آن که کار امروز را به فردا می اندازد، کار فردا را نیز به پس فردا می اندازد. رمز موفقیت بعضی ها این است که هر کاری را به موقع انجام می دهند و برای همه اوقات خویش برنامه دارند؛ که بزرگان گفته اند: «توزیعُ الْوَقْتِ توسیعُ الوقت؛ تقسیم بندی وقت، وسعت وقت می آورد».
بیشتر بزرگان، اندیشمندان، مخترعان و پژوهندگان صاحب اثر و تالیف، موفقیت های خویش را نتیجه استفاده درست از فرصت ها و نظم در کارها و برنامه ریزی در زندگی می دانند. برای حساب گران دقیق، ساعت و روز و هفته و ماه، معنا و مفهوم و ارزش و اعتبار بسیاری دارد.
انسان، همیشه فارغ و آسوده، جوان و شاداب، سالم و باحوصله و توان مند و آماده نیست. گرفتاری ها، ضعف ها، بی حوصلگی ها، تحلیل رفتن قوا و کاهش استعدادها، همه در انتظار اوست. پیروزی با کسی است که از دوران فراغت، برای ایام گرفتاری بهره جوید و از روزی های جوانی و نشاط، برای دوره پیری و ضعف و سستی ذخیره سازد. به تعبیر زیبای نظامی گنجوی:
| تا جوانی و تندرستی هست | آید اسباب هر مراد به دست |
| تو که سرسبزی جهان داری | ره کنون رو که پای آن داری |
بی توجهی به فرصت ها، پی آمدهای تلخ و حسرت باری دارد و برعکس، در ربودن فرصت، ثمره های شیرین به بار می آورد. پس فرصت ها را دریابیم.
پیام متن:
| قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند | بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم |
