پیرمرد گفت چرا روزه هستم فقط آب و غذا میخورم ، جوانان خندیدند و گفتند واقعا ؟
پیرمرد گفت بلی ، دروغ نمیگویم ، به کسی بد نگاه نمیکنم ، کسی را مسخره نمیکنم ،
بعد پیرمرد به جوانان گفت آیا شما هم روزه هستید ؟
یکی از جوانان درحالی که سرش را پایین نگه داشته بود به آرامی گفت :
زمانى بر مردم خواهد آمد که چند گناه بزرگ و عمل زشت در بین آنها رواج می یابد:
1- کارهاى زشت آشکار مى گردد و معمولى مى شود.
2- پرده هاى عفت و شرم پاره مى گردد.
3- زنا کارى و تجاوزهاى ناموسى علنى مى شود
4- مالهاى یتیمان را حلال مى شمارند و مى خورند.
5- ربا خوارى شیوع پیدا مى کند.
6- در سنجیدن و وزن کردن کم و کاست مى کنند.
7- شراب را به اسم نبیذ حلال شمرده و مى خورند.
8- رشوه را به عنوان هدیه و شیرینى مى گیرند.
9- به نام امانت دارى خیانت مى نمایند.
10- مردها خود را به شکل زنان و زنان خود را به صورت مردها در مى آورند.
11- به احکام و دستورات نماز بى اعتنائى مى کنند.
12- حج خانه خدا را براى غیر خدا(براى ریا و یا تجارت ) بجا مى آورند.
سپس ادامه داد: کیفر این زشتى ها این است که خداوند آنها را از فیوضات خود محروم مى کند،...... به دنبال آن کارها، بلاها مردم را فرا مى گیرد، تا جائى که کسانى صبح سالم هستند ولى شب در دل خاک و قبر آرمیده اند و گاهى شب سالمند و بامدادان جزء مردگان هستند. وقتى چنین روزگارى پیش آمد، لازم است انسان همیشه وصیت کرده باشد که مبادا بلائى بر او فرود آمده و بدون وصیت بمیرد و واجب است نماز را در اول وقت آن بخواند چون ممکن است تا آخر وقت زنده نباشد. هرکس آن زمان را درک کرد؛ بدون وضو نخوابد و اگر برایش امکان دارد همیشه با وضو باشد چه ترس آن است که مرگ ناگهانى برسد، لذا خوب است با وضو باشد که روح وى با طهارت خدا را ملاقات نماید.
بحارالانوار ج 19 ص 78
لیلة القدر خیر من الف شهر
شب قدر از شبهای مقدس و با برکت و پرفضیلت اسلامی است، بطوری که خداوند بلند مرتبه نیز از آن در قرآن کریم یاد کرده و به نزول قرآن در این شب شریف اشاره فرموده است ، و در بزرگی آن می فرماید: " لیلة القدر خیر من الف شهر " یعنی شب قدر از هزار ماه برتر است؛ همچنین در همین سوره به نزول ملائک و روح در این شب بر زمین فرود می آیند، و در روایات نیز داریم که ملائک خدمت امام زمان (ع) می رسندو آنچه را که بر بندگان مقدر شده ، بر ایشان عرضه می دارند؛ و باز در روایات آمده که مقدرات یکسال انسان و عمرها و روزی ها و تمام امور در این شب عزیز مشخص می شود .
شبی که به فرموده امام صادق علیه السلام قلب رمضان به شمار می‌آید. بهترین شب سال، شب قدر است که خداوند در قرآن کریم آن را شبی پربرکت دانسته و ارزش آن را برتر از هزار ماه بیان می‌کند.
آیا به راستی برکتی بالاتر از این هست که یک شب هم تراز هزار ماه یعنی 30 هزار شب یا 83 سال و 4 ماه قرار گیرد؟
چرا این شب «شب قدر» نامیده شده است؟ چه اسراری در آن نهفته و چه وقایع و حوادثی در آن رخ داده و می‌دهد؟
مفسران قرآن کریم با استفاده از قرآن و احادیث پیشوایان معصوم دین درباره نامگذاری این شب به «شب قدر» مطالب و دلایل زیادی آورده‌اند.
عبادت در این شب از عبادت هزار ماه با فضیلت تر است، و شب قدر از هزار ماه برتر است: (لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ).
این شب، شبى ناشناخته است و این ناشناختگى به دلیل عظمت آن شب است ( وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ).
در این شب مبارک، ملائکه و روح با اجازه پروردگار عالمیان نازل مىشوند (تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ) و روایات تصریح دارند که آنها بر قلب امام هر زمان نازل مىشوند.
این نزول براى تحقق هر امرى است که در سوره «دخان» بدان اشاره شده است (مِنْ کُلِّ أَمْرٍ) و این نزول - که مساوى با رحمت خاصه الهى بر مومنان شب زنده‌دار است - تا طلوع فجر ادامه دارد (سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ).
و شب قدر، شب تقدیر و اندازهگیرى است؛ زیرا در این سوره - که تنها پنج آیه دارد - سه بار «لیلة القدر» تکرار شده است و این نشانه اهتمام ویژه قرآن به مسئله اندازهگیرى در آن شب خاص است.
مرحوم کلینى در کافى از امام باقر علیه السلام نقل مىکند که آن حضرت در جواب معناى آیه «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةٍ مُبارَکَةٍ» فرمودند: «آرى شب قدر، شبى است که همه ساله در ماه رمضان و در دهه آخر آن، تجدید مىشود. شبى که قرآن جز در آن شب نازل نشده و آن شبى است که خداى تعالى دربارهاش فرموده است: «فیها یفرق کل امر حکیم؛ در آن شب هر، امرى با حکمت، متعین و ممتاز مىگردد.» آنگاه فرمود: «در شب قدر، هر حادثهاى که باید در طول آن سال واقع گردد، تقدیر مىشود؛ خیر و شر، طاعت و معصیت و فرزندى که قرار است متولد شود یا اجلى که قرار است فرارسد یا رزقى که قرار است برسد و ...
اولین کسی که بسم الله الرحمن الرحیم را نوشت حضرت سلیمان بود
اولین کسی که لاحول ولاقوه الا العلی العظیم فرمود حضرت رسول اکرم(ص)بود
اولین کسی که شعر را به عربی سرود حضرت آدم بود.
اولین کسی که برروی زمین شخم کاری کرد حضرت آدم بود.
اولین کسی که خانه کعبه را بنا نمود حضرت آدم بود.
اولین واضع علم حساب حضرت ادریس بود.
اولین کسی که خیاطی کرد حضرت ادریس بود.
اولین طفلی که شش ماهه بدنیا آمد وزنده ماند حضرت یحیی بود.
اولین کسی که قبا پوشید حضرت سلیمان بود.
اولین بشری که به آسمان صعود کرد حضرت عیسی بود.
اولین کسی که بر منبر رفت وخطبه خواند حضرت ابراهیم بود.
اولین کسی که درهم چهارگوش ساخت حضرت آدم بود.
اولین کسی که درراه خدا جهاد کرد حضرت ابراهیم بود.
اولین کسی که تیروکمان ساخت حضرت ابراهیم بود.
اولین کسی که خط نوشت حضرت ادریس بود.
اولین کسی که برایش قبر کنده شد ولحد تهیه شد حضرت آدم بود.
اولین کسی که سگ را به نگهبانی واداشت حضرت نوح بود.
اولین کسی که کشتی ساخت وبه روی آب روانه کرد حضرت نوح بود.
اولین کسی که پرچم برافراشت حضرت ابراهیم بود.
اولین کسی که الله اکبر گفت حضرت ابراهیم بود.
اولین کسی که پیمانه وترازو ساخت حضرت شعیب بود.
اولین کسی که زره ساخت حضرت داود بود.
اولین کسی که شکرتهیه کرد حضرت سلیمان بود.
اولین پیامبر در بنی اسراییل حضرت موسی بود.
اولین کسی که گریه کرد حضرت آدم بود.
اولین کسی که وسایل جنگی ساخت حضرت ادریس بود.
اولین کسی که حج بجا آورد حضرت آدم بود.
اولین کسی که شهر بنا کرد حضرت ادریس بود.
اولین شخصی که دربرابربت پرستی قیام کردحضرت ابراهیم بود.
اولین کسی که روزه گرفت حضرت آدم بود که در هرماه سه روز روزه می گرفت.
اولین کسی که ساعت های دوازده گانه را وضع کرد حضرت آدم بود
اولین کسی که به ربوبیت حق تعالی ایمان آورد حضرت رسول اکرم(ص) بود
یادمون باشه دلی را نشکنیم شاید خانه خدا باشه
کسی را تحقیر نکنیم شاید محبوب خدا باشه
از کمکی دریغ نکنیم شاید کلید بهشت باشه
سر نماز اول وقت حاضر شیم،شاید
آخرین دیدارمون با خدا باشه در زمین..
مردی از زاهدی که سالها ریاضت کشیده بود تا معبود خویش را دیدار کند پرسید: اولین گام در طی طریق چیست؟ زاهد مرد را برسر چاهی برد واز خواست تا به تصویر خود در آب بنگرد، امّا هر بار زاهد سنگ ریزه ای در چاه می انداخت وتصویر رامخشوش می ساخت زاهد گفت همانطور که انسان نمی تواند صورت خود را در آب مّواج به بیند خدا را نیز نمی تواند با ذهن آشفته ببیند. "این است اوّلین گام"
مردی در فروشگاهی گلدان می فروخت . زنی وارد فروشگاه شد و گلدانها را تماشا کرد . بعضی از گلدانها ساده و بعضی دیگر پر از نقش و نگار بودند . زن از قیمت گلدانها پرسید . با کمال تعجب متوجه شد که همه آنها یک قیمت دارند . از این رو پرسید : چطور ممکن است قیمت گلدانهای ساده و نقش دار یکی باشد ؟ فروشنده گفت : من هنرمندم و می توانم پول گلدانهایی که ساخته ام را بگیرم . اما نه به خاطر زیبایی آنها ، زیبایی مجانی است !
