روزی سرخپوشی تنها در جنگل گردش می کرد که تخم عقابی را روی زمین دید.
به خیال این که تخم مرغ معمولی است .آن را در لانه یک مرغ گذاشت .جوجه
عقاب نیز همانند دیگر جوجه ها ی مرغ از تخم بیرون آمد و مانند آنها شروع به
راه رقتن و دانه چیدن کرد .
یک روز زیبای بهاری ،عقاب کوچولو که اندکی بزرگ تر شده بود ،متوجه پرنده ی
زیبا و باشکوهی شد که در پهنه آسمان پرواز می کرد .پرسید:"این چه پرنده ای
هست "؟
مرغ با مهربانی پاسخ داد :این عقاب است ،زیباترین وقوی ترین پرنده ی دنیا ،
عقاب کوچک با خود اندیشید: که چقدر خوب بود .اگر او هم عقاب بود و اینگونه
توانمند و باشکوه پرواز میکرد .
اما چون باور داشت که جوجه مرغ معمولی است .خیلی زود همه چیز را
فراموش کرد.
و به دانه چیدن مشغول شد و تمام عمر را هم چون مرغ خانگی سپری کرد."
چه بسیار از ما انسانها که مانند این عقاب کوچک هستیم !سرشار از نیروها و
استعدادهای خارق العاده و کشف نشده که در صورت شکوفایی و عملی
شدن آنها هم خود وهم جامعه از ان استفاده های فراوان خواهیم کرد.
