@@@وطنم جزین@@@

چون بیشتر مردم با دست راست کار می کنند به همین سبب دکمه های لباس را سمت راست میدوزند تا افرادی که به اصطلاح راست دست هستند به آسانی بتوانند دکمه های لباس خود را باز کرده یا ببندند. البته این موضوع در مورد لباس های مردانه کاملا صادق است اما بانوان چطور؟

چرا با آنکه بیشتر خانم ها مانند آقایان راست دست هستند دکمه لباسشون سمت چپ دوخته شده است؟

برای پاسخ به این پرسش باید عقربه های زمان را به عقب بچرخانیم و به گذشته های دور برویم. یعنی زمانیکه نخستین بار دکمه لباس ساخته شد و این دکمه کالایی لوکس و گرانبها به شمار می رفت و تنها مردمان طبقه مرفه اجتماع استطاعت خرید آنرا داشتند. این در حالی بود که زنان اشرافی در آن زمان هیچگاه لباس خود را شخصا به تن نمی کردند بلکه خدمتکاری داشتند که این کار را برایشان انجام می داد.

چون خدمتکار برای بستن یا گشودن دکمه لباس بانوی خود می بایستی مقابل او قرار می گرفت دوزندگان لباس زنانه معمولا دکمه لباس را در سمتی قرار می دادند که خدمتکار بتواند به راحتی با دست راست خود آنها را باز کرده یا ببندد! از این رو دکمه لباس زنان را سمت چپ می دوختند.

هر چند امروزه استفاده از دکمه عمومیت یافته و دیگر از آن خدمتکاران خبرینیست با این حال هنوز هم این اصل به قوت خود باقی مانده و دکمه های لباس هایزنانه سمت چپ دوخته می شود.

منبع : bo2aks.com

یکی بود یکی نبود. کرمولک، یک کرم کوچولو بود که با پدرو مادرش در یک باغچه کوچولو در حیاط خانه‌ای زندگی می‌کرد. کرم کوچولو برخلاف بقیه دوستاش خیلی کرم تنبلی بود وهمیشه یک جایی زیر سایه لم می‌داد و بازی بچه‌های دیگر را نگاه می‌کرد. هرچقدر دوست‌هایش به او می‌گفتند که با آنها بازی کند، همیشه با خمیازه می‌گفت: «نه، من خسته‌ام، باید استراحت کنم، شما بازی کنید.»  مادر و پدر کرمولک خیلی نگران بودند، چون او خیلی تپل شده بود. مادرش مدام به او می‌گفت: «پسرم، قند عسلم، خوبه کمی ورزش کنی، گاهی وقتا نرمش کنی، تا کمی لاغر بکنی، خودت رو راحت بکنی.»

---

اما کرمولک گوشش بدهکار نبود، هرروز صبح که از خواب پا می‌شد تا شب که می‌خواست بخوابد همه‌اش یک گوشه‌ای دراز کشیده بود وهله‌هوله می‌خورد، شب هم که می‌شد خسته و کسل می‌رفت بخوابد تا دوباره صبح شود و شروع کند به خوردن.  کرمولک قصه ما آن‌قدر شکمو بود که حتی شب‌ها هم خواب غذا‌های رنگارنگ می‌دید. او آن‌قدر خوراکی‌های مختلف می‌خورد که دیگر دقت نمی‌کرد که الان دارد چه می‌خورد. فقط و فقط خوراکی می‌خورد. تا این‌که یک روز که زیر سایه یک گل نشسته بود، دید که باغبان مهربان وسط باغچه یک بوته کاشت. از این بوته چند دانه کوچولوی سبز رنگ آویزان بود، کرمولک بی‌توجه به بوته جدید به خواب بعد از ظهرش ادامه داد...  روز‌ها می‌گذشت و دانه‌های سبز بوته جدید تبدیل به میوه‌های دراز و تپل قرمز رنگی شدند که رنگ زیبای‌شان باغچه را هم زیبا‌تر کرده بود. کرمولک هم با دیدن رنگ زیبای این میوه‌های عجیب دلش ضعف می‌رفت تا یک گازی به آنها بزند.  او نمی‌دانست نام این میوه چیست ولی احساس می‌کرد باید خیلی خوشمزه باشد. از طرفی آن‌قدر تنبل بود که نمی‌توانست از بوته بالا برود واز میوه‌های خوشرنگ و بامزه‌اش بخورد. او شب‌ها خواب آن میوه‌ها را می‌دید که بسیار شیرین و خوشمزه بودند. خواب می‌دید در بالای بوته نشسته و دارد همه را یک جا می‌خورد.

---

بالاخره یک شب کرمولک تصمیم گرفت وقتی قرص ماه کامل شد آرام و یواشکی کنار بوته برود و از آن میوه‌ها بخورد. شب که شد کرمولک آرام و بی سروصدا از خانه بیرون رفت و آرام آرام رفت تا رسید به بوته. کمی به این طرف وآن طرف نگاه کرد و بعد به سختی از بوته بالا رفت، تا این‌که رسید به اولین میوه زیبا.  چشم‌هایش را بست و با خوشحالی دهانش را تا آنجا که می‌توانست باز کرد و یک گاز بزرگ به آن زد اما...  به محض گاز زدن به آن میوه دهانش سوخت، انگار آتش گرفته بود، از شدت سوزش قرمز شد و شروع کرد به جیغ کشیدن.  چون درخانه کرمولک باز بود، پدرو مادرش صدایش را شنیدند و به کمکش رفتند. آنها دیدند کرمولک یک فلفل قرمز بزرگ را گاز زده و دارد می‌سوزد، مادرش برایش آب آورد، اما کرمولک آنقدر دهانش سوخته بود که اشک چشمانش تمام نمی‌شد، پدرو مادرش او را به خانه بردند.

