@@@وطنم جزین@@@

چگونـه کـم هزینـه تر سفـر کنیـم؟

خانـواده، عشـق، حرکـت!

تعطیلات برای بیشتر خانواده ها مزه سفر می دهد و سفر به تعطیلات مزه روزهای تازه و شادتر را داشتن، حتی اگر به جایی تکراری برویم مثل شمال یا جنوب یا شهری تاریخی و... اما مسافرت "پــــول" می خواهد و نمی توان منکر مخارج سفر شد، خصوصا اگر در زمان تعطیلات قصد سفر داشته باشیم که متاسفانه همه چیز گران تر می شود ...

اما می توانیم با توجه به بودجه ای که داریم سفری را برنامه ریزی کنیم و حتی برای مدت کوتاه چند روزه حال و هوایمان را تغییر دهیم تا روزی که اوضاع اقتصادی بهتر شود و بتوان با فراغ بال بیشتری به سفر رفت. در آستانه روزهای بهاری نوروز که بسیاری دلشان می خواهد تنی به سفر بزنند و چمدان ببندند و از خانه و شهری که هر روزِ سال در آن چشم باز کرده اند به جایی بروند، پیشنهادهایی داریم برای داشتن یک سفر ارزان قیمت تر که شامل سفرهای داخلی و خارجی می شود.

- محلی را انتخاب کنید که توریست کمتری در تعطیلات نوروز به آنجا می رود: رفتن به شهرهای شمالی در فصل نوروز یا اصفهان و شیراز و... که محل تجمع مسافران هستند برای شما که بودجه محدودی دارید، مناسب نیست در حالی که شناسایی محل هایی که کمتر شناخته شده هستند، می توانند مخارج کمتری را برای شما رقم بزنند. حتی ممکن است این شهر در شمال باشد اما شهری یا روستایی باشد که با هزینه کمتر بتوانید به آنجا سفر و اقامت کنید. می توانید از دوستانی که اهل سفر هستند و سایت های اینترنتی اطلاعات بگیرید.

- هزینه حمل و نقل را کمتر کنید: درست است که به سفر رفتن با ماشین شخصی می تواند دلپذیرتر باشد و استقلال شما را حفظ کند، اما اگر 2 نفر هستید و جایی که می خواهید بروید روستایی یا شهری کوچک است که می توانید به راحتی در آن جا به جا شوید، بهتر است فکر بردن ماشین را از سرتان بیرون کنید. مخصوصا اگر ماشین شما به خرج افتاده و امکان می دهید در راه شما را بگذارد به هیچ وجه توی جاده نیفتید. سفر رفتن با اتوبوس یا قطار انتخاب خوب و منطقی تری است.

در ضمن اگر چند نفر هستید و در یک ماشین جا می شوید همگی با یک ماشین که ایمنی بیشتری دارد به سفر بروید و پول بنزین و دیگر مخارج پیش آمده برای ماشین را بین خودتان تقسیم کنید. با این روش پول بنزین و دیگر مخارج کمتر می شود. حتی اگر تعداد زیادی هستید یک ون کرایه کنید و با آن به سفر بروید. با این روش دیگر لازم نیست خستگی رانندگی را هم تحمل کنید.

- وسایل لازم را با خودتان ببرید: قبل از اینکه چمدان ببندید، کاغذ و قلمی بردارید و وسایل ضروری که لازم دارید را بنویسید و کم کم آنها را تهیه کنید. دقت کنید وسایل و کالاهایی که لازم دارید و در خانه دارید را حتما با خودتان ببرید تا به خرج دوباره نیفتید. داروها، دستگاه فشارسنج، تست قندخون، وسایل بچه ها مخصوصا اگر کودک نوپایی دارید را فراموش نکنید، دمپایی، حتی کبریت و... را هم بردارید تا مجبور نشوید برای پیدا کردن وسیله ای از این طرف شهری که نمی شناسید به سمت دیگری بروید و از طرفی هم زمان را از دست بدهید و هم وسیله ای که در خانه داشته اید را با قیمت بیشتری بخرید.

- هواشناس باشید: اگرچه ممکن است به جنوب بروید اما شاید در طول راه هوا سرد و بارانی شود یا هوای شهری مثل اردبیل که سرد و خنک است، گرم باشد و شما احتیاج به لباس خنک پیدا کنید پس حتما هم لباس گرم و هم لباس سبک داشته باشید تا مجبور به خرید دوباره نشوید.

- مکان شناس باشید: بدون برنامه و شناسایی محلی عازم شدن به شهری و مکانی ناشناس مخصوصا با خانواده نه تنها استرس، بلکه مخارج شما را هم زیاد می کند. شاید بودجه نداشته باشید در تعطیلات نوروزی روستای ماسوله در هتلی اقامت کنید اما شاید بتوانید اتاقی امن کرایه کنید یا چند کیلومتر دورتر از محل موردنظر چادر بزنید. مسافرخانه ای تمیز پیدا کنید یا در محل های اسکان عمومی مثل مدارس که برای این فصل آماده شده اند، اسکان کنید، اما همه این حدس ها و اطلاعات را قبل سفر فراهم کنید. همراه داشتن زیرانداز و پتوی سبک سفر، پماد مخصوص نیش حشرات و پشه بند برای کودکان می تواند امنیت شما را بالا ببرد و امنیت بالاتر یعنی حفظ جان و مال شما!

- وسایلتان را تعمیر کنید: قبل از سفر از سالم بودن هر وسیله ای مطمئن شوید؛ از سلامت ماشین گرفته تا فلاسک چای که همراه می برید. خراب شدن هر وسیله ای در راه یعنی مخارج مضاعف برای شما و هرچه این وسیله بزرگ تر و حیاتی تر باشد، مشکل شما هم بزرگ تر می شود. تنبلی نکنید و از هرکس بخواهید از سالم بودن وسیله ای مطمئن شود. بررسی کردن دوربین، سالم بودن چمدان ها و قفل چمدان و هر کار ریزودرشت دیگری که سروکار شما را به تعمیرگاه و مغازه می اندازد می تواند خرج شما را کمتر کند.

- کارت شناسایی های کاربردی را بردارید: همراه داشتن کارت شناسایی مثل کارت فرهنگیان، پزشکان، کارمندان، بازنشستگان و دانش آموزی در این ایام بسیار کاربردی است. می توانید در بسیاری جاها مثل موزه ها و حتی برخی مسافرخانه ها از آنها استفاده کنید. شاید به نظرتان کمکی که تخفیف این کارت ها به بودجه شما می کند بسیار ناچیز بیاید اما در حقیقت همین تخفیف های کوچک می تواند راهگشا باشد و به بودجه کوچک شما کمک کند.

- موقعیت خود را شناسایی کنید: کارمند جایی هستید؟ بازنشسته هستید؟ در شرکت خصوصی کار می کنید؟ شاید محل کار شما و صنف شما با شرکت ها و هتل های سراسر کشور قرارداد داشته باشد. چرا از این مکان ها استفاده نکنید یا حتی چرا از آشناهای نزدیکتان و همسفرهایتان نخواهید در این زمینه به شما کمک کنند؟

- غذا نخرید: شاید با خودتان بگویید چطور می شود در مسافرت غذا نخرید؟! شما به مسافرت می روید تا استراحت کنید نه اینکه پای گاز بایستید و آشپزی کنید. منظور ما هم غذا نخریدن نیست بلکه بیشتر از همه نرفتن به رستوران است، آن هم نه برای همه روزهایی که در سفر هستید بلکه می توانید به جای هر روز غذا خوردن در رستوران های گران قیمت، 2 یا 3 وعده (بستگی به طول زمان مسافرت و بودجه تان) در رستورانی غذا بخورید که کیفیت غذایش مشهور است، نه اسم و رسم آن!

اما خرید کنسرو، همراه داشتن بیسکویت، کیک، پنیر، آب جوش و دم کردن چای، کشمش و... می تواند هزینه شما را بسیار پایین بیاورد البته اگر قصد سفر داشته باشید نه قصد ملامت کردن خود و همسفرانتان به علت بودجه محدودی که دارند.

- مثل همه باشید: الان وقت خاص بودن نیست و این به معنای وخامت اوضاع هم نیست. به هر حال شما آنقدر سلامت هستید و بودجه دارید که به سفر بروید تا حالتان بهتر شود پس دست از خاص بودن به معنای رفتن به مکان های خاص، پوشیدن لباس های آنچنانی و مارک دار و گشتن در فروشگاه های معروف شهرها بردارید و با توجه به بودجه ای که دارید نقشه مسیر مسافرتتان را حتی اگر یک شهر و روستاست تعیین کنید.

- زیادی سوغاتی نخرید: شما بسیاری از خریدهایتان و خرج های اضافی را حذف کرده اید تا به سفر بیایید پس غیرمنطقی نباشید و به قول امروزی ها جوگیر نشوید و وسایلی که با کیفیت بهتر و قیمت مناسب تر در شهر خودتان پیدا می شود را به عنوان سوغاتی و یادگاری نخرید.

- بچه ها را توجیه کنید: اگر فرزندانتان به سن و سالی رسیده اند که متوجه موقعیت زندگی شما می شوند برای آنها توضیح دهید که می خواهید به مسافرت بروید اما نمی توانید مثل همیشه خرج اضافه داشته باشید. حتی با آنها در میان بگذارید که ترجیح می دهند به مسافرت بیایند یا همین بودجه را خرج کنند. در مورد گروه سنی خردسالان اما توضیح این موضوع و توجیه آنها مشکل است. در این رابطه می توانید خواسته آنها را کنترل کنید. اگر بودجه برای خرید اسباب بازی، لباس و... ندارید برنامه گشتن در فروشگاه ها و... را حذف کنید. طبیعتا هر بچه ای دلش می خواهد آنچه را که می بیند داشته باشد اما اگر این موارد را حداقل در سفر نبیند بهانه داشتن آنها را نمی گیرد.

- دفترچه بیمه با خودتان ببرید: همراه داشتن دفترچه بیمه نه تنها لازم بلکه بسیار ضروری است؛ چه سالمند باشید چه میانسال و چه پدر و مادر فرزندی، باید دفترچه بیمه تان را همراه داشته باشید تا اگر اتفاقی افتاد مجبور به پرداخت هزینه درمان مضاعف نشوید.

- روزهای خاص را پیدا کنید: برخی موزه ها روزهایی را به بازدید رایگان اختصاص می دهند. ممکن است این مورد درباره موزه ها، سینماها و جاهای دیدنی دیگر هم صدق کند پس کمی حوصله به خرج دهید، پرس وجو کنید و هزینه سفرتان را کاهش دهید.

- چمدانتان را گم نکنید: گم کردن هر چیزی یعنی خرج اضافی و اضافه تر از آن به هم ریختن اعصاب و سردرگمی! پس بهترین راه این است که به جای برداشتن چند ساک و چمدان یک چمدان بردارید تا بتوانید حواستان را به آن بدهید یا اگر هر فردی یک چمدان دارد به او گوشزد کنید مسوول وسایلش خودش است. اگر با گروه یا وسیله عمومی به سفر می روید حتما کارت اسمتان را روی چمدانتان نصب کنید. کار بهتر هم این است که ساکی خریداری کنید که با دیگر ساک ها و کیف ها متفاوت است. با این روش کسی اشتباهی وسیله شما را بر نخواهد داشت.

- از طبیعت لذت ببرید: اگر بودجه محدودی دارید بهتر است محلی که برای مسافرت انتخاب می کنید طبیعت باشد نه شهرهای بزرگ، مخصوصا در ایام تعطیل مانند عید که مسافران بسیاری مهمان این شهرها هستند. رفتن به طبیعت نه تنها اثر بهتری می تواند روی روحیه شما بگذارد که اگر جانب اطمینان را رعایت کنید، هزینه کمتری هم دربرخواهد داشت.

- تور مناسبی پیدا کنید: اگر می خواهید به سفر بروید، بودجه محدودی دارید و در ضمن حوصله جستجو و بلیت گرفتن را ندارید و حتی تنها هستید، می توانید یک تور داخلی چند روزه مطمئن پیدا و ثبت نام کنید و چمدانتان را ببندید و به سفر بروید.

آنها سبک و راحت سفر می کنند؛ ما سخت و سنگین

به گفته دکتر حسین باهر؛ رفتارشناس، عضو انجمن پزشکی گروه سلامت اجتماعی فرهنگستان علوم پزشکی :
معمولا مردم کشورهای پیشرفته، برعکس ما ایرانی ها، خیلی راحت و سبک سفر می کنند. به طورکلی در بیشتر کشورهای پیشرفته، تسهیلاتی مانند وسایل نقلیه مطمئن، رستوران های بین راهی مناسب، جاده های خوب، هتل ها و متل هایی با درجه های مختلف برای افرادی با درآمد مالی متفاوت، برای رفت وآمد و مسافرت وجود دارد و تمام این تسهیلات باعث می شوند که سفر برای آنها راحت باشد. مردمان بیشتر کشورهای پیشرفته فقط با در دست گرفتن یک ساک حاوی لوازم شخصی به سفر می روند اما اگر ما ایرانی ها بخواهیم به یک سفر یکی دو روزه هم برویم، آنقدر اسباب و اثاثیه با خودمان جمع می کنیم و تشریفات مختلف می چینیم که گاهی از سفر پشیمان می شویم یا به خاطر سختی های سفر، قید چیدن برنامه مسافرت برای ایام تعطیل را می زنیم. این در حالی است که سفر کردن می تواند باعث تغییر خلق وخو و رسیدن به آرامش روانی پس از طی روزهای سخت و متمادی کاری در طول سال باشد. به طور کلی می توان سخت سفر کردن و راحت نگرفتن مسافرت در میان ایرانی ها را به چند دلیل اصلی که در ادامه به آنها اشاره می کنیم، ربط داد:

- در کشور ما، امکانات لازم و کافی در مقصد سفر و بین راه نسبتا کم و ناکافی است.

- امکان ایجاد مشکل یا حادثه غیرمترقبه به دلیل عدم آمادگی لازم در جاده ها وجود دارد.

- بیشتر مردم به دلیل حساب و کتاب های اقتصادی، ترجیح می دهند وسایل اولیه و مورد نیاز را با خود همراه ببرند تا در مقصد یا بین راه مجبور به خرید کالاهای مورد نیازشان با قیمتی بالاتر نباشند. در این صورت به همه افراد پیشنهاد می شود کالاهایی سبک و ساده را برای سفر همراه داشته باشند؛ مثلا ظرف های سبک تر که حجم کمتری اشغال می کنند یا موادغذایی کنسروی که تهیه و آماده کردن آنها در سفر ساده باشد. ضمن اینکه در چند روز سفر باید از دیدن مکان های جدید لذت برد و خیلی در قید و بند خورد و خوراک نبود. مثلا می توان وعده های غذایی را کمتر و محدود به خوراکی هایی سبک و سالم مانند نان و پنیر، سیب زمینی پخته یا سایر غذاهای ساده کرد. به این ترتیب، نیاز به رفتن به رستوران و پرداخت هزینه های سنگین و گاهی هم مصرف غذاهای ناسالم از بین می رود و سفر کمی ساده تر می شود.

- یکی دیگر از مشکلات مربوط به سخت سفر کردن، این است که اقامت در هتل ها و متل ها برای ما ایرانی ها به خوبی جا نیفتاده است. یعنی گاهی برخی از خانواده ها به دلیل مشکلات اقتصادی و گران بودن هزینه هتل، ترجیح می دهند چادر و وسایل مخصوص خواب را هم در کنار لوازم لازم برای پخت و پز و شستن ظرف ها با خود همراه داشته باشند و به جای پرداخت هزینه اضافی برای اقامت در هتل یا مسافرخانه، در پارک ها، کمپ های تعیین شده از سوی شهرداری هر استان یا حتی کنار خیابان چادر بزنند و به این ترتیب، هزینه های سفرشان را تا حدی کاهش دهند. البته گاهی افرادی که از نظر مالی امکان اقامت در هتل یا مسافرخانه را دارند هم ترجیح می دهند یا در سفر چادر بزنند یا با کرایه خانه های شخصی کمی هزینه سفرشان را پایین بیاورند و در این صورت به نظر می رسد که این مساله، یک مساله فرهنگی و نشان دهنده نهادینه نشدن فرهنگ استفاده از مکان های اقامتی برای سفر باشد.

- برخی از افراد هم در ایام تعطیل به منزل اقوام و دوستان خود در شهرهای دیگر می روند و برای اینکه زحمت کمتری به آنها بدهند، مقداری از وسایل مورد نیاز را با خود همراه می برند. البته توصیه می شود از آنجا که هر خانواده ای برای ایام تعطیل خود برنامه ای دارد، هرگز سرزده به منزل اقوام و دوستان خود در شهرهای دیگر نروید و آنها را در تنگنا قرار ندهید. اگر قرار است عید را در خانه آشناهایتان بگذرانید، حتما با دعوت قبلی این کار را انجام دهید زیرا در غیر این صورت اسباب دردسر و ناراحتی آنها را در تعطیلات فراهم کرده اید.

 اس ام اس تبریک عید نوروز

به جمشید و آیین پاکش درود / که نوروز از او مانده در یادبود . . .
نوروز مبارک
 
دو قدم مانده به خندیدن برگ
یک نفس مانده به ذوق گل سرخ
چشم در چشم بهاری دیگر
تحفه ای یافت نکردم که کنم هدیه تان
یک سبد عاطفه دارم
همه ارزانی تان . . .
عید نوروز بر شما مبارک

تذکر جدی به عیدی بگیران
عیدی خود را در جیب خود نگه دارید !
ما هنوز سر اون عیدی هایی که ازمون میگرفتن و میرفتن واسم حساب بانکی باز میکردن ، اما هیچ وقت ندیدمشون ! با خانوادمون درگیرم !

از خانه به خانه،
و قلب به قلب،
از یک مکان به مکان دیگر.
گرمی و لذت
نوروز،
برای ما نزدیک به یکدیگر بودن را به ارمغان میاورد
سال نو مبارک

شب را
در می نوردم
و ز تاریکی گریزی ندارم
می دانم روشنایی در راه است
و فانوس عالم گونت
روشنی مهتاب
به تن دارد
نوروز مبارک


باران عشق همیشه می بارد اما در نوروز قطرههای باران طلایی رنگند.از خدا می خواهم که همیشه زیر این باران خیس شوی

شیشه عطر بهار، لب دیوار شکست و همه جا پر شد از بوی خدا. همه جا آیت اوست
نوروزتان مبارک

مزیت مجرد بودن اینکه شب عید به خاطر بی پولی ، شرمنده زن و بچه ات نمی شی !

دل را از پیله ی قهرش بیرون خواهم کشید
واژه ها را از خواب فراموشی بیدار خواهم کرد
دسته گلی از یاس و باران برایت خواهم چید
نقش لبخندرا بر چهره ی زیبایت خواهم پاشید
تا برایت پیام شادباشی بنویسم

نوروز پیامبر مهر است که مرا وامی دارد تنها به خاطر تو دوست داشتن را یاد بگیرم.
مهربانم سال نو مبارک


برای تو تمام صلح ، لذت و عشق این فصل رو آرزو میکنم . تغییر فصل رو بهت تبریک میگم
سال نو مبارک

هدیه سال نو میتونه خیلی چیزا باشه
میتونه چیز خاصی هم نباشه!
برای تو هر اسباب بازی جدیدی میتونه لذت آور باشه
و برای من  دیدن تو!

نوروز هیچ عیدی برایم ارزشمند تر از  حضورتو  نیست.

موی زمین سبز گشت،حین سپــر انداخت بحر
باد صبا باره اش تاخت به هر کوی و شهر
باد مبـــارک تـــورا ســال نو و سالها
وفـــق مــرادت رود گــردش ایام و دهر . . .

اس ام اس تبریک پیشاپیش عید نوروز92

سلام ، نزدیک عیده ، توی خونه تکونی دلت ما رو بیرون نکنی با معرفت !

*********اس ام اس عید نوروز*********

عاقبت زمستون رفت و رو سیاهیش برای ما موند ! 
امضاء حاجی فیروز !!!

*********اس ام اس عید نوروز*********

گلها همه با اذن تو برخواسته اند / از بهر ظهور تو خود آراسته اند 
مردم همه در لحظه تحویل ، بی شک / اول فرج تو را از خدا خواسته اند . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

بـیامد شاهد شیرین نوروز / بنازم سفره ای هفت سین نوروز 
زچشم ابر نیسا نی دراین فصـل / بریزد اشـک مشک آگین نوروز . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

امیدوارم تو سال جدید موتور آرزو هات پنچر نشه ! 
عید 92 مبارک

*********اس ام اس عید نوروز*********

بـهاران فیض دیگر دارد امسال / هوایش مشک و عنبردارد امسال 
عـــــروس قله ای پا میر و بابا / بدامن لعل و گوهر دارد امسال . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

خودت گفتی وعده در بهار است / بهار آمد دلم در انتظار است 
بهار هر کسی عید است و نوروز / بهار عاشقان دیدار یار است . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

چهار دعای برتر لحظه تحویل سال / اول دعا برای ظهور آن بی مثال 
دوم تمام ملت بی ضرر و بی ملال / سوم رسیدن ما به قله های کمال 
چهارم تمام جیب ها پر از پول ، اما حلال . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

عید حقیقی را کسانی درک میکنند که با یک چشم بر گذشته بگریند و با چشم دیگر 
به آینده لبخند بزنند . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

خداوندا تقدیر دوستان را در سال آینده به گونه ای قرار بده که در پایان سال 
از گذشته خود افسوس نخورند . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

آنان که هر روز تدارک اردوی آسمانی میبینند ، پر شکوهترین اوقات فراغت را دارند 
پرشکوه ترین تعطیلات نصیبتان باد . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

سعادت ، سخاوت ، سربلندی ، سروری ، سلامتی ، و سرور 
که بهترین هفت سین زندگی است را برای شما دوست عزیز آرزومندم . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

عید واقعی از آن کسی است که آخر سالش را جشن بگیرد نه اول سال را 
نوروز 92 بر شما مبارک . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

به علت نبود چرت و پرت از هم اکنون سال نو را به شما تبریک میگوئیم ! 
از طرف انجمن اس ام اس بازان !!!

*********اس ام اس عید نوروز*********

نرم نرمک میرسد اینک بهار ، خوش به حال روزگار ، خوش به حال چشمه ها و دشت ها 
خوش به حال دانه ها و سبزه ها ، خوش به حال غنچه های نیمه باز . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

خواستم برات سبزه عید بفرستم گفتم شاید طاقت نیاری و تا عید بخوریش !!!

