لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
راهکارهایی برای یک مشکل شایع زنان
عفونتهای تکرارشونده مثانه مشکل بسیاری از زنان است، با انجام چند توصیه ساده میتوان تا حد زیادی از این عفونتهای آزاردهنده دردناک دور ماند...



95درصد بدن شما را آب تشکیل داده است. بهطور متوسط یک انسان به 8 لیوان آب در روز نیاز دارد تا وضعیت بدنش متعادل باشد. آب به داخل خون و لنف شما راه مییابد و وظیفه رساندن اکسیژن و موادغذایی به سلولها را عهدهدار میشود. مواددفعی و نامناسب بدن هم از طریق آب، به شکل عرق یا ادرار، دفع میشوند.
اگر همیشه به مقدار لزوم آب بخورید و بدن شما هیدراته باشد، بافتهای نرم- از جمله پوست- و مفاصل شما حالت و عملکرد بهتری خواهند داشت. درواقع کل بدن برای زنده و فعال بودن به آب نیاز دارد. بدن ما به گونهای طراحی شده است که حتی اگر آب نخوریم آب موردنیاز بدن را جذب میکند؛ میوهها و سبزیها لبریز از آب هستند، گوشت و حبوبات هم همینطور، اما برای تامین نیاز آب بدنتان از طریق آنها، به مقدار بسیاری از آنها نیاز خواهید داشت. پس بهترین کار این است که آب مورد نیاز بدنتان را با نوشیدن آب تامین کنید. یادتان هم باشد در روزهای گرم و خشک به مقدار بیشتری آب نیاز دارید و شاید حتی لازم باشد روزی 12 تا 15 لیوان آب بنوشید.
کمی آناتومی
دستگاه ادراری شامل کلیهها، حالبها، مثانه و اروتراست. بعد از اینکه دستگاه گوارش موادغذایی و آب را از خوراکیها جدا کرد، آنها را به خون وارد میکند. خون در جریان گردش خود به کلیه میرود و کلیهها پس از تصفیه آن مواددفعی را به لولههایی به اسم حالب میفرستند. هر 2 حالب به مثانه- که حکم انبار تجمع ادرار را دارد، وارد میشوند- مثانه عضوی عضلانی است که در قسمت جلوی لگن قرار گرفته و در زمان ادرار کردن با انقباض خود ادرار را از طریق اورترا خارج میکند.
برخی مواد را به عنوان محرکهای مثانه میشناسیم، پس برای آنکه از احتمال عفونت مثانه خود بکاهید از آنها دور بمانید: نوشیدنیهایی که کافئین بالا دارند (مثل قهوه، چای و انواع کولاها)، میوهها و آبمیوههای اسیدی (مثل تمام آبمیوههای خانواده مرکبات، آناناس و گوجهفرنگی) از این مواد هستند.
خطر باکتریها را کم کنید
شما میتوانید با کم کردن احتمال ورود باکتریها به دستگاه ادراری خودتان از احتمال ابتلایتان به سیست و سایر عفونتهای ادراری بکاهید. اینها توصیههایی است که میتواند به شما در این زمینه کمک کند:
مقدار مناسبی آب بنوشید. یادتان باشد که هر روز باید به مقدار کافی آب بنوشید و هیچگاه تشنه نمانید. آب کرانبری (و سایر میوههای گروه توتها) بدون اضافه کردن قند هم میتواند احتمال عفونت را در شما تا حدودی کاهش دهد.
برخی مواد را به عنوان محرکهای مثانه میشناسیم، پس برای آنکه از احتمال عفونت مثانه خود بکاهید از آنها دور بمانید: نوشیدنیهایی که کافئین بالا دارند (مثل قهوه، چای و انواع کولاها)، میوهها و آبمیوههای اسیدی (مثل تمام آبمیوههای خانواده مرکبات، آناناس و گوجهفرنگی) از این مواد هستند.
هیچگاه ادرار خودتان را نگه ندارید. هر زمان که احساس کردید باید به دستشویی بروید حتما این کار را بکنید.
رعایت نکات بهداشتی در زمان استحمام و دستشویی رفتن در کاهش احتمال بروز عفونت مثانه نقش بسیار مهمی دارد.
حتیالامکان از استفاده از حمامهای عمومی خودداری کرده و سعی کنید اگر از یک وان استفاده میکنید حتما قبل از نشستن در آن، آن را کاملا تمیز و در صورت امکان ضدعفونی کنید.
وقتی برای اولین بار در صبح به دستشویی میروید ممکن است رنگ ادرارتان زرد پررنگ باشد اما در طول روز باید رنگ آن کمتر و کمتر شود. یادتان باشد بسیاری از مکملهای ویتامینی و برخی از داروها میتوانند رنگ و بوی ادرار را تغییر دهند.
چند روز باید آنتیبیوتیک خورد؟
برای مشخصشدن عفونت مثانه پزشک معالج شما درخواست آزمایش ادرار و کشت ادرار خواهد کرد. اگر در زمان اخذ نمونه دقت کافی نکنید ممکن است نتیجه آزمایش به دلیل آلودهشدن نمونه با باکتریهای روی پوست به غلط مثبت شود.
در مورد محصولات شستوشو و بهداشتی خود کاملا دقیق باشید.
اگر دچار عفونت مثانه به طور مکرر میشوید، دیافراگم، شیوه مناسبی برای پیشگیری از بارداری در شما نیست.
این نکتهها را فراموش نکنید
نکته: اگر به طور منظم و به میزان لازم آب بنوشید، ادرار شما باید شفاف و بیرنگ باشد. البته ممکن است ادرار شما زرد کمرنگ باشد اما مهم است که شفاف باشد. اولین درمان سیست تجویز آنتیبیوتیک مناسب است. بسته به شدت بیماری ممکن است بین 3 تا روز آنتیبیوتیک برای بیمار تجویز شود. اگر بیماری مزمن شده باشد ممکن است برای بیمار ترکیبی از آنتیبیوتیکهای مختلف، به مدت طولانی تجویز شود. گاهی ممکن است پزشک براساس نتیجه آزمایش ادرار و شک به وجود عفونت درمان را با یک آنتیبیوتیک شروع کند و سپس پس از آماده شدن نتیجه کشت ادرار درمان را با آنتیبیوتیکی که میکروب عامل عفونت به آن حساستر است ادامه دهد. اگر عفونت بهطور مزمن باقی بماند یا تعداد دفعات عود آن زیاد باشد، ممکن است بررسیهای تشخیصی برای رد علت احتمالی (مثل وجود ناهنجاری در دستگاه ادراری) لازم باشد. اگر درد بیمار زیاد باشد ممکن است برای او دارویی مثل فنازوپریدین تجویز شود که از اسپلاسم مثانه میکاهد. این دارو ممکن است ادرار و حتی تعریق انسان را نارنجی رنگ بکند.
عقیده قدیمی مردم غرب در مورد اینکه خوردن آب کرانبری و سایر میوههای خانواده توت مثل بلوبری، زغالاخته و شاهتوت احتمال ابتلا به عفونتهای ادراری در زنان را کاهش میدهد، درست است.
میوه ضدعفونت
عقیده قدیمی مردم غرب در مورد اینکه خوردن آب کرانبری و سایر میوههای خانواده توت مثل بلوبری، زغالاخته و شاهتوت احتمال ابتلا به عفونتهای ادراری در زنان را کاهش میدهد، درست است. بهنظر میرسد مادهای در این میوهها که مانع از چسبیدن باکتریها به جدار مثانه و تکثیر آنها میشود و این باعث میشود که باکتریها توسط جریان ادرار دفع شوند البته اگر میزان باکتریهای واردشده زیاد باشد آن وقت حتی خوردن مقادیر زیاد آب کرانبری هم نمیتواند جلوی عفونت را بگیرد.
اما برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری باید چقدر از این میوهها مصرف کرد؟ واقعیت این است که پاسخ این سوال را هیچکس نمیداند اما به طور معمول برای کسانی که دچار عفونت مکرر مثانه میشوند توسط پزشکان یک فنجان آب کرانبری، 3 بار در روز برای پیشگیری توصیه میشود. در حال حاضر قرصهای کرانبری هم که نیاز به نسخه پزشک ندارند در بازار موجود هستند که باید روزی 2 قرص مصرف شوند.
علامتهای عفونت
بسیاری از زنان در طول دوره زندگی خود دچار عفونتهای ادراری میشوند. شایعترین فرم این عفونتها با عفونت مثانه یا سیست است. علت اصلی سیست هم همان میکروبهای دستگاه تناسلی و گوارشی هستند. اگر میکروبهای این مناطق به دستگاه ادراری راه پیدا کنند و دستگاه ایمنی بدن نتواند مانع آنها شود در مثانه تکثیر میشوند و عفونت را ایجاد میکنند. با توجه به تفاوت طول اورترا در مردان و زنان احتمال ابتلا به این بیماری در زنان بسیار بیشتر است. برای همین زنان باید مراقبتهای بهداشتی را به خصوص در زمان دستشویی رفتن رعایت کنند. استفاده ازدیافراگم برای پیشگیری از بارداری هم با توجه به فشاری که این جسم مصنوعی روی اورترا زنان وارد میکند و تخلیه آن را مشکل میکند باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت ادراری میشود.
علائم عفونت مثانه در هر زن با زن دیگری فرق میکند. برخی زنان علائم خفیفی دارند اما برخی دیگر از سوزش شدید رنج میبرند. حتی اگر به فرم خیلی خفیف بیماری مبتلا باشید هم باید آن را درمان کنید. اگر یکی از این علائم را داشتید حتما به پزشک مراجعه کنید:
1. احساس سوزش در زمان ادرار کردن
2.احساس نیاز مکرر به مراجعه به دستشویی
3.درد شکم یا ناحیه لگن
4.کنترل نداشتن ادرار
5. افزایش تعداد دفعات رفتن به دستشویی در شبها
6. ادرار بدبوی کدر
7. وجود خون در ادرار
تاریخ : چهارشنبه 90/5/19 | 9:0 صبح | نویسنده : سیدسعیدبهروزجزین | نظرات ()
لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید