از رسول اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-روایت شده که حضرت فرمود:
از شب جمع? اول رجب غفلت نکنید، چه ملائکه آن شب را «لیلة الرغائب» مى‌خوانند و آن چنین است که وقتى ثلث از شب بگذرد، ملکى در آسمان‌ها و زمین باقى نمى‌ماند، مگر اینکه در کعبه و پیرامون آن جمع مى‌شوند و خداوند خطاب به آنها مى‌گوید: اى فرشتگان من! هرکه چه مى‌خواهید، از من مسئلت کنید! مى‌گویند: اى پروردگار! حاجت ما این است که روزه‌گیرندگان رجب را ببخشى. خداوند-تبارک و تعالى- مى‌فرماید: به درستى که چنین کردم.
و شایسته‌تر آنکه: هرکس که این روایت را بشنود، در آن شب به ملائکه درودهاى فراوان بفرستد، تا حق این تحیّت را به مقدار توان خویش ادا کند.
سپس رسول اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-فرمود:
کسى که اولین پنجشنبه رجب را روزه نگرفته و بین عشاء و نیم? شب دوازده رکعت نماز بگذارد و میان هر دو رکعت سلام داده و در هر رکعت، یک‌بار حمد و سه بار «إِنّ?ا أَنْزَلْن?اهُ فِی لَیْلَةِ اَلْقَدْرِ» و دوازده بار «قُلْ هُوَ اَللّ?هُ أَحَدٌ» را بخواند و زمانى که از نماز فارغ شد هفتاد بار به من صلوات فرستاده و بگوید: الّلهم صلّ على محمّد النّبى الامى و على آله و پس از آن سجده کند و در سجده‌هایش هفتاد بار بگوید: «سبوح قدوس، ربّ الملائکة و الروح» و سپس سر برداشته و بگوید: «رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم انک انت العلى العظیم» و دیگربار سجده نموده و در سجده‌اش، همان چیزى را که در سجد? اول خود گفت بگوید و پس از آن، حاجتش را از خدا بخواهد، مگر اینکه به درستى که برآورده مى‌شود، اگر خدا بخواهد.
رسول اکرم-صلّى اللّه علیه و آله و سلّم-پس از آن چنین فرمود:
سوگند به خدایى که جانم در قبض? قدرت اوست! مردى و زنى از بندگان خداوند این نماز را نمى‌خواند، مگر اینکه خداوند گناهانش را مى‌بخشد، هرچند به انداز? کف‌هاى دریا و ریگ‌هاى بیابان‌ها و وزن کوه‌ها و عدد برگ درختان باشد و چنین است که آن شخص در روز قیامت، هفتصد نفر از اهل بیت خودش را-که مستحق آتش هستند-شفاعت خواهد کرد و زمانى که شب اول قبرش شود، خداوند ثواب این نمازش را به صورتى زیبا و چهر? باز و زبانى خوش برایش برخواهد انگیخت و خواهد گفت: اى دوست من! بشارتت باد که از سختى رستى! و او، به آن چهره مى‌گوید: کیستى که نیکوتر از تو ندیده و پاکیزه‌تر از بوى تو، بویى استشمام نکرده‌ام؟ او مى‌گوید: اى حبیب من! همانا من، ثواب نمازى هستم که تو آن شب، در فلان ماه خواندى. و من در این شب آمده‌ام، تا حقت را ادا کرده، مونس تنهایى‌ات باشم و وحشتت را رفع کنم و زمانى که در صور دمیده شد، در عرصات قیامت بر سرت سایه بیفکنم و به درستى که تو هرگز از خیر مولایت فقیر و خالى دست نخواهى ماند.
ظاهر بخش اول روایت این است که: لیلة الرغائب، اول شب جمع? ماه رجب است، ولى اگر بر حسب اتفاق روز اول ماه رجب جمعه باشد، عمل یاد شده، در بخش آخر روایت با عمل لیلة الرغائب تطبیق خواهد کرد و مقتضى ظاهر روایت این است که: بگوییم عمل به این روایت، در صورتى است که روز اول ماه رجب، روز جمعه نباشد و اگر روز اول ماه، جمعه باشد، این عمل را باید براى جمع? دوم ماه گذاشت، هرچند که با لیلة الرغائب منطبق نباشد. در روایت نیز صراحتى در این خصوص وجود ندارد که این عمل، منحصر به لیلة الرغائب است، اما آنچه در نفس تقویت مى‌شود، این است که عمل مختص اولین جمعه رجب است و اگر روز اول ماه رجب هم جمعه باشد، لازمه‌اش گرفتن روزه نیست، یا اگر روزه گرفتن در پنجشنبه را شرط عمل بدانیم، باید قید رجب را از پنجشنبه برداریم، به این معنى که پنج‌شنبه‌اى را که فردایش اول رجب است، از طرف ما روزه گرفته شود و عمل‌هاى یاد شده در شب جمعه اول رجب به جاى آورده شود.
