امام علی ـ علیه السّلام ـ می فرماید: «ثمره حیا، عفت و پاکدامنی است.»

 

در روایات، آثار فراوانی اعم از دنیوی و اخروی، فردی و اجتماعی و نفسانی و رفتاری برای حیا بیان شده است که برخی از آنها به شرح زیر است.

1 . محبت خداوند: پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: «خداوند، انسان با شرم و حیا و پاکدامن را دوست دارد و از بی شرمی گدای سِمِج نفرت دارد.»1

2 . عفت و پاکدامنی: امام علی ـ علیه السّلام ـ می فرماید: «ثمره حیا، عفت و پاکدامنی است.»2

3 . پاک شدن گناهان: امام سجاد ـ علیه السّلام ـ در این باره فرمود:

چهار چیز است که هر کس داشته باشد اسلامش کامل و گناهش پاک گردد و پروردگار خود را ملاقات می کند، در حالی که خداوند ـ عزّوجلّ ـ‌ از او خشنود است: هر کس به آنچه به نفع مردم بر خویشتن قرار داده برای خدا انجام دهد و زبانش با مردم راست باشد و از هر چه نزد خدا و نزد مردم زشت است، شرم کند و با خانواده خود خوشرفتار باشد.3

4 . رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ در شرح پاره ای از آثار شرم و حیا فرمود:

اما آنچه از حیا نشأت می گیرد: نرمش، مهربانی، در نظر داشتن خدا در آشکار و نهان، سلامت، دوری کردن از بدی، خوشرویی، گذشت و بخشندگی، پیروزی و خوشنامی در میان مردم است. اینها فوایدی است که خردمند از حیا می برد.4

در متون اخلاقی اسلام پیامدهای بسیاری برای «وقاحت» و بی شرمی بیان شده است که به دلیل اختصار تنها به بیان یک روایت در این باب اکتفا می شود:

امام صادق ـ علیه السّلام ـ به شاگرد خود «مفضّل» می فرماید:

در راستای نام گذاری امسال به عنوان سال تولید ملی تبلیغات کالاهای خارجی در سطح شهر ممنوع شد

موج رسانه ای که در روزهای اخیرعلیه تبلیغات کالاهای خارجی در سال حمایت از تولید ملی به راه افتاد بود بالاخره به بار نشست و پس از تصویب ممنوعیت تبلیغات کالاهای خارجی در سطح شهر تهران توسط سازمان زیباسازی شهر تهران، شورای عالی انقلاب فرهنگی هم، تبلیغ کالا و خدمات خارجی که مشابه داخلی دارد و تبلیغات کالا و خدمات داخلی با نام خارجی را ممنوع اعلام کرد.

به گزارش «تبیان»، امسال در حالی سال حمایت از تولید ملی و سرمایه ایرانی نام گرفت که هیچ تغییری در تبلیغات رنگارنگ شهری و رسانه ای کالاهای خارجی رخ نداد و کماکان بنرها و بیلبوردهای معابر عمومی و شبکه های رادیویی و تلویزیون پر بود از تبلیغات اقلام مصرفی غیر ایرانی. افرادی که انواع و اقسام کنفرانس و همایش‌ها را در راستای نام امسال برگزار می‌کردند، در تبلیغات کالاهای خارجی در کشور هیچ کم و کاستی نمی‌گذاشتند. این منوال ادامه پیدا کرد تا اینکه خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها موجی را علیه تبلیغات کالاهای خارجی در سال حمایت از تولید ملی به راه انداختند. مسئله این است که وقتی مردم از زمانی که چشمانشان را باز می‌کنند تا زمانی که به خواب فرو می‌روند با انواع تبلیغات کالاهای خارجی از آگهی‌های تلویزیونی و رادیویی گرفته تا تابلوهای شهری و اتوبوس‌ها و ایستگاه های مترو روبرو می‌شوند، چطور انتظار می‌رود که کالاهای ایرانی را خریداری کنند!؟ زمانی که لوازم خانگی خارجی در تبلیغات به عنوان به عنوان وسایل ضروری برای یک زندگی راحت معرفی می‌شود، این القاء در ذهن مخاطب به وجود می‌آید که زندگی بدون تهیه این اقلام، راحت و دلپسند نیست و تمام تلاش مخاطب در جهت تهیه این کالاها قرار می‌گیرد.

ممنوعیت تبلیغات کالاهای خارجی در سطح شهر تهران

مدت زمان زیادی از موج رسانه‌ها علیه تبلیغات کالاهای خارجی در بیلبوردها و بنرهای سطح شهر در سال تولید ملی نگذشته بود که مدیرعامل سازمان زیباسازی شهر تهران از ممنوعیت تبلیغات کالاهای خارجی در بزرگراه های تهران خبر داد. سید محمدجواد شوشتری مدیرعامل سازمان زیباسازی شهر تهران گفته بود که در راستای راهبرد رهبر معظم انقلاب در جهت تلاش برای استقلال اقتصادی و حمایت از تولید ملی، شهرداری تهران در اولین گام، از تبلیغات محیطی در قالب بیلبورد، بنر و یا به هر شکل دیگر کالاهای صد در صد خارجی در اتوبان‌های شهر تهران جلوگیری می‌کند.

 

شورای عالی انقلاب فرهنگی هم تبلیغات را ممنوع کرد

بیشتر از چهار روز از مصوبه سازمان زیباسازی شهر تهران در خصوص ممنوعیت تبلیغات شهری کالاهای خارجی نگذشته بود که شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه خود تبلیغ کالا و خدمات خارجی که مشابه داخلی دارد و کالا و خدمات داخلی با نام خارجی را ممنوع اعلام کرد. منصور واعظی دبیر شورای فرهنگ عمومی ضمن اعلام این خبر گفته بود که در دهه عدالت و پیشرفت و در سال 91 هجری شمسی که توسط رهبر معظم انقلاب به نام «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» نام‌گذاری شده است شورای فرهنگ عمومی برای ایجاد سازی و کارهای مناسب تبلیغی و فرهنگی در جهت تحقق شعار سال، مصوبه‌ سیاست‌ها و ضوابط حاکم بر تبلیغات محیطی تصویب می‌کند. همچنین تبلیغ کالا و خدمات داخلی با سرمایه مشترک ایرانی و خارجی باید با نام ایرانی منطبق بر قانون ممنوعیت، به‌کارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه و آیین‌نامه اجرایی آن باشد. واعظی همچنین اظهار کرده بود که همچنین تبلیغ کالا و خدمات داخلی با سرمایه مشترک ایرانی و خارجی باید با نام ایرانی منطبق بر قانون ممنوعیت، به‌کارگیری اسامی، عناوین و اصطلاحات بیگانه و آیین‌نامه اجرایی آن باشد.

پس تبلیغات خارجی در رسانه ملی چه؟

درست است که شهرداری تهران به عنوان اولین نهاد در راستای حمایت از تولد ملی تبلیغات شهری خارجی را ممنوع کرد و پس از آن نیز شورای عالی انقلاب فرهنگی بر این امر صحه گذاشت اما تبلیغات کالاهای خارجی در رسانه ملی کماکان در جای خود باقی است. کافی است که تلویزیون خود را روشن کنید تا به هجمه‌ای از تبلیغات رنگ وارنگ کالاهای خارجی در شبکه های ببنید.

معلوم نیست این فرهنگ غلط از کجا آمده که جنس ایرانی نازل است و جنس خارجی با کیفیت. اما مسلماً تبلیغات کالاهای خارجی یکی از مهم‌ترین عوامل تشدید این باور در میان ایرانی‌ها است. مسئله این است که ایرانی‌ها اجناس تولید ایران را آن طور که باید قبول ندارد و همواره برای کیفیت به دنبال اجناس خارجی هستند حتی اگر معادل خارجی بسیار کم کیفیت‌تر از همتای ایران خود باشد. این باور نادرست باعث شده است که سالیان دراز اجناس خارجی در کشور ما یکه تازی کنند و از این طریق جیب سرمایه داران سایر کشورها پر پول‌تر شود و در این میان این اجناس ایرانی هستند که همواره با بی توجه روبرو می‌شوند. اما در سالی که مقام معظم رهبری نام حمایت از تولید ملی را بر آن نهاده‌اند باید این روند متوقف شود و در این میان مهم‌ترین رسانه، رسانه ملی کشور است. چرا به جای لوازم خانگی ال‌جی و سامسونگ، لوازم خانگی تولید داخل در تلویزیون ملی ما تبلیغ نمی‌شود؟ چرا آگهی گوشی‌های ایرانی جایگزین تبلیغات گوشی‌های سامسونگ و نوکیا و سونی اریکسون نمی‌شوند؟

راهکار

صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به عنوان رسانه ملی باید نقش خود را در راستای پیشبرد اهداف امسال ایفا کند و از تبلیغ کالاهایی که معادل ایرانی آن در کشور خودمان هم تولید می‌شود جلوگیری کند. تا زمانی که رسانه ملی تبلیغات کالاهای خارجی را پخش می‌کند نباید انتظار شکوفایی در عرصه تولید کشور را داشت.م:تبیان

لطفا تا باز شدن کامل عکسها شکیبا باشید

آیا می دانستید افرادی که بنظر خیلی قوی می رسند، معمولاً خیلی حساس هستند و کسانی که بیشترین مقدار مهربانی را به معرض نمایش می گذارند، بیشترین صدمه را دیده اند؟ آیا می دانستید آنهایی که تظاهر می کنند نیازی به عشق ندارند، بیشتر از همه به آن محتاجند؟ اشخاصی که از همه نگهداری می کنند خودشان از همه بیشتر نیازمند مراقبتند و کسانی که زیاد لبخند می زنند ممکن است در زمان تنهایی بیشترین گریه را بکنند.
 