*********اس ام اس عید نوروز*********

میخوام هفت سین عید رو با یاد تو بچینم 
سبزه را با یاد روی سبزه ات 
سمنو به یاد شیرینی لبخندت 
سایه دانه به رنگ چشم هایت 
سرکه با یاد ترشی مهربانیت 
سیب با یاد تردیه گونه هایت 
سکه با یاد درخشش قلبت 
سیر با یاد تندی کلامت 
با همه خوبی ها و بدی هایت دوستت دارم . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

بهار بهترین بهانه برای زیستن 
آغاز بهترین بهانه و آغاز بهار بر شما مبارک . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

میدونم اگه بگم سال نو مبارک حالت از شنیدن این جمله کلیشه ای بهم میخوره 
پس سال نو مبارک !!!

*********اس ام اس عید نوروز*********

امروز 2 نفر آدرس و شماره تلفنت رو ازم خواستن منم بهشون دادم 
یکیشون خوشبختی و اون یکی سعادت 
سال 92 میان سراغت !

*********اس ام اس عید نوروز*********

دنیا را برایتان شاد شاد و شادی را برایتان دنیا دنیا آرزو مندم 
هر روزتان نوروز . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

تو عید میوه ها گرون میشه ، قدر خودتو بدون گلابی !!!

*********اس ام اس عید نوروز*********

باز کن پنجره را ، که بهاران آمد / که شکفته گل سرخ ، به گلستان آمد 
سال نو مبارک . . .

*********اس ام اس عید نوروز*********

بهار با گلهایش ، و سال نو با امید هایش 
این عید با امیدهایش بر تو ای عزیز ترینم مبارک . . ..

با هم بیایم دعا کنیم خدامون و صدا کنیم

که آسمون بباره فراوونی بیاره

ازش بخوایم برامون سنگ تموم بذاره

راه‌های بسته باز شه هیچکی غریب نباشه

صورت و شکل هیچکس مردم فریب نباشه

شفا بده مریض و خط بزنه ستیز و

رو هیچ دیوار و بومی نخونه جغده شومی

دعا کنیم رها شن اونا که توی بندن

از بس نباشه نا اهل زندونا رو ببندند

خودش می دونه داره هرکسی آرزویی

این باشه آرزومون نریزه آبرویی

سیاه و سفید یکرنگ بشه

زشتی هامون قشنگ بشه

کویرا آباد بشن اسیرا آزاد بشن

خودش می دونه داره هرکسی آرزویی

این باشه آرزومون نریزه آبرویی

هر روزتان سرشار از نور خدا

و جام وجودتان لبالب از سروری که تمام درهای دلتان را بسوی خدا باز کند

اس ام اس تبریک سال نو

—————————

آرزو دارم نوروزی که پیش رو داری, آغاز روزایی باشد که آرزو داری….

—————————
پیشاپیش می بوسمت  یکی این ور (‘; ‘ ) یکی اون ور( ‘ ;’) یادت باشه اولین روبوسی عیدو من کردم…پیشاپیش سال نومبارک.

—————————

فرارسیدن نوروز این میراث با ارزش ایرانیها را بعدا تبریک میگم الان زوده

—————————

آقا تا دیدو بازدید های نوروزی شروع نشده تکلیف ماچ ها رو روشن کنید ، بالاخره باید سه بار ببوسیم یا دوبار ؟

—————————

مزیت مجرد بودن اینکه شب عید به خاطر بی پولی ، شرمنده زن و بچه ات نمی شی !

—————————

سلام میشه ازت خواهش کنم سال تحویل بیای خونمون ؟

آخه سبزه خوشگل تر از تو پیدا نکردم !

—————————

چند سال و چند عید باید از عمر تو بگذره تا آدم بشی !؟

یک سال از عمرت گذشت، ولی باز تو همونی که بودی !

فرشته دوست داشتنی بهارمبارک !

—————————

ای کاش که هر لحظه بهاری باشی

هر روز پر از امیدواری باشی

هر 365 روز امسال

سرگرم شمردن هزاری باشی!

—————————

بی اجازت دفتر  365 برگ جدیدتو دادم به خدا تا بهترین تقدیر رو برات نقاشی کنه

نوروز 92 مبارک

—————————

یادت باشه:تعطیلات بزودی تموم میشه وبعدش سرکار رفتنه که انتظار تورو میکشه.

بازم 1سال کار و خستگی!

(ستاد کوفت کردن تعطیلات نوروزی)

—————————

امروز 2 نفر آدرس و شماره تلفنت رو ازم خواستن منم بهشون دادم

یکیشون خوشبختی و اون یکی سعادت

سال 92 میان سراغت !

—————————

خواستم برات سبزه عید بفرستم گفتم شاید طاقت نیاری و تا عید بخوریش !!!

—————————
عید واقعی از آن کسی است که آخر سالش را جشن بگیرد نه اول سال را

نوروز 92 بر شما مبارک . . .

—————————
با ارزوی 12 ماه شادی 52 هفته خنده 365 روز سلامتی 8760ساعت عشق 525600دقیقه برکت 315300ثانیه دوستی سال نو پیشاپیش مبارک

—————————

عاقبت زمستون رفت و رو سیاهیش برای ما موند !

امضاء حاجی فیروز !!!

—————————

دنیا را برایتان شاد شاد و شادی را برایتان دنیا دنیا آرزو مندم

هر روزتان نوروز . . . سال 92 مبارک

—————————

تو عید میوه ها گرون میشه ، قدر خودتو بدون گلابی !!!

—————————

شیشه می شکند و زندگی می گذرد.

نوروز می اید تا به ما بگوید تنها محبت ماندنی است

پس دوستت دارم چه شیشه باشم چه اسیر سرنوشت

نوروز 92 مبارک

—————————

با تو از خاطره ها سرشارم.جشن نوروز تو را کم دارم

سال تحویل دلم می گیرد با تو تا اخر خط بیدارم . . .

—————پیامک تبریک سال نو————

لحظه ای که سال تحویل می شه

تنها لحظه ایه که بی منت به من لبخند می زنی

کاش هر ثانیه برای من سال تحویل باشه

تا لبخند همیشه مهمون لبهات بمونه

سال 92مبارک

—————————

در این نوروز باستانی خیال امدنت را به اغوش خسته می کشم

نوروز 92 مبارک

اس ام اس تبریک عید نوروز 

سایه حق

سلام عشق
سعادت روح

سلامت تن
سرمستی بهار

سکوت دعا
سرور جاودانه
این است هفت سین آریایی
نوروز مبارک

**********اس ام اس تبریک نوروز**********

عید

سلامتی
سعادت
سیادت

سرور
سروری
سبزی

سرزندگی
هفت سین سفره زندگیتان باشد.
نوروز ?? مبارک

**********اس ام اس تبریک نوروز**********

یک شاخه رز سفید تقدیم تو باد
رقصیدن شاخ بید تقدیم تو باد
تنها دل ساده ایست دارایی ما
آن هم شب عید تقدیم تو باد

**********اس ام اس تبریک نوروز**********

مثل ماهی زنده

مثل سبزه زیبا

مثل سمنو شیرین

مثل سنبل خوشبو

مثل سیب خوش رنگ

و مثل سکه با ارزش باشید

سال نو مبارک

**********اس ام اس تبریک نوروز**********

بهار،نـیم بهار،ربـع بـهار، بهار را قسمت کردند؛بازارشان سکه شد! دوست عزیز سبز ترین و همیشگی ترین بهار هارا برایت آرزو مندم

**********اس ام اس تبریک نوروز**********

نزدیک عیده، توی خونه تکونیه دلت، مارو بیرون نکنی!!!

**********اس ام اس تبریک نوروز**********

ز کوی یار می آ ید نسیم باد نوروزی از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی . نوروز مبارک

**********اس ام اس تبریک نوروز**********

با

تبریک سال نو
عاقبت زمستان رفت و رو سیاهیش برای ما موند
..
…
….
….
امضا
حاجی فیرو

نوروز در ایران باستان
مردم بابل از دوران‌های بسیار قدیم، روز اول سال را، عموماً در اعتدال بهاری (21 مارس) جشن می‌گرفتند. این زمان اول بهار و آغاز فصل نو است، زمانی که طبیعت از خواب زمستانی بیدار می‌شود، در حقیقت آغاز سال نو بود. از لوحه‌ها چنین بر می‌آید که این جشن تقریباً از 2340 سال، پیش از میلاد، شناخته شده بود
قدمت نوروز در ایران
آرتور کریستن سن، ایرانشناس نام‌دار دانمارکی نوشته‌است، سال ایرانیان باستان، به صورتی که آن را در سنگ‌نوشته‌های داریوش بزرگ در بیستون می‌یابیم، در پاییز آغاز می‌شد و جشن بسیار معروف مهرگان (بگیاد)، در اصل جشن اول سال ایرانیان بوده‌است. از جشن نوروز در اوستا و ادبیات اوستایی هیچ نام برده نشده‌، چنانکه از مهرگان نیز اشارتی نیست. در اواخر فرمانروایی داریوش بزرگ، ایرانیان که تحت تأثیر تمدن آسیای صغیر و سرزمین‌های مدیترانه ای قرار گرفته بودند، تقویم مصری را پذیرفتند که بر طبق آن سال به دوازده ماه سی روزه، به اضافه? پنج روز اضافی (پنجه دزدیده یا خمسه? مسترقه) تقسیم شده بود و در اعتدال بهاری آغاز می‌شد. این سال، یعنی سال اوستایی جدید، سال دینی زرتشتی گشت و تا امروز در نزد پارسیان حفظ گردیده‌است. روز اول سال در اعتدال بهاری، اول فروردین، عید نوروز است.

استاد مهرداد بهار با نظریه? وامگیری عید نوروز ایرانیان، از بین النهرین موافق نیست و عقیده دارد، از سه هزار سال پیش از میلاد، در آسیای غربی دو عید، رواج داشته‌است، عید آفرینش در اوایل پاییز و عید رستاخیزی که در آغاز بهار، برگزار می‌شده‌است. بعدها دو عید پاییزی و بهاری به یک عید تبدیل گردیده و سر بهار جشن گرفته می‌شده‌است. به اعتقاد مهرداد بهار، احتمالاً نوروز در ایران قبل از هخامنشیان وجود داشته، در اوستا مطرح نمی‌شود، چون یک عید ملی محسوب می‌شده و اوستا یک کتاب دینی است و جشن‌های خاص خودش را دارد. بعد از گذشت زمان، سرانجام دین زرتشتی، هم جشن مهرگان را که در آغاز یک عید بومی بوده و هم نوروز را می‌پذیرد.
.
جشن زرتشتی فروردگان
جشن فروردگان یا جشن همسپثمیدیه در دوران باستان به عنوان عید اصلی جشن گرفته می‌شد. این جشن فروهر‌ها بود و ظاهراً در آن هنگام ده روز و ده شب برگزار می شد. فروهرها همان ارواح مردگانند. نام فروردین که آغاز بهار است، برگرفته از نام فروهر هاست. در فروردین یشت آمده است که در مدت جشن فروردگان فروهرهای مؤمنان از اقامتگاه‌های خود می‌آیند و مدت ده شب در کنار مردم می‌مانند، این جشن مربوط به بازگشت مردگان بود. زمان این جشن به حساب گاه شمارهای امروزی، پنج روز آخر اسفند و پنج روز اول فروردین، بحساب می‌آمد. از زمانی که آغاز سال در اعتدال بهاری تعیین گردید، نوروز ششمین روز این جشن گشت که به فروردگان افزوده شد. بدین ترتیب اندیشه? شکوه و پر اهمیت بودن ششمین روز جشن سال نو، در ذهن ایرانیان، از قبل وجود داشته و در زمان ساسانی هم حفظ گردید.
.
نوروز کوچک
روز نخست فروردین ماه نوروز عامه یا نوروز کوچک یا نوروز صغیر خوانده می‌شد. پنج روز اول فروردین جشن نوروز گونه‌ای همگانی داشته و عموم مردمان به اجرای مراسم و سرور و شادمانی می گذرانیده‌اند، از اینرو آنرا نوروز عامه نامیده‌اند.
.
نوروز بزرگ در ششمین روز فروردین
در گاه‌شماری زرتشتی ایران باستان، روز ششم هر ماه شمسی و ماه سوم هر سال خورشیدی، بنام خرداد می باشد. نوروز بزرگ یا خردادروز نام ششمین روز فروردین ماه در ایران باستان بوده‌است. خردادامشاسپند موکل بر آب است و این روز بدو منسوب می‌باشد. این روز در میان جشن‌ها و اعیاد فراوان ایران باستان به ویژه دوران ساسانیان از اهمیت و ارزش و تقدس خاصی بهره داشته‌است. بسیاری از حوادث مهم به موجب آن در چنین روزی واقع شده از جمله زرتشتیان بدان باور دارند که تولد زرتشت نیز در چنین روزی است بعدها وقتی ایرانیان اسلام و تقویم عرب را پذیرفتند، جشن زرتشتی فروردگان و نوروز بزرگ، در ششمین روز ماه فروردین، از بین رفت.
.
مراسم ایرانیان باستان در نوروز
آداب و رسوم نوروزی همه سرچشمه‌ای کهن دارند و از نظر گاه دانش مردم‌شناسی بسیار جالب توجه برای مطالعه هستند. ایرانیان عقیده داشتند که سرنوشت انسان و جهان در سالی که در پیش است، در نوروز تعیین می‌شود. گفته می‌شد که در این روز زرتشت با خدا گفتگویی پنهانی داشت و در این روز نیکبختی‌ها برای مردمان زمین، تقسیم می‌گردد و از این روست که ایرانیان آن را روز امید نامند.
.
خوان نوروزی
ایرانیان عقیده داشتند که در ایام نوروز ارواح درگذشتگان از جایگاه آسمانی خود به زمین و به خانه‌های خویش باز می گردند. بازماندگان برای پذیرایی از آنها سفره‌ای رنگین می‌گستراندند و انواع خوراک‌ها و نوشاک‌ها را در آن می‌نهادند تا ارواح درگذشتگان از پذیرایی و صفا و پاکیزگی بازماندگان، دل خوش شده و آنان را برکت عطا کنند. این رسم توجیه سفره? نوروزی یا هفت سین شد. استاد پورداود هفت سین را همان خوانی که جهت درگذشتگان می‌گستردند، می‌داند.
.
کاشت حبوبات جهت تفال زدن
یکی از آیین‌های که پیش از نوروز تدارک آن مرسوم بوده، پروردن سبزه می‌باشد. به موجب روایتی کهن، بیست و پنج روز پیش از عید، ستون‌هایی از خشت خام اطراف حیاط دربار برپا می‌کردند و بر فراز هر ستونی نوعی دانه از حبوبات می‌کاشتند و خوبی و بدی رویش غلات را در سالی که در پیش بود، از چگونگی روییدن آن پیش بینی می‌کردند. معمول بود به رشد این دانه‌ها نگریسته و هر یک از دانه‌هایی که بهتر بار آمده بود، تفال می‌زدند که آن محصول در سال بیشتر خواهد بود. در خانه‌ها نیز در ظروف ویژه سبزه به عمل می‌آوردند. هر کدام از مردمان در ظرفی یا چیزی مانند آن اقلامی از دانه‌ها از قبیل گندم، جو، برنج، لوبیا، عدس، ارزن، نخود، کنجد، باقلا، ذرت، و ماش می‌کاشتند.
.
جشن و مراسم آب پاشی
از جمله مراسم بسیار مشهور و سنتی معتبری که در نوروز انجام می‌شد، رسوم آبریزگان یا شست و شو و غسل و آب پاشیدن به یکدیگر بوده است. در جشن آبریزگان و به کار بردن آب، برای تطهیر و برای اطمینان یافتن از باران کافی بوده است. ابوریحان بیرونی می‌گوید مردمان هنگام سپیده‌دم این روز، خود را می‌شستند و در آب کاریزها و آبگیرها، غوطه‌ور می‌شدند. در این روز مردمان به یکدیگر آب می‌پاشیدند، به همان دلیلی که خود را می‌شستند و سبب آن همان اغتسال است. برخی گفته‌اند که علت این است که در کشور ایران دیرگاهی باران نبارید، ناگهان به ایران سخت ببارید و مردم به این باران تبرک جستند و از این آب به یکدیگر پاشیدند و این کار همین طور در ایران مرسوم بماند.
به نظر می‌رسد جشن آبریزگان اصلی همان تیرگان باشد و در نوروز عبارت بوده‌است از غسل و شست و شو و آماده شدن از لحاظ سنن دینی جهت حلول سال نو.
.
هدایای نوروزی
در نوروز و مهرگان رسم بود که نمایندگان و بزرگان و فرمانروایان ایالات و اشراف و عامه? مردم هر یک به توانایی و استطاعت، هدایایی را به دربار اهدا می‌کردند.
در نوروز مردم بیکدیگر شیرینی هدیه می‌دادند و این رسم در دوران ساسانی همگانی بوده‌است. در نوروز بزرگ، پیش از لب به سخن گشودن، شکر می‌خورند و بر خود روغن می‌مالند تا از انواع بلایا در طول سال، در امان باشند.
.
جشن سوری پایان سال
یکی از جشن‌های آتش مرسوم جشن سوری پایان سال بود. این جشن در یکی از چند شب آخر سال که مسلماً چهارشنبه نبوده است برگزار می‌شده‌است. در جشن فروردگان مردم پیش از عید نوروز بر روی پشت بام‌ها، آتش برمی‌افروختند، اگر چنین می‌کردند تصور بر این بود که فروهر‌ها (ارواح مردگان) به طور گروهی بازگشته و مانند یک سپاه به بازماندگان کمک خواهند کرد. در نتیجه جنگ‌های خیلی مهم، را سعی می‌کردند که در بهار آغاز کنند چون فروهر‌ها، در بهار به یاری بازماندگان می‌آیند.
.
کوسه برنشین
مراسم کوسه برنشین یا بهار جشن. ابوریحان بیرونی شرح این رسم را آورده است که در اولین روز بهار مرد کوسه را بر خر می‌نشاندند که به دستی کلاغ داشت و به دستی بادزن که خود را مرتب باد می‌زد اشعاری می‌خواند که حاکی از وداع با زمستان و سرما بود و از مردم چیزی به سکه و دینار می‌گرفت. آنچه از مردم می‌ستاند، از بامداد تا نیمروز به جهت خزانه و شاه بود و آنچه از نیمروز تا عصر اخذ می‌کرد، تعلق به خودش داشت. آنگاه اگر از عصر وی را می دیدند، مورد آزار و شتم قرار می‌دادند. این رسم در روزگار ساسانی و دوره? اسلامی، توسط غلامان سیاه اجرا می‌شده که ملبس به لباس‌های رنگارنگ شده و با آرایش ویژه و لهجه? شکسته و خاصی که داشتند، دف و دایره می‌زدند و ترانه‌های نوروزی می‌خواندند. حاجی فیروز‌های امروزی که مقارن نوروز و سال نو در کوی و برزن مردم را به طرب در می‌آورند، از بقایای آن رسم کهن است. با این تفاوت که امروزه چون غلام و سیاهانی نیستند که چنین کنند، دیگران خود را سیاه کرده و به زی آنان آراسته و تقلیدشان می‌کنند.
.
میر نوروزی
در ایران رسم بود در ایام عید نوروز محض تفریح عمومی و مضحکه فردی عامی و از میان مردم را به عنوان پادشاه یا امیر یا حاکمی موقتی به نام میر نوروزی انتخاب می‌کردند و برای یک یا چند روز زمام امور شهری را به عهده‌اش می‌سپردند پس از انقضای ایام جشن سلطنت او نیز به پایان می‌رسیده است. واضح است که جز تفریح و خنده و بازی هیچ منظور دیگری در بین نبوده است و احکامی که میرنوروزی صادر می‌کرده پس از نوروز به حال اول بازگردانده می‌شده است. نظیر این جشن در بابل نیز مرسوم بود.
.
بار عام نوروزی
در زمان هخامنشیان، شاه، نوروز را در تخت جمشید برپا می‌داشت. از رسم‌هایی که شاهان در نوروز برگزار می‌کردند، یکی این بود که شاه جشن نوروز را افتتاح می‌کرد و به مردمان اعلام می‌داشت که وی آنان را بار خواهد داد و به آنان نیکی خواهد کرد. دومین روز، بلند پایه‌ترین کسان را بار می‌داد، یعنی دهقانان و اعضای خاندان‌های بزرگ (اشراف بلند پایه? موروثی، ویسپوهران). سومین روز، اسوران و بلند پایه‌ترین موبدان را بار میداد. چهارمین روز، خانواده? خود و نزدیکان خویشان و درباریان را بار می‌داد و پنجمین روز، فرزندان و کارگزاران خود را بار می‌داد. بدین ترتیب به هر کدام رتبه و اکرامی را که شایسته? آن بود ارزانی می داشت چون روز ششم فرا می‌رسید، شاه که وظایف خود را نسبت به آنان انجام داده‌بود، نوروز را برای خود و در خلوت جشن می‌گرفت.
در دو جشن بزرگ نوروز و مهرگان تظلم و دادخواهی و بار عام شاه و رسوم اهدای پیش کش‌ها بسیار اهمیت داشت و با تشریفات فراوان اجرا می‌شد. در نوروز رسمی در دربار جاری بود که اربابان نقش بندگان را برعهده می‌گرفتند و برعکس. خواجه نظام‌الملک طوسی وزیر مشهور سلاطین سلجوقی نکته? دیگری درباره? جشن نوروز در زمان ساسانیان ضبط کرده‌است.

رسم ملکان عجم چنان بوده است که روز نوروز و مهرگان پادشاه اجازه? دیدار عامه? مردم را می‌داده‌است و هیچ کس را مانعی از دیدار با شاه نبوده‌است. هر کس قصه? خویش نوشته و شکایت خود را آماده می‌کرد و شاه نامه‌ها و شکایات مردم را یک به یک، بررسی می‌کرد. اگر از شاه شکایتی می‌شد، موبد موبدان را قاضی قرار داده و شاه از تخت به زیر آمدی و پیش موبد به دو زانو می‌نشست و می گفت «بدون محابا بین من و این مرد داوری کن. هیچ گناهی نیست، نزدیک ایزد تعالی، بزرگتر از گناه پادشاهان چون شاه بیدادگر باشد، لشکر همه بیدادگر شوند و خدای عز و عجل را فراموش کنند و کفران نعمت آرند.» پس موبد به داد مردم، رسیدگی کرده و داد به تمامی بستاند و اگر کسی بر ملک، دعوی باطل کرده بود، عقوبتی بزرگ به او می‌داد و می گفت «این سزای آن کس است که بر شاه و مملکت وی عیب جوید.» در نوروز هر که ضعیف تر بود، نزدیکتر به شاه بود و کسانی که قویتر بودند، باید دورتر از شاه جای می‌گرفتند. از زمان اردشیر تا زمان یزدگرد بزه گر (یکم)، این رسم بر جا بود. یزدگرد روشهای پدران را بگردانید.
خواجه نظام‌الملک طوسی، یزدگرد یکم را به عنوان پادشاهی که این رسم را برانداخته، معرفی کرده‌است ولی در واقع این رسم توسط یزدگرد دوم، لغو شده‌است.
.
روایتی از پیامبر اسلام در مورد نوروز
در کیهان‌شناسی نوشته? زکریا قزوینی، روایتی از پیامبر اسلام، آمده‌است که با استناد به قول عبدالصمد بن علی که از قول پدربزرگش، عبدالله بن عباس آن را نقل کرده‌است، جامی سیمین محتوی شیرینی به پیامبر هدیه شد. پیامبر پرسید «این چیست؟» پاسخ دادند «اینها شیرینی نوروز است». وی گفت «نوروز چیست؟» پاسخ دادند «این عیدی بزرگ برای ایرانیان است.» گفت «این روزی است که در آن خدا سپاه را دوباره زنده کرد.» پرسیدند «کدام سپاه، ای پیامبر خدا؟» پاسخ داد «سپاه کسانی که از اقامتگاه‌های خود از ترس مرگ بیرون آمدند و هزاران بودند و خدا به آنان گفت، بمیرید و بعد آنان را آن روز زنده کرد و روان‌هایشان را به آنان بازگردانید و به آسمان فرمان داد که بارانی بر آنان ببارد، از این روست که مردمان این رسم را دارند که در این روز آب می‌پاشند.» سپس مقداری از آن شیرینی را خورد و محتوای جام را میان اصحاب خود تقسیم کرد. این روایت را ابوریحان بیرونی نیز در آثار الباقیه آورده‌است.