---

 مادرش او را دوباره به تختش برد وبه او گفت: «تو امشب کار بدی کردی که بی‌اجازه از خانه بیرون رفتی، اگر برایت اتفاقی می‌افتاد من و پدرت خیلی غصه می‌خوردیم.» کرمولک گفت: «مامان جونم آخه من چند روزی بود میوه‌های این بوته را می‌دیدم و خیلی دلم می‌خواست از اون بخورم، ولی نمی‌دونستم اسمش چیه و اینقدر تنده، واسه همین دیگه طاقتم تموم شد.»  مادر کرمولک گفت: «تو باید سوال می‌کردی! اگر از من یا پدرت می‌پرسیدی ما بهت می‌گفتیم که این بوته، بوته فلفله و نباید به اون نزدیک بشی، یادته بهت می‌گفتم آنقدر شکمو نباش، کمتر هله‌هوله بخور وکمی ورزش کن، اگر به حرفم گوش می‌دادی به دردسر نمی‌افتادی، شکمو بودن تو باعث شد آنقدر اذیت بشی، ولی حالا اشکالی نداره. به جاش یاد گرفتی از این به بعد هر چیزی رو که نمی‌دونی بپرسی و در مورد کاری که می‌خوای بکنی خوب فکر کنی.»  کرمولک کوچولو اشکهاشو پاک کرد و به مادرش گفت: «مامان جونم قول می‌دم از این به بعد پسر خوبی باشم، هله‌هوله کمتر بخورم وهر چیزی هم که نمی‌دونم از شما بپرسم. قول می‌دم از فردا ورزش کنم و دیگه شکمو نباشم.»  کرمولک از فردای اون روز به قولش عمل کرد و شروع کرد به ورزش کردن، او دیگر هله‌هوله نمی‌خورد. به جایش غذاهایی می‌خورد که مقوی وسالم بودند. در کنار همه اینها کرمولک لاغر شده بود و حالا که دیگر خیلی تپل نبود می‌توانست با دوستاش بازی کند.

شنا یکی از بهترین ورزش‌هایی است که می‌توانید به کودک‌تان یاد بدهید. گرمای تابستان را فقط آب‌تنی و شنا قابل تحمل می‌کند. ضمن آن‌که در میان آموزش‌های مختلف تابستانی به کودکان ورزش شنا جایگاه ویژه‌ای دارد. این ورزش جدای از این‌که همزمان باعث تقویت اندام‌ها و عضلات می‌شود به رشد استخوان‌بندی کودک نیز کمک می‌کند. این ویژگی را باید به امکان تنفس بهتر کودکان اضافه کرد زیرا شنا باعث افزایش حجم ریه‌ها می‌شود. در کنار تمام این موارد، الگوی خواب شبانه کودکانی که شنا می‌کنند نیز بسیار منظم می‌شود و بالاخره این‌که نخستین چیزی که می‌توانید بعد از مدتی شنا در کودک خود مشاهده کنید، اعتماد به نفس و احساس استقلالی است که در کودک رشد پیدا می‌کند. در کنار تمام این موارد نکات مهمی در مورد شنای کودکان و سلامت استخرهای مخصوص آن‌ها وجود دارد که دکتر اکبر کوشانفر، متخصص کودکان آن‌ها را توضیح می‌دهد.

---

در تابستان که همه آب‌تنی و شنا را تفریح مناسبی برای این فصل می‌دانند، ممکن است این تفریح مناسب به مذاق برخی کودکان خوش نیاید و احساس ترس از آب مانع لذت بردن از آب‌تنی و استخر شود. هر چند آب ماده‌ای است که کودک آن را به‌خوبی می‌شناسد چون 9ماه پیش از تولد در آب زندگی کرده است، با این حال وسعت استخر، سرو صدای دیگران و... می‌تواند عواملی برای ایجاد ترس باشد. نکته مهم آن است که نباید کودک را مجبور کرد در آب بپرد بلکه باید به او زمان داد تا به‌تدریج با آب آشتی کند. چنانچه کودک ترس از آب داشته باشد، والدین باید در وان حمام یا زیر دوش او را با آب بیشتر آشنا کنند تا آب برایش مطلوب و دوست داشتنی باشد.

---

استخرهای روباز به‌دلیل قرار گرفتن در معرض آفتاب و خاصیت ضدعفونی‌کنندگی نور خورشید انتخاب مناسبی هستند اما به شرط آن‌که مراقب آفتاب سوختگی‌های ناشی از قرار گرفتن در معرض آفتاب هم باشید. پوست ظریف و حساس کودکان نباید در مدت زمان طولانی در معرض نور مستقیم قرار گیرد. توصیه می‌شود کودکان بیش از 15 دقیقه در معرض آفتاب قرار نگیرند تا از خطرات آفتاب سوختگی در امان بمانند. نکته مهم در مورد استخرهای روباز آن است که در ماه‌های تیر و مرداد و بین ساعت‌های 10 صبح تا 2 بعداز‌ظهر به‌علت درجه حرارت زیاد برای استفاده کودکان مناسب نیست. از سوی دیگر استخرهای سرپوشیده نیز احتمال تشدید آسم را در کودکان مبتلا زیاد می‌کنند که علت آن نیز کلر موجود در این استخرهاست. بهتر است هنگام استفاده کودکان مبتلا به آسم، والدین دقت بیشتری داشته باشند.