 لطفا تا باز شدن کامل عکسها شکیبا باشید

مجله یکشنبه:

*اعتراف می کنم هر وقت از پله های خونه مون می خوام برم بالا (10 تا پله داره تا طبقه بالایی) همیشه باید پای راستم رو بذارم رو پله اول و تو ذهنم یکی یکی پله هارو می شمرم. قسمت جالبش اینه که از عدد 41 شروع می کنم که پله آخری بشه پنجاهمی. خیلی احمقانه بود خودم می دونم...

*اعتراف می کنم یه بار وقتی سال اول راهنمایی بودم دندونم خیلی درد می کرد. 1 هفته ای بود باهاش ور می رفتم. داخلش خالی خالی شده بود. به ذهنم رسید با چسب دوقلو پرش کنم. این کار رو هم کردم. 1 هفته ای دردش کم شده بود اما هرچی می خوردم مزه چسب دوقلو می داد!!!!

*اعتراف می کنم که وقتی پنجم دبستان بودم برای خودم کارت مامور بهداشت درست می کردم و به بچه های کوچک تر نشون می دادم. می گفتم خوراکی چی می خورید؟ بعد که نشون می دادن می گفتم الان اسم تون رو به ناظم می دم بعد هم خوراکی هاشون رو می گرفتم می رفتم با دوستام می خوردیم.

*اعتراف می کنمسوم راهنمایی بودم و امتحان زبان انگلیسی رو 4 شدم. باید بابام برگه امتحانی رو می دید و امضا می کرد. من هم اومدم درستش کنم اما ریاضیم بد بود بجای اینکه یک رو بزارم پشت چهار، گذاشته بودم جلو. شده بود چهل و یک... بچه درس خونی بودم ها...

*اعتراف می کنم با یکی از دوستانم که فقط اسمش رو می دونستم و فامیلش رو نمی دونستم، برای مدت 6 ماه رفت و آمد و تماس و بیرون رفتن داشتم. هیچ وقت روم نمی شد فامیلش رو بپرسم چون فکر می کرد من می دونم! تا اینکه بالاخره یکی از دوستانش اون رو با فامیلش صدا کرد. انگار همه دنیارو بهم داده باشن!

*اعتراف می کنم یه بار تو استخر یکی از همسایه هامون رو دیدم / وقتی داشتیم لباس می پوشیدیم دیدم یه چیزی به پاش چسبیده. بهش گفتم آقای فلانی یه چیزی به بدنت چسبیده. می خواستم از پاش برش دارم دیدم پاک نمی شه. بنده خدا که اصرار من رو دید گفت نمی خواد اون خاله... فکر کن که من یه ربع به زگیلش آویزون بودم و فکر می کردم آشغال به پاش چسبیده...

*اعتراف می کنم یه بار به جای وانیل، بکین پودر ریختم توی قندون و یه هفته بعد یادم افتاد که اونی که میریزن روی قند وانیله!

*اعتراف می کنم بچه که بودم تابستون ها تو اوج گرما با ذره بین رو پشت بوم مورچه ها رو آتیش می زدم.

*اعتراف می کنم تو سن نوجوانی (10 سال پیش) وقتی از گیر دادن های مامان بابام خسته می شدم تصمیم می گرفتم خودکشی کنم. بعد می نشستم اینقدر قیافه همه فک و فامیل رو در حال گریه تصور می کردم تا قوتی که دلم خیلی می سوخت و پشیمون می شدم و اینچنین شد که زنده موندم...

*اعتراف می کنم چند سال پیش با پسرعموم قرار گذاشتیم بریم یه جایی. تو مترو که بودم پسر عموم بهم زنگ زد یه خورده که باهام صحبت کرد بهش گفتم صدات خوب نمیاد. این رو که گفتم یهو صدا خیلی عالی شد. حالا نگو پسرعموم تو فاصله یکی دو متریم وایساده. همه مسافرا هم دارن به من نگاه می کنن و زیر لب می خندن! بعدا که پسرعموم ماجرا را برایم تعریف کرد تا دو روز افسرده بودم از این سوتی تاریخی!