درد می‌شود. به‌طور معمول درد طی روزهای دوره ماهانه شدید‌تر می‌شود. تشخیص این حالت به وسیله شیوه‌ای است که سیستوسکوپی نامیده می‌شود که نوعی آندوسکوپی برای دیدن داخل مثانه است.



برخی داروها در زنان مبتلا به این حالت مفید بوده است مثلا پنتوزان پلی سولفات و مسکن‌هایی مثل ایبوپروفن و داروهای ضدافسردگی و حتی در برخی موارد، داروهای آنتی‌هیستامین. پزشکان در کنار تجویز دارو ممکن است تغییراتی را هم در رژیم‌های غذایی افراد منظور کنند. در موارد شدیدتر هم ممکن است اعمالی مثل تحریک الکتریکی مثانه یا عمل‌‌های جراحی ترمیمی، لازم شود.هنوز مطالعات جامع و کاملی در مورد تاثیر رژیم‌های غذایی روی حالت سیستیت بین‌بافتی انجام نگرفته است اما بسیاری از زنان می‌گویند که گوجه‌فرنگی، انواع سس‌ها، شکلات‌ها، نوشیدنی‌ها و مایعات حاوی کافئین و غذاهای حاوی چربی بالا علائم را در آن‌ها تشدید می‌بخشند، در گروهی دیگر هم خوردن هرگونه نوشیدن یا غذاهای حاوی قندهای مصنوعی به‌شدت علائم را بدتر می‌کند. به هر حال باید از هرچیزی که علائم را بدتر می‌کند پرهیز کنید. برخی پزشکان معتقدند، کسانی که رژیم غذایی آن‌ها شامل چند وعده غذایی کم‌حجم‌ و از گروه‌های مختلف غذایی باشد، علائم و دردهای کمتری را تجربه خواهند کرد. در ضمن خیال‌تان راحت باشد که این مشکل هیچ‌ مشکلی در روند طبیعی بارداری یک‌زن ایجاد نخواهد کرد.



اما از کجا بدانیم که سنگ کلیه داریم؛ در زنان علائم سنگ کلیه ممکن است با برخی حالات دیگر، مثلا بارداری خارج از رحمی (که در آن جنین به جای ‌لانه‌گزینی در رحم مادر، در لوله‌های شیپوری یا نقاط مختلف دیگر لانه‌گزینی می‌کند) اشتباه گرفته شود. یادتان باشد که با داشتن هر کدام از علائم سنگ کلیه با پزشک خودتان مشورت کنید و از خودتشخیصی و خوددرمانی بپرهیزید.در مورد سنگ‌های کوچک عموما هیچ علائمی ایجاد نمی‌شود و آن‌ها خودشان دفع می‌شوند اما در مورد سنگ‌های بزرگ‌تر، درد به‌صورت ناگهانی ایجاد می‌شود. تقریبا همه افراد مبتلا می‌گویند که این درد بدترین دردی است که در سراسر زندگی خود تجربه کرده‌اند. درد معمولا در ناحیه پشت یا در قسمت جلوی دستگاه ادراری و شکم یا در پهلو‌هاست. گاهی درد حالت عودکننده دارد و برای مدتی ساکت می‌شود و سپس دوباره عود می‌کند و ممکن است دچار حالت تهوع، استفراغ و دل‌پیچه شوید و خون در ادرار‌تان دیده شود. ادرار‌کردن همراه با سوزش و تکرر ادرار هم از دیگر علامت‌های شایع سنگ‌کلیه هستند.



احتمالا خیلی زیاد به واژه «سنگ کلیه» برخورد کرده‌اید و قطعا از این واژه هراس دارید اما واقعا سنگ کلیه چیست؟ خب، بعضی‌اوقات بدن شروع به ساختن سنگ می‌کند ـ که بیشتر آن ترکیبی از نمک و کلسیم است ـ و این سنگ‌ها در داخل دستگاه ادراری‌گیر می‌افتند. البته بیشتر سنگ‌هایی که در بدن ساخته می‌شوند آن‌قدر کوچک هستند که توسط جریان ادرار بدون این‌که فرد متوجه شود دفع می‌شوند اما اگر سنگی آن‌قدر بزرگ باشد که بخشی از کلیه یا حالب‌‌ها را مسدود ‌کند، درد ناگهانی شدیدی فرد را فرا می‌گیرد، این درد ممکن است در ناحیه پشت یا شکم باشد.

دفع‌کردن سنگ بسیار دردناک است و گاه در مواردی که سنگ دفع نشود و به درمان‌های معمول جواب ندهد، لازم می‌شود که سنگ را به وسیله درمان جراحی از بدن خارج کنند. در بسیاری از موارد، افرادی که دچار سنگ‌های کلیوی می‌شوند به درمان‌های غیرعملی و عامیانه‌ای روی می‌آورند که نه تنها وضعیت آن‌ها را بهتر نمی‌کند بلکه باعث بدتر شدن اوضاع هم می‌شود.


اگر بیشتر از یک‌بار دچار سنگ‌های کلیه شده‌اید یا اگر سابقه خانوادگی ابتلا به سنگ‌های کلیوی را دارید، احتمالا تمایل خواهید داشت که پزشکان معالج شما کاری بکنند که دیگر به این سنگ‌ها مبتلا نشوید. با تغییرات در رژیم غذایی و نوشیدن آب به مقدار کافی می‌توان بسیاری از سنگ‌ها را کوچک کرد یا مانع از تشکیل‌ آن‌ها شد اما بعضی از انواع سنگ‌ها هم به درمان‌های دارویی نیاز دارند. برای این کار نیاز است که پزشک معالج‌تان برای شما درخواست تجزیه ادرار را بدهد تا مشخص شود که شما مستعد ابتلا به کدام نوع از سنگ‌ها هستید و نقشه درمان مناسب را برای شما ترسیم کند. بسیاری از اوقات نخستین حمله درد سنگ کلیوی در ساعات شب و نیمه‌شب رخ می‌دهد. در این موارد گاهی افراد سعی می‌کنند با خوردن مسکن درد را آرام‌کنند اما بهترین کار این است که در هر ساعتی که دچار مشکل شدید به بخش اورژانس مراجعه کنید. سنگ‌های کلیوی مشکل مرگباری نیستند اما درد بسیار شدید دارند که معمولا به درمان‌های معمول خانگی جواب نمی‌دهند. در ضمن یادتان باشد که علائم سنگ کلیه مشابه علائم حالت‌هایی است که ممکن است مرگبار باشند، پس بلافاصله پس از بروز علائم به بخش اورژانس مراجعه کنید.


کلیه‌ها برای داشتن یک زندگی معمول لازم هستند. شما می‌توانید با یک کلیه زندگی کنید اما بدون یک کلیه می‌میرید. برای همین باید کاملا مراقب کلیه‌های خود باشید. شما باید به‌طور سالانه توسط پزشک معاینه شوید تا هرگونه مشکلات اولیه کلیوی در شما تشخیص داده شود. بسیاری از مشکلات جدی کلیوی اگر زود کشف شوند قابل درمان هستند.

اختصاصی مجله اینترنتی برترین ها Bartarinha.ir