---

زمانی که کودک‌تان نزدیک ساحل بازی می‌کند، به او جلیقه نجات مناسب جثه‌اش بپوشانید. برای پیدا کردن جلیقه نجات مناسب کودک‌تان باید به برچسب روی آن توجه کنید. در این برچسب اطلاعات لازم در مورد وزن و سایزی که برای جلیقه مناسب است، نوشته شده. برای بچه‌های زیر 5 سال، باید جلیقه‌ای انتخاب کنید که بین پاها یک تسمه و محافظ سر هم داشته باشد. این یقه محافظ، سر کودک را بالا و صورت او را خارج از آب نگه می‌دارد. جلیقه‌های شناور، تیوپ‌ها و بازوبندهای بادی وسایل مناسبی برای جلوگیری از غرق شدن کودک نیستند.

---

از آن‌جا که استخر مورد استفاده عموم قرار می‌گیرد، برای پیشگیری از رشد قارچ‌ها، عفونت‌ها و میکروب‌ها در آب، این مکان باید کاملا ضدعفونی شود. به همین دلیل از ماده ضدعفونی‌کننده کلر در استخرها استفاده می‌شود، ضمن آن‌که هفته‌ای 2 بار آب استخر تعویض می‌شود. کلر استخر در افراد عادی مشکلی ایجاد نمی‌کند ولی در برخی کودکان یا بزرگسالان که زمینه حساسیت دارند ممکن است عفونت و قرمزی چشم را به‌دنبال داشته باشد. باکتری‌های موجود در آب می‌توانند قرنیه را ملتهب کرده و چشم کودک را قرمز و متورم کنند. در این شرایط کودک حتما باید به چشم پزشک مراجعه کرده و تا درمان کامل از استخر استفاده نکند. در برخی دیگر از کودکان نیز ممکن است در بازگشت از استخر سرفه‌های حساسیتی، خارش گلو و درصورت داشتن آسم شروع علائم آن بعد از استفاده از استخر به‌وجود آید. بنابراین به کودکانی که چنین مشکلاتی دارند توصیه می‌شود با احتیاط از استخرها استفاده کنند.

---

بدون شک استخر بزرگسالان و کودکان با هم متفاوت است. یکی از واضح‌ترین تفاوت‌ها هم عمق آن است که عاملی خطرناک برای کودکان به حساب می‌آید. عمق زیاد استخر می‌تواند موجب خفگی و غرق‌شدگی در کودک شود. علاوه براین کلر موجود در استخر بزرگسالان باعث آسیب مخاطی و عوارض طولانی مدت شده و بیماری‌های قارچی بزرگسالان را نیز به کودکان منتقل می‌کند. می‌توان در قسمت‌های کم عمق یا استخرهایی که با عمق کم در کنار استخرهای بزرگسالان وجود دارد و تنها تا بالای زانوی کودکان 2 تا 4 ساله است، به آموزش شنای کودکان پرداخت.

---

قارچ‌های استخر به‌دلیل نشستن کنار استخر به‌وجود می‌آید. اگر فردی مبتلا به قارچ باشد و در کنار استخر نشسته باشد، فرد دیگری که از آن مکان استفاده می‌کند، می‌تواند مبتلا شود.  باید به کودکان یاد داد قبل و بعد از استخر دوش بگیرند و حتما از لوازم شخصی مانند کلاه و حوله استفاده کنند تا دچار مشکل نشوند.

---

سوال اصلی پدر و مادرها در مورد ورزش شنا، سن دقیق آموزش آن به کودک است. سن مناسب برای آموزش شنا در کودکان را معمولا 4 سالگی می‌دانند. دلیل آن نیز ضریب هوشی کودک و اندام‌های اوست. او در این سن آمادگی ذهنی و جسمی لازم را برای آموزش دارد. در واقع وضعیت حرکتی کودک به‌گونه‌ای است که استعداد آموزش شنا را پیدا می‌کند. بهتر است کودک قبل از 4 سالگی به همراه پدر و مادر فرصت آشنایی با آب را پیدا کند و به زور و اجبار وارد آب نشود چون در مواجهه با آب خطراتی مانند غرق شدن متوجه کودکان است و به همین دلیل والدین باید مراقبت لازم را در این مورد انجام دهند و ایمنی کافی را برای کودک هنگام شنا فراهم کنند.

---

یکی از اتفاقات قابل پیش‌بینی اما غیرقابل پیشگیری در استخرهای شنا ابتلای کودکان به بیماری‌های ویروسی است. به هر حال استخرها محیط‌های اجتماعی هستند که به‌علت تماس مستقیم بچه‌ها با یکدیگر باید احتمال ابتلای آن‌ها را به بیماری‌های ویروسی داد. از آن‌جا که کودکان در استخر با کودکان دیگر بازی و شنا می‌کنند، در معرض ویروس‌های سرماخوردگی قرار دارند. بنابراین توصیه می‌شود اگر کودکی مبتلا به اسهال و استفراغ یا سرماخوردگی است، تا بهبود کامل از استخر استفاده نکند.

---

اگر کودک سابقه برونشیت یا گوش درد دارد باید در شنا کردن کمی محتاط‌تر عمل کند. این کودک نباید در آب شیرجه برود. استفاده از دماغ‌گیر هم برای او ضروری است چون پنس‌ها مانع ورود احتمالی آب از راه مجاری بینی به سینوس‌های او و تحریک احتمالی آن‌ها می‌شود. اگر کودک سابقه گوش درد دارد باید با پنبه‌ای آغشته به روغن مجرای خارجی گوشش را چرب کرد تا آب درصورت داخل شدن در گوش او باقی نماند. این کودک باید بلافاصله بعد از شنا حتما گوشش را خشک کند.

---

انتخاب استخر برای سپردن کودک به آن بسیار مهم است. به‌دلیل حساسیت بیشتر کودکان توصیه می‌شود، والدین کودکان‌شان را به استخرهای مخصوص کودکانی بسپارند که از سلامت آب آن اطمینان دارند. در مورد افرادی که از استخر خانگی استفاده می‌کنند مسئول ساختمان معمولا باید نظارت کامل بر نظافت آن داشته باشد.

 در استخرهای عمومی هم والدین باید از مدیریت استخر در مورد سلامت کامل آب سوال کنند، مثل این‌که آیا هفته‌ای 2بار آب استخر عوض می‌شود و کلر به اندازه کافی دارد یا خیر.  نکته مهم دیگر، ‌شنا نکردن در رودخانه‌هایی است که در اطراف شهر قرار دارند و افراد در پیک‌نیک از آن‌ها استفاده می‌کنند. خانواده‌ها باید توجه داشته باشند آب‌های راکد رودخانه‌ها اغلب آلودگی انگلی دارند. بنابراین نباید در این آب‌ها شنا کنند و اگر شنا کردند حتما در بازگشت به خانه از مواد شوینده برای شست‌و شو استفاده کنند.

---

گاهی اوقات کودکان هنگام نفس کشیدن در استخر مقداری آب می‌خورند که اگر آب استخر تمیز باشد، معمولا مشکلی پیش نمی‌آید و مقدار کلر بلع شده نیز چندان خطرساز نیست اما در استخرهای آلوده و رودخانه‌ها که انواع میکروب‌ها زیست می‌کنند، درصورت خوردن آب می‌توان انتظار مشکلاتی از قبیل اسهال و استفراغ را در کودکان داشت.

---

معمولا کودکان 4 سال به بالا کنترل ادرار و مدفوع را دارند،اما در نهایت این وظیفه والدین است که مراقب این مسئله در مورد کودکان باشند. بهتر است کودکان قبل از ورود به استخر به دست‌شویی بروند و بعد به شنا بپردازند. همچنین باید به کودکان آموزش داد، هنگام نیاز به دست‌شویی حتما از دست‌شویی‌های موجود در استخر استفاده کنند.  در واقع والدین باید مرتب کودک را زیرنظر داشته باشند تا به‌طور ناخواسته در آب ادرار یا مدفوع نکند.

---

توصیه می‌شود کودکان چه قبل و چه بعد از شنا در استخر، غذاهای سنگین و فست‌فودهایی مانند سوسیس و کالباس نخورند. همچنین چون در استخر فعالیت کودکان زیاد است و در فصل تابستان آفتاب شدید است، کودکان آب بدن‌شان را از دست می‌دهند و به همین دلیل بهتر است مقدار آب از دست رفته جایگزین شود.معمولا آب یا آبمیوه‌های طبیعی مانند آب سیب و آب پرتقال گزینه‌های مناسبی برای بعد از شنا هستند.

---

آب استخرها باید درجه حرارت مناسبی برای کودکان داشته و نه خیلی سرد و نه خیلی گرم باشد و کمی از درجه حرارت بدن کمتر باشد، زلال و شفاف باشد و خانواده‌ها حتما مطمئن باشند که هر 2 یا 3 روز یک‌بار آب تعویض می‌شود. در واقع علاوه بر سلامت آب، دمای آن نیز باید بین 25 تا 30 درجه باشد.

---

روند استفاده از استخر در کودکان بستگی به میزان علاقه و البته امکانات آن‌ها دارد. ورزش شنا یکی از ورزش‌های مفید است چون اندام‌ها و تمام عضلات بدن در آن حرکت می‌کند. بهتر است کودکان حدود 2ساعت در روز و هفته‌ای 3 تا 4روز از استخر استفاده کنند.

آرام دختری 5 ساله است که چند وقتی است حرف‌های عجیب و غریبی می‌زند. مثلا می‌گوید که گربه دوچرخه‌اش را خراب کرده! اگر از او بپرسم چرا دندان‌هایت را مسواک نمی‌زنی‌ می‌گوید، مربی مهدکودک‌شان گفته نباید دندان‌های‌شان را مسواک بزنند! خوب این مسائل برای من قابل تشخیص است و می‌فهمم که دخترم دروغ می‌گوید ولی در مورد خیلی چیزهای دیگر نمی‌توانم واقعیت حرف‌هایش را بفهمم. به علاوه، نگران دروغگویی او هم هستم. چرا آرام، دروغ می‌گوید و برای درست شدن این رفتار او چه باید بکنم؟

---

بچه‌ها به دلایل مختلفی دروغ می‌گویند. در بسیاری از موارد این رفتار، تنها بخشی از روند طبیعی رشد آن‌هاست. همه بچه‌ها گاه‌گاهی دروغ می‌گویند. اما برای این‌که بدانید با دروغگویی آن‌ها چطور برخورد کنید باید به سن آن‌ها توجه کنید. علاوه بر آن، برخورد شما به موقعیت خاص و موضوعی که کودک در مورد آن دروغ گفته و قوانینی که برای خانواده خودتان درنظر گرفته‌اید هم بستگی دارد.

---

کودکان پیش‌دبستانی از خودشان داستان‌هایی را سر هم می‌کنند که حقیقت ندارند یا چیزهایی را که واقعا اتفاق افتاده بسیار بزرگ و اغراق‌آمیز تعریف می‌کنند. در این سن، بچه‌ها در اوج خیالبافی هستند و هنوز کاملا تفاوت بین خیال‌‌ها و واقعیت را نمی‌دانند. کودک معمولا چیزی راتعریف می‌کند که واقعا دوست دارد اتفاق بیفتد. وقتی کودک شما از این قبیل داستان‌ها تعریف می‌کند، 2گونه می‌توانید عکس‌العمل نشان دهید: نخست این‌که فقط گوش کنید و هیچ حرفی درباره راست یا دروغ بودن ماجرا نزنید و دوم این‌که سعی کنید، کمی واقعیت به داستان کودک‌تان اضافه کنید: مثلا اگر پسرتان می‌گوید من می‌توانم با دوچرخه‌ام از اینجا تا دریا بروم، بگویید:«دوست داری که بتوانی بروی. مگه نه؟»

---

دروغ گفتن در بین بچه‌های پیش‌دبستانی بسیار شایع است. کودکان در این سن حتی نمی‌‌دانند که دروغ گفتن کار بدی است و به همین دلیل والدین در این سن نباید کودکان را به دلیل دروغ گفتن تنبیه کنند. برعکس باید از این فرصت برای آموزش این موضوع که دروغگویی کاری اشتباه است، برای کودک استفاده کنند.

---

 وقتی بچه‌ها به سن مدرسه نزدیک می‌شوند، یعنی از 6، 7 سالگی، دیگر کاملا می‌فهمند که دروغگویی کار نادرستی است. در این زمان کم‌کم باید با آن‌ها جدی‌تر برخورد کنید و اصول و قوانین روشنی برای راستگویی در خانه وضع کنید. در این سن، حتی می‌توانید از سیاست تنبیه و تشویق برای راستگویی فرزندتان استفاده کنید. بچه‌ها در این سن به چند دلیل دروغ می‌گویند:

•     برای فرار از تنبیه: بسیار پیش می‌آید که بچه‌‌ها کار نادرستی کرده‌اند و برای این‌که از تنبیه دنبال آن فرار کنند، دروغ می‌گویند.

•     برای تاثیر گذاشتن روی دیگران: ممکن است بچه‌ها برای خوب جلوه دادن خودشان، داستانی را مثل بچه‌های پیش‌دبستانی سر هم کنند یا حقیقت را اغراق‌آمیز جلوه دهند. آن‌ها همچنین از این شیوه برای جلب توجه و تشویق دیگران استفاده می‌کنند.

•     برای به دست آوردن چیزی که می‌خواهند.

•     برای دفاع از دیگران: در این سن بچه‌ها بسیار نسبت به دوستان و اعضای خانواده وفادار هستند و برای این‌که از آن‌ها دفاع کنند، دروغ می‌گویند.

•     برای‌ این‌که می‌بینند والدین دروغ می‌گویند: وقتی بچه‌ها شاهد دروغ گفتن بزرگ‌ترها، به ویژه افراد مهمی مثل والدین و معلم‌شان هستند، خودشان نیز به دروغگویی رو می‌آورند.

---

این‌که بفهمید چه وقت فرزندتان راست می‌گوید و چه وقت دروغ، چندان کار ساده‌ای نیست اما نشانه‌هایی وجود دارد که با کمک آن‌ها می‌توانید این موضوع را تشخیص دهید:

•  حالت چهره: وقتی کودک راست می‌گوید، حالت چهره‌اش آرام و عادی است، در حالی که موقع دروغ گفتن اضطراب دارد و این اضطراب در چهره آن‌ها می‌تواند مشخص باشد.

•  واضح بودن جملات: باید به آنچه فرزندتان می‌گوید، کاملا گوش دهید. وقتی کودک دروغ می‌گوید، جملاتش نامفهوم و باورنکردنی هستند و با یکدیگر هم‌خوانی ندارند.

•    پاسخ‌های ناگهانی: وقتی بچه‌ها دروغ می‌گویند، همان لحظه داستان را می‌سازند و بنابراین نوعی شتابزدگی در پاسخ‌های آن‌ها دیده می‌شود، اگر می‌خواهید حقیقت را بدانید، چند سوال اضافه‌تر بپرسید.

---

یکی دیگر از دلایل دروغگویی بچه‌ها در این سن، آن است که به آنچه می‌خواهند برسند یا از چیزی که دوستش ندارند، فرار کنند. به عبارتی، آن‌ها مانند آدم‌بزرگ‌ها برای رسیدن به منفعت‌شان دروغ می‌گویند! اما تفاوت آن‌ها با آدم‌بزرگ‌ها این است که نمی‌دانند این کار اشتباه است. در چنین موقعیت‌‌هایی نباید بیش از حد عکس‌العمل نشان دهید بلکه باید به کودک‌تان بگویید این کار اشتباه است و گفتن حقیقت مهم‌تر از همه چیز است. با وجود آن‌که در این سن، بچه‌ها نمی‌دانند دروغگویی اشتباه است اما شما باید از این فرصت برای آموزش آن‌ها استفاده کنید. به کودک‌تان بگویید از این‌که او به شما راست می‌گوید خوشحال هستید و او را تشویق به راستگویی کنید.

---

برای این‌که عادت کودک‌تان به دروغگویی را از بین ببرید، باید چند نکته را رعایت کنید:

•     با او دوست باشید: بچه‌هایی که رابطه خوب و صادقانه‌ای با والدین خود دارند، کمتر دروغ می‌گویند.

•     با دروغ برخورد کنید: باید قوانین روشنی برای راستگویی و تنبیهات مشخصی برای دروغگویی داشته باشید. البته قبل از این‌که این قوانین را اجرا کنید باید کاملا آن‌ها را به کودک شناسانده و توضیح دهید. دقت کنید که تنبیه شما در مورد کارهای غلط کودک با تنبیه شما در مورد دروغگویی تفاوت داشته باشد و اگر کودک رفتار غلطی را انجام داده اما حقیقت را به شما می‌گوید، تنبیه او باید کمتر از وقتی باشد که هم کار نادرست را انجام داده و هم در مورد آن به شما دروغ گفته است. به این ترتیب، کودک تشویق می‌شود که حقیقت را بگوید.

•     ثابت‌قدم باشید: اگر قرار است دروغگویی تنبیهی به‌دنبال داشته باشد، هر بار کودک دروغ می‌گوید باید با همان تنبیه مواجه شود. این‌که با بعضی از دروغ‌ها برخورد کنید و با بعضی نه، کودک را گیج می‌کند. اگر قصد دارید یک بار او را به دلیل دروغگویی تنبیه نکنید، باید این را به او بگویید. مثلا بگویید: «خودت می‌دانی که جریمه دروغگویی در خانه ما این است که از بستنی بعد از شام خبری نیست، ولی چون بعدش خودت حقیقت را گفتی و چون امروز به مامان کمک کردی، جریمه‌ات را می‌بخشم.»

•     به دروغگو جایزه ندهید: اگر کودک بتواند با دروغ گفتن به خواسته‌هایش برسد، بیشتر دروغگویی را ادامه خواهد داد. بنابراین وقتی متوجه دروغگویی فرزندتان شدید، باید حتما او را از منفعتی که دنبالش بوده محروم کنید و به او توضیح دهید چون دروغ گفته، به خواسته‌اش نمی‌رسد.

•     کودک را خجالت ندهید:وقتی فرزندتان دروغ می‌گوید، باید به او بگویید:«من از این کارت خوشم نمی‌آید» نه این‌که «من از تو خوشم نمی‌آید» یا «من تو را دوست ندارم.» کودکان باید بفهمند به دلیل رفتارشان است که تنبیه می‌شوند، نه به دلیل این‌که خودشان آدم بدی هستند، والدین آن‌ها را دوست ندارند.

•     کودک را به دام نیندازید: وقتی می‌دانید او کار اشتباهی کرده نباید به‌دنبال اعتراف گرفتن باشید، مثلا نباید از او بپرسید: «این کار، کار تو بود؟» وقتی جواب را می‌دانید، پرسش‌های شما نه تنها کمکی به حل مشکل نمی‌کند بلکه کودک را در وضعیتی قرار می‌دهد که دروغ بگوید. خیلی از بچه‌ها در چنین موقعیت‌هایی برای فرار از تنبیه دروغ می‌گویند.

همه دوست دارند هر از گاهی تغییری در محیط زندگی یکنواخت‌شان ایجاد کنند اما  با  این هزینه‌های عجیب و غریب، اختصاص دادن یک هزینه جدا برای تغییر دکوراسیون منزل خیلی منطقی به‌نظر نمی‌رسد. بهتر است به فکر تغییرات آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر باشید. بعضی وقت‌ها عوض کردن روکش کوسن‌ها یا روکش‌هایی که روی مبل پهن می‌کنید یا تغییر ساده چیدمان تابلوهای منزل‌تان می‌تواند یک تغییر ساده و کم خرج باشد اما اگر دنبال تغییر عمیق‌تری هستید باید کمی زحمت بیشتری به‌خودتان بدهید. چند قوطی رنگ بردارید و بعضی از دیوارهای منزل‌تان را رنگ کنید یا روی آن‌ها طرح بیندازید. بهترین قوطی رنگی که بتوانید یک دیوار متوسط را با آن رنگ کنید کمتر از 01 هزار تومان برای‌تان خرج برمی‌دارد. به همراه آن به یک قلم‌مو یا رول برای رنگ‌آمیزی نیاز دارید که بعضی از آن‌ها روی دیوار طرح هم می‌اندازند. اگر لازم باشد می‌توانید با خرید چند شابلون 3، 4 هزار تومانی راحت‌تر روی دیوار طرح بیندازید. تنها کاری که باید بکنید این است که طرح و رنگ را درست انتخاب کنید. برای این کار، این مطلب به شما کمک خواهد کرد.

---

•      وقتی رنگ دیوارها سبز می‌شود...

سبز به شما آرامش و سرزندگی را با هم می‌دهد. با این رنگ هم می‌توانید تمدد اعصاب پیدا کنید و هم امیدوارتر باشید. این رنگ به راحتی در خانه شما می‌نشیند و می‌تواند فضاهای کوچک را بزرگ‌تر از چیزی که هستند نشان دهد. سبز روشن برای اتاق‌خواب بهترین رنگ است و شما را آرام می‌کند. سبز برای اتاق کار هم رنگ بسیار مناسبی است، خستگی را از تن‌تان بیرون می‌برد. استفاده از کمی رنگ سبز در راهرو ورودی خانه حس خوبی به مهمانان نوروزی شما خواهد داد و استقبال شما را پررنگ‌تر نشان خواهد داد. فراموش نکنید که استفاده از سبز تیره و کدر درست برعکس سبز روشن شما را افسرده خواهد کرد. سبز به راحتی با رنگ‌های دیگر ترکیب می‌شود. سبز روشن در کنار سفید فضا را سرد می‌کند اما سبز در کنار قهوه‌ای و نارنجی خانه شما را گرم‌تر نشان خواهد داد. اگر می‌خواهید ترکیب شادی با سبز درست کنید می‌توانید آن را به همراه زرد یا بنفش استفاده کنید.

---

•     آبی آبی،  مهتابی!

آبی یکی از پرطرفدارترین رنگ‌هاست و تقریبا همه آن را دوست دارند. رنگ آبی می‌تواند حس‌های متفاوتی به شما بدهد. آبی روشن آرامش شما را زیاد می‌کند و تمرکزتان را افزایش می‌دهد اما آبی تیره می‌تواند اعتماد به نفس را تقویت کند. این رنگ سرد است و می‌تواند فضایی را که دارید بزرگتر از چیزی که هست نشان دهد. علاوه‌بر این می‌تواند برای محل استراحت شما مثل اتاق‌خواب‌تان رنگ مناسبی باشد. در اتاق‌خواب باید از طیف‌های خواب‌آور آبی مثل لاجوردی یا آبی‌طوسی استفاده کنید. برای سرویس بهداشتی هم آبی مناسب‌ترین رنگ است چون هم فضا را بزرگ نشان داده و هم به آن آرامش می‌دهد. در اینجا بهتر است از طیف‌هایی شبیه فیروزه‌ای استفاده کنید. آبی برای اتاق کار هم رنگ مناسبی است و به آن انرژی می‌دهد مخصوصا اگر آن را با رنگ‌های شاد دیگر ترکیب کنید. ترکیب آبی تیره با نقره‌ای، انتخاب خوبی برای اتاق نشیمن شماست. برای اتاق پذیرایی هم ترکیب دیوارهای فیروزه‌ای روشن با مبلمان طلایی حس فوق‌العاده‌ای به محیط می‌دهد. فقط دقت کنید آبی برای اتاق بچه‌ها مناسب نیست چون تحرک آن‌ها را کم می‌کند. برای آشپزخانه هم مناسب نیست چون جلوی اشتها را می‌گیرد.

---

•       بنفش برای کجا مناسب است؟

رنگ بنفش حس‌های بد مثل ترس، مشغله‌های ذهنی و ناآرامی را از شما می‌گیرد. این رنگ برای بیشتر جاهای خانه مناسب است. فقط توجه کنید، بنفش تیره فضا را کوچک‌تر نشان می‌دهد. برای طراحی یک اتاق مدرن می‌توانید مثلا یکی از دیوارهای اتاق نشیمن را بنفش تیره کرده و از وسایل آبی یا قرمز برای تکمیل آن استفاده کنید. اگر آرامش دادن به فضا برای‌تان مهم‌تر است، می‌توانید دیوارها را یاسی کرده و آن را با قهوه‌ای تکمیل کنید. برای اتاق غذاخوری بهتر است بنفش را با قرمز و برای اتاق خواب آن را با نقره‌ای یا سفید ترکیب کنید. بنفش برای آشپزخانه رنگ زیاد مناسبی نیست. ترکیب بنفش و صورتی برای اتاق دختران جوان ترکیب بسیار مناسبی است. ترکیب آن با طلایی هم فضا را باشکوه می‌کند.

---

•    صورتی چه حسی به شما می‌دهد؟

صورتی رنگ شادی و احساسات عاشقانه است. حس شادی را به خانه‌تان می‌دهد و افسردگی و گوشه‌گیری را از شما دور می‌کند. برای اتاق دختر‌بچه‌ها صورتی بهترین رنگ است. به‌خصوص اگر آن را با رنگ‌های شاد دیگر مثل قرمز و زرد ترکیب کنید. البته بر خلاف چیزی که فکر می‌کنید صورتی فقط برای اتاق دختربچه‌ها مناسب نیست. شما هم می‌توانید از ترکیب صورتی با قهوه‌ای برای رنگ‌آمیزی اتاق خواب‌تان استفاده کنید. صورتی برای آشپزخانه مناسب نیست و اشتها را کم می‌کند. این رنگ همراه با قهوه‌ای و کمی سبز ترکیب پخته و مناسبی برای اتاق نشیمن شما درست می‌کند. صورتی با سیاه و طوسی، ترکیبی عاشقانه درست می‌کند اما ترکیب صورتی با آبی روشن فضا را سرد می‌کند. برای جلوگیری از این سردی می‌توانید کمی بنفش تیره یا سبز به این ترکیب اضافه کنید.

---

•     برای شما که دیوار زردرنگ دارید...

این رنگ به شما شور، نشاط و امیدواری می‌دهد. رنگ زرد حس شروع دارد و به خانه شما گرما و روشنی می‌دهد. زرد می‌تواند اتاق شما را بزرگ‌تر و روشن‌تر نشان دهد؛ به همین خاطر برای فضاهای کوچک که قرار است شاد نشان‌داده شوند، رنگ مناسبی است. این رنگ برای اتاق ناهارخوری هم مناسب است و به فضای شما حس دوستی می‌دهد. حتی اگر دوست ندارید دیوارهای نشیمن را زرد کنید، می‌توانید یک گلدان پر از گل‌های زردرنگ روی میز ناهار‌خوری بگذارید و معجزه آن را ببینید اما برای اتاق‌خواب مناسب نیست چون ممکن است باعث بی‌خوابی شود. زرد برای سرویس بهداشتی هم رنگ مناسبی است. زرد به‌راحتی با رنگ‌های دیگر هماهنگ می‌شود اما بین همه آنها آبی از همه مناسب‌تر است. ترکیب این 2 رنگ اتاق شما را شبیه آسمان آفتابی می‌کند.

---

•      اگر دیوارتان قهوه‌ای شود...

این رنگ به فضای شما گرما، قدرت و ثبات می‌دهد. قهوه‌ای رنگ طبیعت است و احساسات طبیعی را به خانه می‌آورد. در یک اتاق بی‌روح ترکیب دیوارهای گرم با وسایل چوبی تیره می‌تواند به فضا گرما دهد. قهوه‌ای در آشپزخانه می‌تواند به فضا عمق دهد. اگر وسایل نشیمن شما چوبی است، رنگ‌زدن یکی از دیوارها به رنگ قهوه‌ای تیره می‌تواند جلوه خاصی به اتاق دهد. می‌توانید این رنگ را با حصیر یا قالیچه‌های پوستی تکمیل کنید. ترکیب قهوه‌ای با نارنجی و سبز خانه شما را پاییزی و زیبا کرده و گرمای این رنگ را چند برابر می‌کند.

