@@@وطنم جزین@@@

اما برخلاف آنچه به نظر می‌رسد، این خطوط سیاه رنگ به این موجودات کمک می‌کند تا بتوانند خود را از دید دشمنانشان مخفی کنند. سال 1844، طبیعت شناسی به نام فرانسیس گالتون تحقیقات جامعی دراین‌باره انجام داد و متوجه شد این خطوط راه راه سیاه رنگ به گورخرها کمک می‌کند تا بتوانند در تاریکی شب‌های آفریقا از دید دشمنان مخفی شوند و خود را از چنگال آنها مصون نگه دارند. 50 سال بعد نیز ابوت تایر ثابت کرد این خطوط موجب خطای چشم شکارچی‌ها می‌شوند و به این ترتیب، آنها در تعقیب گورخرها به بیراهه می‌روند.

علاوه بر این، شکارچی‌هایی که این موجودات را تحت تعقیب قرار می‌دهند، ابتدا توجهشان معطوف به این خطوط راه راه می‌شود و در نتیجه از توجه به شکل ظاهری آنچه می‌بینند، غافل می‌مانند و پس از گذشت مدت زمانی متوجه خواهند شد آنچه دیده‌اند یک گورخر بوده، اما همین مدت زمان کوتاه یعنی مدت زمانی که به طول می‌انجامد تا شکارچی، شکار را شناسایی کند، این فرصت را به گورخر می‌دهد تا بتواند خود را از چنگال دشمن نجات داده و فرار کند.

دیگر گورخرهایی که کنار هم و به صورت گروهی زندگی می‌کنند نیز به محض این‌که متوجه دیدن این خطوط راه راه می‌شوند که همچون برقی از مقابلشان می‌گذرد، بسرعت می‌فهمند باید فرار را برقرار ترجیح داده و مانند دیگر همنوعانشان خود را به مکان امنی دور از چنگال دشمن برسانند. از سوی دیگر وقتی این حیوانات به صورت گروهی فرار می‌کنند، شکارچی‌ای که در تعقیب یکی از آنهاست، در میان انبوه جمعیت گورخرها که کنار هم در حال فرار هستند، از تعقیب بازمانده و دیگر قادر به تعقیب شکار نخواهد بود.

همچنین وجود این خطوط راه راه به عنوان یک ویژگی اختصاصی به بچه گورخرها کمک می‌‌کند هنگامی که به صورت دسته جمعی برای یافتن غذا از محل زندگی‌شان دور می‌شوند، بتوانند براحتی مادرشان را از میان انبوهی از گورخرها شناسایی کنند. گورخرهای بالغ نیز هنگام جفتگیری از همین خطوط اختصاصی برای یافتن گورخرهایی که متعلق به یک گونه باشند، استفاده می‌کنند.