فلسفه نوروز از دیدگاه دکتر علی شریعتی

از : زنده یاد دکتر علی شریعتی
سخن تازه از نوروز گفتن دشوار است. نوروز یک جشن ملی است،‌جشن ملی را همه می‌شناسند که چیست، نوروز هر ساله برپا می‌شود و هر ساله از آن سخن می‌رود. بسیار گفته‌اند و بسیار شنیده‌اید؛ پس به تکرار نیازی نیست؟ چرا، هست. مگر نوروز را خود مکرر نمی‌کنید؟ پس سخن از نوروز را نیز مکرر بشنوید. در علم و ادب تکرار ملال‌آور است و بیهوده؛ “عقل” تکرار را نمی‌پسندد؛ اما “احساس” تکرار را دوست دارد، طبیعت تکرار را دوست دارد، جامعه به تکرار نیازمند است، طبیعت را از تکرار ساخته‌اند؛ جامعه با تکرار نیرومند می‌شود، احساس با تکرار جان می‌گیرد و نوروز داستان زیبایی است که در آن، طبیعت، احساس و جامعه هر سه دست‌اندرکارند.
نوروز که قرن‌های دراز است بر همة جشن‌های جهان فخر می‌فروشد، از آن رو “هست” که یک قرارداد مصنوعی اجتماعی و یا یک جشن تحمیلی سیاسی نیست، جشن جهان است و روز شادمانی زمین، آسمان و آفتاب، و جوشِ شکفتن‌ها و شور زادن‌ها و سرشار از هیجانِ هر “آغاز”.
جشن‌های دیگران، غالباً انسان‌ها را از کارگاه‌ها، مزرعه‌ها، دشت و صحرا، کوچه و بازار، باغ‌ها و کشتزارها، در میان اطاق‌ها و زیر سقف‌ها و پشت درهای بسته جمع می‌کند: کافه‌ها، کاباره‌ها، زیرزمینی‌ها، سالن‌ها، خانه‌ها … در فضایی گرم از نفت، روشن از چراغ، لرزان از دود، زیبا از رنگ و آراسته از گل‌های کاغذی، مقوایی، مومی، بوی کندر و عطر و … اما نوروز دست مردم را می‌گیرد و از زیر سقف‌ها، درهای بسته، فضاهای خفه، لای دیوارهای بلند و نزدیک شهرها و خانه‌ها،‌ به دامن آزاد و بیکرانة طبیعت می‌کشاند: گرم از بهار، روشن از آفتاب، لرزان از هیجانِ آفرینش و آفریدن، زیبا از هنرمندی باد و باران، آراسته با شکوفه، جوانه، سبزه و معطر از:
“بوی باران، بوی پونه، بوی خاک،
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک” …
نوروز تجدید خاطرة بزرگی است: خاطرة خویشاوندی انسان با طبیعت. هر سال، این فرزند فراموشکار که،‌ سرگرم کارهای مصنوعی و ساخته‌های پیچیدة خود، مادر خویش را از یاد می‌برد، با یادآوری‌های وسوسه‌آمیز نوروز، به دامن وی باز می‌گردد و با او، این بازگشت و تجدید دیدار را جشن می‌گیر: فرزند، در دامن مادر، خود را بازمی‌یابد و مادر،‌ در کنار فرزند، چهره‌اش از شادی می‌شکفد، اشک شوق می‌بارد، فریادهای شادی می‌کشد؛ جوان می‌شود، حیات دوباره می‌گیرد. با دیدار یوسفش بینا و بیدار می‌شود.
تمدن مصنوعی ما هر چه پیچیده‌تر و سنگین‌تر می‌گردد، نیاز به بازگشت و بازشناخت طبیعت را در انسان حیاتی‌تر می‌کند و بدینگونه است که نوروز، برخلاف سنت‌ها که پیر می‌شوند و فرسوده و گاه بیهوده، رو به توانایی می‌رود و در هر حال، آینده‌ای جوان‌تر و درخشان‌تر دارد، چه، نوروز راه سومی است که جنگ دیرینه‌ای را که از روزگار لائوتزو و کنفسیوس تا زمان روسو و ولتر درگیر است به آشتی می‌کشاند.
نوروز تنها فرصتی برای آسایش، تفریح و خوشگذرانی نیست، نیاز ضروری جامعه، خوراک حیاتی یک ملت نیز هست. دنیایی که بر تغییر و تحول، گسیختن و زایل شدن، درهم ریختن و از دست رفتن بنا شده است، جایی که در آن، آنچه ثابت است و همواره لایتغیر و همیشه پایدار،‌ تنها تغییر است و ناپایداری؛ چه چیز می‌تواند ملتی را، جامعه‌ای را، در برابر عرابة بی‌رحم زمان – که بر همه چیز می‌گذرد و له می‌کند و می‌رود، هر پایه‌ای را می‌شکند و شیرازه‌ای را میگسلد- از زوال مصون دارد؟
هیچ ملتی با یک نسل و دو نسل شکل نمی‌گیرد؛ ملت، مجموعة پیوستة نسل‌های متوالی بسیار است، اما زمان، این تیغ بی‌رحم، پیوند نسل‌ها را قطع می‌کند؛ میان ما و گذشتگانمان- آنها که روح جامعة‌ ما و ملت ما را ساخته‌اند- درة هولناک تاریخ حفر شده است؛ قرن‌های تهی ما را از آنان جدا ساخته‌اند؛ تنها سنت‌ها هستند که پنهان از چشم جلاد زمان، ما را از این درة هولناک گذر می‌دهند و با گذشتگانمان و با گذشته‌هایمان آشنا می‌سازند. در چهرة مقدس این سنت‌ها است که ما حضور آنان را در زمان خویش، کنار خویش و در “خودِ خویش”، احساس می‌کنیم؛ حضور خود را در میان آنان می‌بینیم و جشن نوروز یکی از استوارترین و زیباترین سنت‌ها است.
در آن هنگام که مراسم نوروز را به پا می‌داریم، گویی خود را در همة‌ نوروزهایی که هر ساله در این سرزمین برپا می‌کرده‌اند، حاضر می‌یابیم و در این حال، صحنه‌های تاریک و روشن و صفحات سیاه و سفید تاریخ ملت کهن ما در برابر دیدگانمان ورق می‌خورد، رژه می‌رود. ایمان به اینکه نوروز را ملت ما هر ساله در این سرزمین بر پا می‌داشته است، این اندیشه‌های پرهیجان را در مغزمان بیدار می‌کند که: آری، هر ساله! حتی همان سالی که اسکندر چهرة این خاک را به خون ملت ما رنگین کرده بود، در کنار شعله‌های مهیبی که از تخت جمشید زبانه می‌کشید، همانجا، همان وقت، مردم مصیبت‌زدة ما نوروز را جدی‌تر و با ایمان بیشتری برپا می‌کردند؛ آری، هر ساله! حتی همان سال که سربازان قتیبه بر کنارة جیحون سرخ رنگ،‌ خیمه برافراشته بودند و مهلب خراسان را پیاپی قتل عام می‌کرد، در آرامش غمگین شهرهای مجروح و در کنار آتشکده‌های سرد و خاموش، نوروز را گرم و پرشور جشن می‌گرفتند.
تاریخ از مردی در سیستان خبر می‌دهد که در آن هنگام که عرب سراسر این سرزمین را در زیر شمشیر خلیفة جاهلی آرام کرده بود، از قتل عام شهرها و ویرانی خانه‌ها و آوارگی سپاهیان می‌گفت و مردم را می‌گریاند و سپس، چنگ خویش را برمی‌گرفت و می‌گفت: “اباتیمار، اندکی شادی باید”! نوروز در این سال‌ها و در همة سال‌های همانندش، شادی‌یی اینچنین بوده است، عیاشی و “بی‌خودی” نبوده است،‌ اعلام ماندن و ادامه داشتن و بودن این ملت بوده و نشانة پیوند با گذشته‌ای که زمان و حوادث ویران‌کنندة زمان همواره در گسستن آن می‌کوشیده‌ است.
نوروز همه وقت عزیز بوده است؛ در چشم مغان، در چشم موبدان، در چشم مسلمانان و در چشم شیعیان مسلمان، همه نوروز را عزیز شمرده‌اند و با زبان خویش، از آن سخن گفته‌اند. حتی فیلسوفان و دانشمندان که گفته‌اند: “نوروز روز نخستین آفرینش است که اورمزد دست به خلقت جهان زد و شش روز در این کار بود و ششمین روز، خلقت جهان پایان گرفت و از این رو است که نخستین روز فروردین را هورمزد نام داده‌اند و ششمین روز را مقدس شمرده‌اند”.
چه افسانة زیبایی؛ زیباتر از واقعیت! راستی مگر هر کس احساس نمی‌کند که نخستین روز بهار، گویی نخستین روز آفرینش است. اگر روزی خدا جهان را آغاز کرده است، مسلماً آن روز، این نوروز بوده است. مسلما بهار نخستین فصل و فروردین نخستین ماه و نوروز نخستین روز آفرینش است. هرگز خدا جهان را و طبیعت را با پاییز یا زمستان یا تابستان آغاز نکرده است. مسلما اولین روز بهار، سبزه‌ها روییدن آغاز کرده‌اند و رودها رفتن و شکوفه‌ها سرزدن و جوانه‌ها شکفتن، یعنی نوروز.
بی‌شک، روح در این فصل زاده است و عشق در این روز سر زده است و نخستین بار، آفتاب در نخستین روز نوروز طلوع کرده است و زمان با وی آغاز شده است.
اسلام که همة رنگ‌های قومیت را زدود و سنت‌ها را دگرگون کرد، نوروز را جلای بیشتری داد، شیرازه بست و آن را، با پشتوانه‌ای استوار، از خطر زوال در دوران مسلمانی ایرانیان، مصون داشت. انتخاب علی به خلافت و نیز انتخاب علی به وصایت، در غدیر خم، هر دو در این هنگام بوده است و چه تصادف شگفتی! آن همه خلوص و ایمان و عشقی که ایرانیان در اسلام به علی و حکومت علی داشتند پشتوانة نوروز شد. نوروز که با جان ملیت زنده بود، روح مذهب نیز گرفت؛ سنت ملی و نژادی، با ایمان مذهبی و عشق نیرومند تازه‌ای که در دلهای مردم این سرزمین برپا شده بود پیوند خورد و محکم گشت، مقدس شد و، در دوران صفویه، رسما یک شعار شیعی گردید،‌ مملو از اخلاص و ایمان و همراه با دعاها و اوراد ویژة خویش. آنچنان که یکسال نوروز و عاشورا در یک روز افتاد و پادشاه صفوی، آن روز را عاشورا گرفت و روز بعد را نوروز!
نوروز- این پیری که غبار قرن‌های بسیار بر چهره‌اش نشسته است- در طول تاریخ کهن خویش، روزگاری در کنار مغان، اوراد مهرپرستان را خطاب به خویش می‌شنیده است؛ پس از آن، در کنار آتشکده‌های زردشتی، سرود مقدس موبدان و زمزمة اوستا و سروش اهورامزدا را به گوشش می‌خوانده‌اند؛ از آن پس، با آیات قرآن و زبان الله از او تجلیل می‌کرده‌اند و اکنون، علاوه بر آن، با نماز و دعای تشیع و عشق به حقیقت علی و حکومت علی، او را جان می‌بخشند و در همة این چهره‌های گوناگونش، این پیر روزگارآلود، که در همة قرن‌ها و با همة نسل‌ها و همة اجداد ما- از اکنون تا روزگار افسانه‌ای جمشید باستانی- زیسته است و با همه‌مان بوده است، رسالت بزرگ خویش را، همه وقت، با قدرت و عشق و وفاداری و صمیمیت انجام داده است و آن، زدودن رنگ پژمردگی و اندوه از سیمای این ملت نومید و مجروح است و درآمیختن روح مردم این سرزمین بلاخیز با روح شاد و جانبخش طبیعت و، عظیم‌تر از همه، پیوند دادن نسل‌های متوالی این قوم- که بر سر چهار راه حوادث تاریخ نشسته و همواره تیغ جلادان و غارتگران و سازندگان کله منار‌ها بند بندش را از هم می‌گسسته است و نیز پیمان‌یگانگی بستن میان همة دل‌های خویشاوندی که دیوار عبوس و بیگانة دوران‌ها در میانه‌شان حائل می‌گشته و درة عمیق فراموشی میانشان جدایی می‌افکنده است.
و ما، در این لحظه، در این نخستین لحظات آغاز آفرینش، نخستین روز خلقت، روز اورمزد، آتش اهورایی نوروز را باز برمی‌افروزیم و در عمق وجدان خویش، به پایمردی خیال، از صحراهای سیاه و مرگ‌زدة قرون تهی می‌گذریم و در همة نوروزهایی که در زیر آسمان پاک و آفتاب روشن سرزمین ما برپا می‌شده است، با همة زنان و مردانی که خون آنان در رگ‌هایمان می‌دود و روح آنان در دلهایمان می‌زند شرکت می‌کنیم و بدینگونه، “بودن خویش” را، به عنوان یک ملت، در تندباد ریشه برانداز زمان‌ها و آشوبِ گسیختن‌ها و دگرگون شدن‌ها خلود می‌بخشیم و، در هجوم این قرن دشمنکامی که ما را با خود بیگانه ساخته و، “خالی از خویش”، بردة رام و طعمة زدوده از “شخصیت” این غرب غارتگر کرده است، در این میعادگاهی که همة نسل‌های تاریخ و اساطیر ملت ما حضور دارند، با آنان پیمان وفا می‌بندیم و “امانت عشق” را از آنان به ودیعه می‌گیریم که “هرگز نمیریم” و “دوام راستین” خویش را به نام ملتی که در این صحرای عظیم بشری، ریشه در عمق فرهنگی سرشار از غنی و قداست و جلال دارد و بر پایة “اصالت” خویش، در رهگذر تاریخ ایستاده است، “بر صحیفة عالم ثبت” کنیم.