---

•     چرا باید دیوار قرمز داشت؟

قرمز رنگ گرمی است که هیجان و انرژی را به فضا می‌دهد. اگر احساس می‌کنید فضای خانه شما کسل‌کننده شده می‌توانید از این رنگ در بخشی از خانه استفاده کنید. این رنگ به فضای شما عمق می‌دهد؛ فقط زیاده‌روی نکنید، استفاده زیاد از این رنگ امکان دارد شما را عصبی کند. قرمز برای آشپزخانه مناسب است چون اشتها را زیاد می‌کند. برای نشیمن هم مناسب است چون فضا را گرم می‌کند. فقط فراموش نکنید این رنگ تند خانه شما را کوچک‌تر نشان خواهد داد. اگر فضای کمی دارید، بخش کوچکی از دیوار را این رنگ بزنید یا روی دیوار طرح‌های قرمز رنگ بیندازید. ترکیب قرمز با سبز فضا را شاد و بهاری می‌کند. ترکیب آن با قهوه‌ای و نارنجی حس پاییز به خانه شما می‌دهد. بهترین همراه با قرمز برای آشپزخانه زرد است اما ترکیب قرمز با سفید، خانه شما را تبدیل به یک خانه زیبا، کلاسیک و گرم خواهد کرد.

---

•      جای شما بودیم، رنگ نارنجی می‌زدیم

نارنجی رنگ شادی و نشاط است و استفاده درست از آن مثل نوشیدن یک لیوان آب‌پرتقال تازه شما را سرحال می‌کند! نارنجی فضا را گرم کرده و علاوه‌بر شادی، حس اعتماد‌به‌نفس و امنیت به شما می‌دهد. این رنگ برای آشپزخانه و اتاق غذاخوری رنگ مناسبی است. اشتها را زیاد می‌کند و فضایی صمیمی ایجاد می کند. اگر می‌خواهید یک اتاق نشیمن مدرن داشته باشید، می‌توانید دیوارها را نارنجی کم‌رنگ کرده و از مبلمان سفید برای دکور کردن فضا استفاده کنید. اگر هم می‌خواهید نشیمن گرمی داشته باشید، می‌توانید نارنجی را با لوازم قهوه‌ای هماهنگ کنید. بهتر است از این رنگ در اتاق‌خواب استفاده نکنید چون آرامش را از فضا می‌گیرد. اگر دنبال فضایی شاد و سرزنده هستید ترکیب نارنجی با آبی را امتحان کنید.

به گفته ی روانشناسان همه ی ما به نحوی تحت تاثیر رنگها هستیم و خود واقعیمون رو با این رنگها نشون می دیم.برای اسم هر فرد رنگ مخصوصی وجود داره که می تونه بر زندگیش تاثیر بذاره.اینکه شما بدونید برای اسمتون رنگ مخصوصی وجود داره و می تونید راز شخصیتی خودتون رو از لابلای اون پیدا کنید می تونه بسیار جالب باشه؛پس به موارد زیر به ترتیب ذکر شده کاملا توجه کنید :

 

 

برای اینکه با چگونگی موضوع آشنا بشید یه مثال میزنم :

اسم و فامیل خودتون رو روی برگه ی کاغذ بنویسید تا بر اساس حروف و اعداد ذکر شده در بالا

برای هر کودوم،به رنگ مربوطه دست پیدا کنید؛مثال:

مهدی قاسمیان

م4 ه8 د4 ی3 ق8 الف1 س1 م4 ی3 الف1 ن5

حالا اعداد رو با هم جمع می کنیم: 42=4+8+4+3+8+1+1+4+3+1+5

باز دوباره این دو عدد رو با هم جمع میکنیم: 6=2+4

عدد شش مربوط به رنگ نیلی هست.اگه عدد بدست اومده از 9 بیشتر بود،

باز دوباره اون دو عدد رو با هم جمع کنین.

حالا میتونین مشخّصات خودتون رو بخونین...

---

---

بسیار تیز هوش هستید.شخصیتی بسیار خوش بین و فعّال دارید.هرگز در ابراز آنچه می خواهید بر زبان بیاورید،کم نمی آورید.به خاطر زنده دلی،ابتکار و مستعد بودنتان،در برقراری ارتباطی خوب با دیگران،همیشه دور و برتان پر از دوستان مختلف خواهد بود.با وجودی که روحیه ی بسیار شادی دارید،هرگز احساس رضایت نخواهید کرد؛مگر اینکه شادی هایتان را با دیگران تقسیم کنید.تنها ایرادی که ممکن است داشته باشید قدرت تخیّل و تجسّم بیش از اندازه تان است که گاهی شما را در خود غرق می کند.اگر نتوانید انرژی و توانتان را در مسیر درستی هدایت کنید، در آخر خواهید دید بیشتر کارهایی که با هدفی مشخّص شروع کرده اید،ناتمام مانده اند.

---

در هر چیزی،فقط حدّ بالای آن می تواند رضایت خاطر شما را برآورده کند.از طرف دیگر،رفتار و کلامتان چنان جذّابیتی دارد که به ندرت ممکن است کسی با شما آشنا شود ولی شیفته تان نشود!دانش و آگاهی شما نسبت به زندگی غیر قابل توصیف است.به هر چیزی با خوش بینی زیاد نگاه می کنید.می توانید معلّم خوبی باشید و تمام تجربیاتتان را به دیگران نیز انتقال دهید. شرایط منفی را می توانید به بهترین موفّقیّت ها تبدیل کنید.

---

---

---

---

شوخ طبعی و بذله گویی بخصوصی را که به ارث برده اید،باعث شده محبوب دیگران باشید.دیگران از بودن با شما لذّت برده و انرزی مثبت می گیرند.سعی می کنید همیشه لیوان را از نیمه ی پر آن ببینید و با بذله گویی خاصّ خود،محیط را برای انجام کاری مثبت فراهم سازید. آماده ی کمک به دیگران هستید.

منبع : روزنه